Page 101 - dcp2

90
ลักษณะรูปร่างท่าทางของควายงาม
จะต้องมี รูปร่างสูง ลำ�ตัวกลมตั นใหญ่สมส่วน ถ้ามองจากด้านข้างจะเห็นเป็นรูปคล้ายสี่เหลี่ยม ผืนผ้า มีส่วนท้ายยก
สูงกว่าส่วนหัวเล็กน้อย แต่หัวมักจะยกเชิดหน้าสูงในแนวตรง แนวสันหลังกว้างค่อนข้างตรงไม่ แอ่นมากนัก ท่ายื นสง่างาม
และท่าเดินคล่ องแคล่วแต่นุ่มนวล ลักษณะหนังหนาเป็นมันไม่ แห้งและไม่ตึงมาก ส่ วนผิวหนั งจะมีสีดำ �แดง ที่เรียกว่า
สีทองแดง หรือไม่ก็ เป็นสีออกดำ�เป็ นเงาเลื่อม
ลักษณะอวัยวะส่วนต่าง ๆ
ใบหน้า - หน้าโหนก หน้าผากกว้างนูน กะโหลกหัวหนา
จมูก - จมูกหนา มีเหงื่อเปี ยกชื้นอยู่เสมอ ไม่แห้งผาก แสดงว่าเป็นควายมีสุขภาพดี
สันจมูกหรือดั้งจมูก - มีสันจมูกเต็ม เป็นสันเรียบตรง ไม่แอ่น แสดงว่าเป็นควายมีสุขภาพดี เลี้ยงให้ โตใหญ่ได้ดี
ปาก - มีปากใหญ่ กว้าง ขนปากล่ างเกลี้ยง กรามล่างแข็งแรง อ้าปากได้กว้างรับกับล� ำคอ แสดงว่า
ควายกินหญ้าเก่ ง
ดวงตา - ใหญ่ นูนเด่น กลมโต แจ่มใส คิ้วหนา
ใบหู - กว้างใหญ่ยาว ทั้งสองข้างมี ขนาดเท่ากัน โบกสะบัดได้ดี สีด�ำเป็นมัน ดู สะอาด
เขา - เขาตกช้อน คือ เขาจะแอ่นลู่ไปตามหู และส่วนมากจะโค้ งงอในแนวตั้งขึ้นและโค้งเข้าเป็นครึ่ ง
วงกลม ส่วนผิวของล�ำเขาจะเป็นมั นใส ส่วนที่เป็นเขาตู ้ คือ เขาตั ้ง ปลายทู่ ที่ เรียกว่า
“ควายเขาตู้” มักจะเป็นควายที่อ้ วนพี ล�ำตั วตันดูบึกบึน เป็นควายที่ มีก�ำลังแรงดี เสมอ
คอ - ล�ำคอสั้นใหญ่และหนา ดูแข็งแรงบึกบึน และสมส่วนกับหัวและไหล่
ตระโหนก - กว้าง หนา และค่ อนข้างสูงเล็กน้อย
ท้อง - ท้องกลมกลึงตั้งแต่หน้าไปหาหลัง ซี่โครงเต็ ม สวาบ (บริเวณเหนือ กระเพาะ) แคบ ล�ำตั วลึก
ท�ำให้ท้องมี ความจุมาก ซึ่งท้องถิ่นภาค ตะวันออกเฉียงเหนือของไทยมักเรียกว่า “ท้ องปลาบู่”
เป็นควาย กินหญ้าตํ่ า คือกิ นหญ้าลึกถึงโคน ท�ำให้อิ่มไว โตไว
ตะโพก - ตะโพกกว้าง โค้ งมนดูสมส่วน เนื้อแน่นเต็ม ไม่แฟบและไม่เรียวแหลม
พ่อพันธุ์ แม่พั นธุ์