Page 74-75 - 12

75 นิทานคุณธรรม นิทานคุณธรรม 74
แต่สุดท้าย ความก็ไปถึ งพระกรรณ
ของพระเจ้ าพรหมจักรจนได้ ซึ่งวันที่ทรง
ทราบเรื่องดังกล่าว ก็เป็นวันที่ชายยากจน
จะต้ องถูกลงโทษประหารชีวิตพอดี ดังนั้น
พระองค์และพระนางสร้ อยระย้า จึงรีบเสด็จ
ไปที่แดนประหารเพื่อห้ามไม่ให้มีการลงโทษ
ชายยากจน ทำ�ให้ข้ าราชบริพารพากัน
คัดค้านเสียงเซ็งแซ่
“แม้มันผู้นี้จะมิได้ตั้งใจปาก้อนหิ น
ใส่พระองค์ แต่ความประมาทของมัน
ก็ทำ�ร้ายพระองค์ไปแล้ว ชาวบ้านผู้ต่ำ�ต้อย
บังอาจทำ�ร้ายพระราชาเป็นความผิดมหันต์
พวกกระหม่ อมมิเห็ นควรว่าพระองค์จะทรง
ให้อภัยในความผิดของมันเลยสั กนิด”
เสนาบดีผู้พิพากษาคดีกราบทูล
พระเจ้าพรหมจักร
“มีลูกคนไหนไม่มีความหมาย
กับพ่อของเขาบ้าง” พระเจ้าพรหมจักร
ตรัส
“แม้แต่ลูกที่เลวที่สุด คนเป็นพ่อ
“โอ ถ้านี่คือความช่ วยเหลือของท่านเทวดา ข้าก็ขอกราบขอบพระคุณท่านด้วย
ดีจริงๆ ที่ต้นไม้ในบริเวณนี้ไม่มีเจ้าของ ถ้าเราได้มะม่วงผลงามเหล่านี้ไปฝากลูกๆ ที่บ้าน
สักคนละสองผล ลูกๆ ของเราคงจะดีใจมาก และรอดพ้นความตายไปได้” คิดได้ดังนั้น
ชายยากจนก็เก็บก้อนหิ นขนาดเหมาะมือขึ้ นมาหลายก้อน แล้วปาไปที่บรรดาผลมะม่วงสุก
ซึ่งเขาหมายตาเอาไว้ แต่ชายยากจนหารู้ไม่ว่า ก้อนหินก้อนหนึ่งนั้น
กระเด็นไปโดนมงกุฎของพระเจ้าพรหมจักรเข้ าด้วย
ฝ่ายพระเจ้าพรหมจักรซึ่งกำ�ลัง
ทอดพระเนตรกล้วยไม้ป่าอย่างสนพระทัย
เมื่อมีก้อนหิ นลึกลั บกระเด็นมาโดนมงกุฎ
ของพระองค์เข้าอย่างแรงก็มิได้ทรงพิโรธ
แต่ประการใด กลับทรงวางเฉย
และยกพระหัตถ์ ขึ้นเพื่อขยับมงกุฎ
เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
อย่างไรก็ ตาม ข้าราชบริพาร
ที่ตามเสด็จมาด้วยรู้สึกโกรธแค้ น
แทนเจ้าเหนือหัวของตนอย่างมาก
จึงมีคำ�สั่งให้ทหารออกตามหาตัว
ผู้กระทำ�ผิดเพื่อนำ�ตัวไปลงโทษให้ได้
เรื่องนี้กระทำ�กันอย่ างลับๆ และพระเจ้า
พรหมจักรก็ไม่ ทรงทราบแต่ประการใด
ก็ยังตั ดไม่ได้ พวกท่านเองก็รักและเทิดทูนเรา
เพราะเรามีความรักให้กับพวกท่านและ
ประชาชน เสมือนความรักที่พ่อมีให้แก่ลูก
มิใช่หรือ ดังนั้นจะไม่มีชาวบ้านคนไหน
ต่ำ�ต้อยเกิ นไปจนหาความเมตตาจากเรา
ไม่ได้ หรอก”
แล้วพระเจ้าพรหมจักรก็หันไปทาง
ชายยากจนซึ่ งหมอบอยู่ด้วยร่างกายที่สั่นเทา
แล้วตรัสถามว่า
“เจ้าได้ มะม่วงไปกี่ผล”
“ข้าพระองค์ ได้มะม่วงไปทั้งหมด
๑๐ ผลพระเจ้ าค่ะ” ชายยากจนตอบเสียงสั่ น
“เจ้าเอามะม่วงไปทำ�อะไรมากมาย
ขนาดนั้น” พระเจ้าพรหมจักรตรัสถามอีก
“ข้าพระองค์ เป็นคนยากจน แต่มีลูกมาก
ถึงห้าคน และลูกๆ ของข้าพระองค์ ก็อดอาหาร
มาแล้วหลายวัน ดังนั้นเมื่อเห็ นมะม่วงผลงาม
ข้าพระองค์ ก็นึกถึงลูกๆ จึงเก็ บไปให้พวกเขา
คนละสองผลพระเจ้าค่ะ” ชายยากจนตอบ
อย่ างตื่นกลั ว