Page 110 - บูรพศิลปิน58

Basic HTML Version

95
บู
รพศิ
ลปิ
น พ.ศ. ๒๕๕๘
นายชิ
ต บุ
รทั
เกิ
๖ กั
นยายน พ.ศ. ๒๔๓๕
ถึ
งแก่
กรรม
๒๗ เมษายน พ.ศ. ๒๔๘๕
ยุ
คสมั
รั
ตนโกสิ
นทร์
(รั
ชกาลที่
๕ - รั
ชกาลที่
๘)
ประวั
ติ
และการทำ
�งาน
นายชิ
ต บุ
รทั
ต นามสกุ
ลเดิ
ม ชวางกู
ร (ได้
รั
บพระราชทานนามสกุ
ล บุ
รทั
เมื่
อพ.ศ. ๒๔๕๙) เป็
นบุ
ตรของนายชู
บุ
รทั
ต เป็
นครู
สอนภาษาบาลี
โรงเรี
ยน
วั
ดราชบพิ
ธ มารดาชื่
อนางปริ
ก บุ
รทั
ต นายชิ
ต บุ
รทั
ต เริ่
มการศึ
กษาเบื้
องต้
นที่
โรงเรี
ยนราชบพิ
ธและไปเรี
ยนที่
โรงเรี
ยนวั
ดสุ
ทั
ศน์
จนจบชั้
นมั
ธยมศึ
กษา เมื่
ออายุ
๑๕
ปี
ศึ
กษาการแต่
งกลอนและบาลี
จากบิ
ดา บรรพชาเป็
นสามเณรที
วั
ดราชบพิ
ธสถิ
มหาสี
มาราม ๒ พรรษาก็
ลาสิ
กขา และบวชเป็
นสามเณรอี
กครั้
งเมื่
อ พ.ศ. ๒๔๕๒
ที่
วั
ดเทพศิ
ริ
นทราวาส และย้
ายไปพำ
�นั
กวั
ดบวรนิ
เวศวิ
หาร เป็
นศิ
ษย์
ของสมเด็
พระมหาสมณเจ้
า กรมพระยาวชิ
รญาณวโรรส จำ
�พรรษาอยู่
จนบวชเป็
นพระภิ
กษุ
เมื่
อ พ.ศ. ๒๔๕๔ ท่
านเป็
นผู้
มี
สติ
ปั
ญญาเฉี
ยบแหลม ชอบอ่
านหนั
งสื
อกาพย์
กลอน โคลง ฉั
นท์
เป็
นทำ
�นองเสนาะเช่
นเดี
ยวกั
บบิ
ดา เคยได้
รั
บเลื
อกไป
สวดฉั
นท์
ที่
ศาลารายวั
ดพระแก้
ว ในวั
นสำ
�คั
ญทางพระพุ
ทธศาสนา วิ
ชาที่
มี
ความชำ
�นาญเป็
นพิ
เศษคื
อ ภาษาไทย และ
ภาษาบาลี
ต่
อมาได้
ลาสิ
กขาบท เข้
ารั
บราชการกรมตำ
�รวจ และไปเป็
นครู
ที่
วั
ดจั
นทร์
จั
งหวั
ดสุ
พรรณบุ
รี
พ.ศ. ๒๔๕๖
ได้
เข้
าทำ
�งานที่
สำ
�นั
กงานหนั
งสื
อพิ
มพ์
ศรี
กรุ
ง และได้
ทำ
�งานหนั
งสื
อพิ
มพ์
อี
กหลายแห่
ง จากการที่
นายชิ
ต บุ
รทั
ต ชอบ
อ่
าน กาพย์
กลอน โคลง ฉั
นท์
และได้
เริ่
มเขี
ยนหนั
งสื
อครั้
งแรกเมื่
ออายุ
๑๘ ปี
ขณะบวชเป็
นสามเณรอยู่
ที่
วั
ดบวรนิ
เวศ
วิ
หาร ด้
