น้ำใจไมตรีที่สนามหลวง

54 / 84

บันทึก นํ้าใจไมตรีที่สนามหลวง 54
ลูกเสือช่วยเหลือผู้อื่นทุกเมื่อ
ในช่วงแรกพวกลูกเสือ ยุวกาชาด และนักศึกษา
รักษาดินแดน ที่ไปสนามหลวงก็ไปเดินเก็บขยะเหมือน
จิตอาสาคนอื่น พอพวกทหารและกระทรวงพัฒนาสังคมฯ
เห็นเข้าจึงไปหารถเข็นคนพิการมาแล้วขอให้ลูกเสือ
ไปเข็นให้ แล้วจัดที่ประสานงานให้ในเต็นท์กองอำ�นวยการ
ร่วมของทหาร มีผู้บังคับบัญชาลูกเสือรุ่นอาวุโสคือ
นายอำ�นาจ สายฉลาด และนายยินดี ปั้นแววงาม
เป็นผู้ประสานงาน แต่ผู้ที่ได้รับประโยชน์มากที่สุด
ไม่ใช่ผู้พิการแต่กลายเป็นผู้สูงอายุที่เดินไกลไม่ไหว
แต่กองอำ�นวยการตรวจพบทางโทรทัศน์วงจรปิดว่า
มีผู้ไม่สูงอายุและไม่พิการแอบไปนั่งรถเข็นด้วย เพราะจะได้
ลัดคิวไม่ต้องเข้าแถวรอนานเหมือนคนทั่วไป จึงต้อง
กำ�หนดเกณฑ์ขอดูบัตรประชาชนให้นั่งรถเข็นได้ เฉพาะผู้ที่
อายุเกิน ๗๐ ปี และคนพิการที่มีใบรับรองแพทย์เท่านั้น
และในระยะต่อมาได้เปลี่ยนให้ลูกเสือไปยกอาหารและนํ้า
ให้ผู้รอคอยในเต็นท์ เพราะผู้สูงอายุและผู้พิการมักมีผู้ดูแล
ติดตามมาด้วยอยู่แล้วั
นึ กํ้ าี ที่ส
๙