Page 22 - dcp2

Basic HTML Version

11
ข้
าวต้
มมั
ด เป็
นขนมพื้
นบ้
านจั
ดอยู
ในเครื่
องไทยทานถวายพระภิ
กษุ
ในเทศกาลตั
กบาตรเทโวและเทศกาลออกพรรษา
นิ
ยมทำ
�กั
นทั่
วทุ
กภาคของประเทศไทยและมี
ชื่
อเรี
ยกแตกต่
างกั
นออกไป โดยมี
ส่
วนประกอบและวิ
ธี
ทำ
�แตกต่
างกั
นบ้
าง
เล็
กน้
อยแต่
ก็
ยั
งคงเอกลั
กษณ์
เด่
นๆ ไว้
คื
อ ข้
าวเหนี
ยว กล้
วยนํ้
าว้
า นํ้
าตาล เกลื
อเล็
กน้
อยและวั
สดุ
ที่
ใช้
ห่
อคื
อใบตองหรื
วั
สดุ
อื่
นตามธรรมชาติ
ที่
มี
ในท้
องถิ่
ในวรรณกรรมล้
านนาเรื่
องตำ
�นานพระเจ้
าเลี
ยบโลก เล่
ากั
นว่
าในสมั
ยพุ
ทธกาลชาวบ้
านนิ
ยมทำ
�ข้
าวต้
มมั
ดไปทำ
�บุ
ตั
กบาตรเพราะสะดวก กิ
นง่
ายและเก็
บไว้
ได้
นานพระสงฆ์
สามารถใช้
เป็
นเสบี
ยงอาหารเวลาเดิ
นทางไปเผยแพร่
พระธรรม
คำ
�สอน
การทำ
�ขนมชนิ
ดนี้
เริ่
มต้
นด้
วยการนำ
�ข้
าวเหนี
ยวไปแช่
นํ้
าหรื
อ “หม่
า” ในภาษาเหนื
อและภาษาอี
สานไว้
สั
ก ๒-๓ ชั่
วโมง
จากนั้
นนำ
�ออกมาทิ้
งให้
สะเด็
ดนํ้
า ห่
อด้
วยใบตองกล้
วยที่
ตั
ดทิ้
งไว้
๑ คื
นใส่
ไส้
กล้
วยแล้
วนำ
�ไปทำ
�ให้
สุ
กโดยการนึ่
งหรื
อต้
ข้
าวต้
มมั
ดหรื
อข้
าวต้
มผั
ดของภาคกลาง
เรี
ยกตามกรรมวิ
ธี
การทำ
�จากข้
าวเหนี
ยวผั
ดกั
บกะทิ
ที่
ผสมนํ้
าตาลและเกลื
เล็
กน้
อยจนงวดได้
ที่
ข้
าวเหนี
ยวขึ้
นมั
นแล้
ว จึ
งนำ
�มาใส่
ใบตองแผ่
ข้
าวเหนี
ยวออกเป็
นแผ่
นบางๆ วางกล้
วยนํ้
าว้
าเป็
นไส้
ใน
นำ
�ถั่
วดำ
�มาตกแต่
ง ที่
ข้
าวเหนี
ยวห่
อด้
วยใบตองกล้
วย นำ
�ข้
าวเหนี
ยวที่
ห่
อแล้
วมาประกบกั
นเป็
นคู่
แล้
วใช้
ตอกมั
ดให้
ติ
ดกั
เป็
นคู่
ๆ แล้
วนำ
�ไปต้
ม หากนำ
�ไปนึ่
งก็
ไม่
ต้
องมั
ดแต่
เรี
ยงจั
ดให้
เบี
ยดชิ
ดกั
นในลั
งถึ
งนึ่
งให้
สุ
ข้
าวต้
มมั
ดในภาคตะวั
นออกเฉี
ยงเหนื
บางแห่
งเรี
ยกว่
ข้
าวต้
มกล้
วย
ทำ
�ได้
๒ แบบ แบบแรกทำ
�เหมื
อนของภาคกลาง
แบบที่
สองไม่
ใส่
กะทิ
นำ
�ข้
าวเหนี
ยวดิ
บมาคลุ
กกั
บถั่
วดำ
�หรื
อถั่
วลิ
สงพรมนํ้
าเกลื
อให้
พอเปี
ยกแล้
วนำ
�มาห่
อด้
วยใบตอง
บางครั
งใช้
ใบเตยและใบทองกวาวแทนใบตองซึ่
งจะให้
รสชาติ
หอมต่
างกั
น แล้
วใช้
เชื
อกกล้
วยและตอกใบไผ่
มามั
ด ๒-๓
เปลาะแล้
วนำ
�ไปต้
มจนสุ
ข้
าวต้
มมั
ดของภาคเหนื
เรี
ยกว่
เข้
าต้
การทำ
�ไม่
แตกต่
างจากภาคอี
สาน ข้
าวต้
มของคนล้
านนาจะใส่
กล้
วยนํ้
าว้
าสุ
ผ่
าครึ่
งเรี
ยกว่
เข้
าต้
มกล้
วย
หรื
อใส่
ไส้
ถั่
วลิ
สงก็
ต้
องแช่
ถั่
วลิ
สงไว้
๒ ชั่
วโมงเรี
ยกว่
เข้
าต้
มถั่
วดิ
บางที
ก็
ใส่
ทั้
งกล้
วย
และถั่
วลิ
สงไม่
มี
การใส่
นํ้
าตาลหรื
อนํ้
ากะทิ
ไม่
มี
การปรุ
งรสใดๆ แต่
ถ้
าหั่
นเข้
าต้
มเป็
นท่
อนพอคำ
�แล้
วขู
ดมะพร้
าวโรยหน้
จะเรี
ยกว่
เข้
าต้
มหั
วหงอก
การต้
มเข้
าต้
มนั้
น ห่
อข้
าวต้
มเสร็
จแล้
วจะนำ
� ๔–๕ ห่
อมารวมกั
นแล้
วมั
ดด้
วยตอกหั
วท้
าย จากนั้
นนำ
�ไปต้
มจนสุ
ได้
ที่
ในการต้
มนั้
นมั
กมี
การห่
อใบตองเลี
ยนแบบการห่
อเข้
าต้
มแล้
วนำ
�ไปต้
มพร้
อมกั
นด้
วย เรี
ยกว่
า จู้
เข้
าหนม (ชู้
ขนม)
เชื่
อว่
าจะทำ
�ให้
ข้
าวต้
มสุ
กทั่
ข้
าวต้
มมั
เรี
ยบเรี
ยงโดย ศาสตราจารย์
สุ
กั
ญญา สุ
จฉายา รองศาสตราจารย์
สื
บพงศ์
ธรรมชาติ
สง่
า ดามาพงษ์
และ ชั
ชวาล ทองดี
เลิ