

ลูกเสือเก็บร่มที่ใช้แล้วมาคืนกองกลาง
เพื่อนำ�มาตรวจซ่อม
ดังนั้น ศูนย์นํ้าใจไมตรี จึงตั้งหน่วยซ่อมร่มขึ้น โดยส่งคนไปศึกษาวิธีการจากช่างซ่อมร่ม
มืออาชีพที่ข้างถนนพาหุรัดเป็นเวลา ๒ ชั่วโมง แล้วสามารถซ่อมร่มชำ�รุดได้ถึงร้อยละ ๗๐
ส่วนที่เหลือชำ�รุดเกินที่จะซ่อมได้ต้องทิ้งเป็นขยะไป
เมื่อเห็นเมฆดำ�ลอยตํ่าลงมาหรือฝนเริ่มลงเม็ด สมาชิกศูนย์นํ้าใจไมตรี จะขนร่มดำ�และ
ร่มสีต่างๆ ทั้งหมดในสต็อก นำ�ร่มทั้งหมดหลายร้อยคัน ขึ้นรถกอล์ฟหรือรถปิกอัพ นำ�ไปแจกให้
ประชาชนที่รอคอยอยู่หน้าพระบรมมหาราชวัง ถ้าร่มที่มีอยู่ไม่พอก็จะไปขอของทหารมาเพิ่ม
พร้อมกับประกาศให้ทราบว่า ภายในพระบรมมหาราชวังไม่มีเต็นท์ป้องกันฝนเหมือนกับด้านนอก
บันทึก นํ้าใจไมตรีที่สนามหลวง
48