วยการเขี
ยนบทร้
อยกรองสั้
นๆ ลงในหนั
งสื
อพิ
มพ์
“ประตู
ใหม่
ใช้
นามปากกาว่
“เอกชน”
จนเป็
นที่
รู้
จั
กกั
แพร่
หลายและได้
เขี
ยนผลงานชิ้
นสุ
ดท้
าย ชื่
อ คนอกตั
ญญู
ลงในหนั
งสื
อพิ
มพ์
เอกชน
นายชิ
ต บุ
รทั
ต ถึ
งแก่
กรรมด้
วยโรคลำ
�ไส้
พิ
การ เมื่
อวั
นที่
๒๗ เมษายน พ.ศ. ๒๔๘๕ สิ
ริ
อายุ
๕๐ ปี
ผลงานสำ
�คั
เป็
นกวี
คนสำ
�คั
ญสมั
ยรั
ตนโกสิ
นทร์
นามแฝงที่
ใช้
ในการประพั
นธ์
ได้
แก่
เจ้
าเงาะ เอกชน แมวคราว ช. บุ
รทั
และนายชิ
ต บุ
รทั
ต เป็
นผู้
ที่
มี
ปั
ญญาเฉี
ยบแหลมและมี
แววเป็
นกวี
มาตั้
งแต่
เยาว์
วั
ระหว่
าง พ.ศ. ๒๔๕๖ - ๒๔๘๕ ขณะทำ
�งานกั
บหนั
งสื
อพิ
มพ์
และหนั
งสื
อพิ
มพ์
ต่
างๆ นายชิ
ต บุ
รทั
ต ได้
แต่
กวี
นิ
พนธ์
ไว้
เป็
นจำ
�นวนมาก เช่
น ใน พ.ศ. ๒๔๕๗ ขณะมี
อายุ
๒๒ ปี
ได้
แต่
ง สามั
คคี
เภทคำ
�ฉั
นท์
ซึ่
งเป็
นกวี
นิ
พนธ์
ชิ้
นเอก
ที่
แต่
งด้
วยฉั
นท์
แบบต่
างๆ ถึ
ง ๓๐ ชนิ
ด พ.ศ. ๒๔๕๘ แต่
งกาพย์
ประเภทปลุ
กใจลงในหนั
งสื
อสมุ
ทรสาร เป็
นที่
พอพระราชหฤทั
ยพระบาทสมเด็
จพระมงกุ
ฎเกล้
าเจ้
าอยู่
หั
ว โปรดให้
ถ่
ายภาพผู้
ประพั
นธ์
ประกอบด้
วย
ผลงานกวี
นิ
พนธ์
ของนายชิ
ต บุ
รทั
ต อาจจำ
�แนกเป็
นประเภทได้
ดั
งนี้
ประเภทสดุ
ดี
เช่
น สรรเสริ
ญพระคเณศ มหาปเวศนครคำ
�ฉั
นท์
ฉั
นท์
ราชสดุ
ดี
และอนุ
สาวรี
ย์
กถา กาพย์
เฉลิ
มพระเกี
ยรติ
งานพระเมรุ
ท้
องสนามหลวง เฉลิ
มฉลองวั
นชาติ
ปรี
ดิ
ปรารมภ์
ชาติ
ปี
ยานุ
สรณ์
สำ
�แดงสดุ
ดี
ศั
พท์
ต้
อนรั
ทหารหาญ กล่
อมช้
างสวรรค์
กรุ
งเทพคำ
�ฉั
นท์
คนใจเพชร
ประเภทคติ
คำ
�กลอน
เช่
น ตู้
ทองของปราชญ์
กั
นก่
อนแก้
ทำ
�ลายง่
ายกว่
าสร้
าง สั
ญชาติ
อี
กา เบื้
องหน้
าชี
วิ
มนุ
ษย์
เลิ
กความคิ
ดชนิ
ดเขลาหลง หน้
าที่
สามประการของเรา เป็
นต้
๓๓
สมั
ยรั
ตนโกสิ
นทร์