11
ข้
าวต้
มมั
ด เป็
นขนมพื้
นบ้
านจั
ดอยู
่
ในเครื่
องไทยทานถวายพระภิ
กษุ
ในเทศกาลตั
กบาตรเทโวและเทศกาลออกพรรษา
นิ
ยมทำ
�กั
นทั่
วทุ
กภาคของประเทศไทยและมี
ชื่
อเรี
ยกแตกต่
างกั
นออกไป โดยมี
ส่
วนประกอบและวิ
ธี
ทำ
�แตกต่
างกั
นบ้
าง
เล็
กน้
อยแต่
ก็
ยั
งคงเอกลั
กษณ์
เด่
นๆ ไว้
คื
อ ข้
าวเหนี
ยว กล้
วยนํ้
าว้
า นํ้
าตาล เกลื
อเล็
กน้
อยและวั
สดุ
ที่
ใช้
ห่
อคื
อใบตองหรื
อ
วั
สดุ
อื่
นตามธรรมชาติ
ที่
มี
ในท้
องถิ่
น
ในวรรณกรรมล้
านนาเรื่
องตำ
�นานพระเจ้
าเลี
ยบโลก เล่
ากั
นว่
าในสมั
ยพุ
ทธกาลชาวบ้
านนิ
ยมทำ
�ข้
าวต้
มมั
ดไปทำ
�บุ
ญ
ตั
กบาตรเพราะสะดวก กิ
นง่
ายและเก็
บไว้
ได้
นานพระสงฆ์
สามารถใช้
เป็
นเสบี
ยงอาหารเวลาเดิ
นทางไปเผยแพร่
พระธรรม
คำ
�สอน
การทำ
�ขนมชนิ
ดนี้
เริ่
มต้
นด้
วยการนำ
�ข้
าวเหนี
ยวไปแช่
นํ้
าหรื
อ “หม่
า” ในภาษาเหนื
อและภาษาอี
สานไว้
สั
ก ๒-๓ ชั่
วโมง
จากนั้
นนำ
�ออกมาทิ้
งให้
สะเด็
ดนํ้
า ห่
อด้
วยใบตองกล้
วยที่
ตั
ดทิ้
งไว้
๑ คื
นใส่
ไส้
กล้
วยแล้
วนำ
�ไปทำ
�ให้
สุ
กโดยการนึ่
งหรื
อต้
ม
ข้
าวต้
มมั
ดหรื
อข้
าวต้
มผั
ดของภาคกลาง
เรี
ยกตามกรรมวิ
ธี
การทำ
�จากข้
าวเหนี
ยวผั
ดกั
บกะทิ
ที่
ผสมนํ้
าตาลและเกลื
อ
เล็
กน้
อยจนงวดได้
ที่
ข้
าวเหนี
ยวขึ้
นมั
นแล้
ว จึ
งนำ
�มาใส่
ใบตองแผ่
ข้
าวเหนี
ยวออกเป็
นแผ่
นบางๆ วางกล้
วยนํ้
าว้
าเป็
นไส้
ใน
นำ
�ถั่
วดำ
�มาตกแต่
ง ที่
ข้
าวเหนี
ยวห่
อด้
วยใบตองกล้
วย นำ
�ข้
าวเหนี
ยวที่
ห่
อแล้
วมาประกบกั
นเป็
นคู่
แล้
วใช้
ตอกมั
ดให้
ติ
ดกั
น
เป็
นคู่
ๆ แล้
วนำ
�ไปต้
ม หากนำ
�ไปนึ่
งก็
ไม่
ต้
องมั
ดแต่
เรี
ยงจั
ดให้
เบี
ยดชิ
ดกั
นในลั
งถึ
งนึ่
งให้
สุ
ก
ข้
าวต้
มมั
ดในภาคตะวั
นออกเฉี
ยงเหนื
อ
บางแห่
งเรี
ยกว่
า
ข้
าวต้
มกล้
วย
ทำ
�ได้
๒ แบบ แบบแรกทำ
�เหมื
อนของภาคกลาง
แบบที่
สองไม่
ใส่
กะทิ
นำ
�ข้
าวเหนี
ยวดิ
บมาคลุ
กกั
บถั่
วดำ
�หรื
อถั่
วลิ
สงพรมนํ้
าเกลื
อให้
พอเปี
ยกแล้
วนำ
�มาห่
อด้
วยใบตอง
บางครั
้
งใช้
ใบเตยและใบทองกวาวแทนใบตองซึ่
งจะให้
รสชาติ
หอมต่
างกั
น แล้
วใช้
เชื
อกกล้
วยและตอกใบไผ่
มามั
ด ๒-๓
เปลาะแล้
วนำ
�ไปต้
มจนสุ
ก
ข้
าวต้
มมั
ดของภาคเหนื
อ
เรี
ยกว่
า
เข้
าต้
ม
การทำ
�ไม่
แตกต่
างจากภาคอี
สาน ข้
าวต้
มของคนล้
านนาจะใส่
กล้
วยนํ้
าว้
าสุ
ก
ผ่
าครึ่
งเรี
ยกว่
า
เข้
าต้
มกล้
วย
หรื
อใส่
ไส้
ถั่
วลิ
สงก็
ต้
องแช่
ถั่
วลิ
สงไว้
๒ ชั่
วโมงเรี
ยกว่
า
เข้
าต้
มถั่
วดิ
น
บางที
ก็
ใส่
ทั้
งกล้
วย
และถั่
วลิ
สงไม่
มี
การใส่
นํ้
าตาลหรื
อนํ้
ากะทิ
ไม่
มี
การปรุ
งรสใดๆ แต่
ถ้
าหั่
นเข้
าต้
มเป็
นท่
อนพอคำ
�แล้
วขู
ดมะพร้
าวโรยหน้
า
จะเรี
ยกว่
า
เข้
าต้
มหั
วหงอก
การต้
มเข้
าต้
มนั้
น ห่
อข้
าวต้
มเสร็
จแล้
วจะนำ
� ๔–๕ ห่
อมารวมกั
นแล้
วมั
ดด้
วยตอกหั
วท้
าย จากนั้
นนำ
�ไปต้
มจนสุ
ก
ได้
ที่
ในการต้
มนั้
นมั
กมี
การห่
อใบตองเลี
ยนแบบการห่
อเข้
าต้
มแล้
วนำ
�ไปต้
มพร้
อมกั
นด้
วย เรี
ยกว่
า จู้
เข้
าหนม (ชู้
ขนม)
เชื่
อว่
าจะทำ
�ให้
ข้
าวต้
มสุ
กทั่
ว
ข้
าวต้
มมั
ด
เรี
ยบเรี
ยงโดย ศาสตราจารย์
สุ
กั
ญญา สุ
จฉายา รองศาสตราจารย์
สื
บพงศ์
ธรรมชาติ
สง่
า ดามาพงษ์
และ ชั
ชวาล ทองดี
เลิ
ศ