353
บู
รพศิ
ลปิ
น พ.ศ. ๒๕๕๘
เสี
ยงหน้
าสี
ทอง มี
อั
กษร
“น”
บนหน้
าแผ่
น เป็
นชุ
ดที่
ถู
กใจนายเหนี่
ยวมาก อั
ดเสี
ยงที่
ห้
างเทพนครเพี
ยง
ครั้
งเดี
ยวมิ
ได้
มี
การอั
ดออกจำ
�หน่
ายอี
กเลย นอกจากนี้
ยั
งมี
แผ่
นเสี
ยงเสภาเรื่
องกากี
อี
กชุ
ดหนึ่
ง
เพลงที่
นายเหนี่
ยวชอบร้
องมากได้
แก่
เพลงแขกมอญ ๓ ชั้
น และเพลงแขกมอญบางขุ
นพรหมเถา
แต่
นางแช่
มช้
อย ภรรยาของท่
านเล่
าว่
า ชอบฟั
งนายเหนี่
ยวร้
องเพลงแสนเสนาะ เพราะร้
องได้
เพราะมาก
จริ
งๆ ถึ
งขนาดนั
กดนตรี
ที่
บรรเลงอยู่
ด้
วยกั
นฟั
งเพลิ
นจนลื
มบรรเลงดนตรี
รั
บที
เดี
ยว
ศิ
ษย์
ของนายเหนี่
ยวมี
ไม่
มากนั
ก ตั
วอย่
างเช่
น ทำ
�นุ
วั
ลลิ
สุ
ต ศิ
ริ
วิ
ชเวช และนายแพทย์
สุ
พจน์
อ่
างแก้
ว
ทั้
งนี้
เพราะมี
งานราชการมาก และถึ
งแก่
กรรมก่
อนวั
ยอั
นสมควร
ได้
รั
บการยกย่
องเชิ
ดชู
เกี
ยรติ
เป็
น
บู
รพศิ
ลปิ
น
สาขาศิ
ลปะการแสดง พุ
ทธศั
กราช ๒๕๕๘