ชุ
มชนลั
บแล
ตำบลศรี
พนมมาศ อำเภอลั
บแล จั
งหวั
ดอุ
ตรดิ
ตถ์
ชุ
มชนท่
องเที่
ยว
เชิ
งวั
ฒนธรรม
15
ในสมั
ยก่
อนชาวลั
บแลจะรั
บประทานข้
าวแคบเป็
นอาหารหลั
ก
ต่
างจากปั
จจุ
บั
นที่
บริ
โภคข้
าวแคบเป็
นอาหารว่
างเป็
นส่
วนใหญ่
และการรั
บประทาน
อี
กรู
ปแบบหนึ
่
งของคนลั
บแลสมั
ยก่
อนคื
อ การนำเอาข้
าวแคบแห้
งมาห่
อกั
บข้
าวเหนี
ยวร้
อนๆ
ม้
วนให้
เป็
นแท่
ง (ภาษาพื้
นบ้
านเรี
ยกว่
า “โอโล่
ข้
าวแคบ”) ในสมั
ยก่
อนมี
การทำข้
าวแคบ
แทบทุ
กหลั
งคาเรื
อน โดยเฉพาะในฤดู
หนาวมี
การทำข้
าวแคบจนเป็
นประเพณี
แต่
ทำได้
ไม่
มาก จะทำไว้
เฉพาะกิ
นในครั
วเรื
อนเท่
านั้
น และนิ
ยมทำในลั
กษณะ
ข้
าวแคบแห้
ง เพราะเก็
บไว้
ได้
นาน หน้
าฝนก็
เก็
บไว้
ได้
ทำแล้
วจะเก็
บใส่
ในตะเข่
ง
(“ตะเข่
ง” เป็
นภาษาพื้
นบ้
านมี
ความหมายเหมื
อนกั
บ “ตะกร้
า”) แขวนไว้
ในที่
สู
งๆ
เพราะกลั
วลู
กๆ แอบเอาไปกิ
น เวลาไปทำไร่
ทำนา ก็
เอาข้
าวแคบที่
เก็
บไว้
มาห่
อกั
บ
ข้
าวเหนี
ยวประมาณ ๒ - ๓ พั
น กิ
นไประหว่
างทาง เพื่
อให้
อิ่
มท้
อง ไม่
ต้
องเสี
ยเวลา
มานั่
งกิ
น เพราะสมั
ยก่
อนต้
องตื่
นแต่
เช้
าเดิ
นไปทำไร่
ทำนา ไม่
มี
รถเหมื
อนในปั
จจุ
บั
น
ซึ่
งสะท้
อนให้
เห็
นวิ
ถี
ชี
วิ
ตที่
เรี
ยบง่
ายและความสั
มพั
นธ์
ของคนในครอบครั
ว จึ
งสามารถ
พู
ดได้
ว่
า การทำข้
าวแคบนั้
นเป็
นวิ
ถี
ชี
วิ
ตของชาวลั
บแลตั้
งแต่
อดี
ตจนถึ
งปั
จจุ
บั
น
ข้
าวพั
นผั
ก เป็
นอาหารพื้
นบ้
านง่
ายๆ
ที่
หาทานได้
ทั่
วไปในเมื
องลั
บแล เพราะเป็
น
อาหารที่
มี
การทำกั
นอย่
างแพร่
หลายมาตั้
งแต่
โบราณ และเป็
นอาหารยอดนิ
ยมของคนเมื
องลั
บแล
ลั
กษณะคล้
ายๆ ข้
าว เ กรี
ยบปากหม้
อของ
คนภาคกลาง แต่
เป็
นข้
าวเกรี
ยบปากหม้
อที่
มี
ไส้
เมื
่
อเวลาผ่
านไป การทำข้
าวแคบ
หรื
อ หมี่
พั
น ที่
ทำกิ
นกั
นเฉพาะในครั
วเรื
อน ก็
มี
การ
ต่
อยอดเป็
นการค้
าทำให้
เกิ
ดการดั
ดแปลงสู
ตร
การทำข้
าวแคบ หรื
อหมี่
พั
น ธรรมดาให้
มี
รสชาติ
มากขึ้
น จึ
งได้
เป็
นที่
มาของ “ข้
าวพั
นผั
ก” อาหาร
พื้
นเมื
องที่
สร้
างชื่
อให้
จั
งหวั
ดอุ
ตรดิ
ตถ์
ในปั
จจุ
บั
น
เป็
นผั
กกาดขาว ผั
กคะน้
า ผั
กบุ้
ง ผั
กกวางตุ้
ง ถั่
วงอก และกะหล่
ำปลี
ซอย ดั
ดแปลงได้
หลากหลายเมนู
สามารถทำได้
บนหม้
อข้
าวพั
น เช่
น ข้
าวพั
นราดหน้
า เป็
นต้
น