ทําเนียบคณะนักแสดงพื้นบาน
Directory of folk ensemble
๑๔๘
หนังตะลุง
ความเปนมา
หนังตะลุง (Shadow Play) หมายถึง ศิลปะอันหลากหลายที่ใชในการเลานิทาน ใหเปนภาชนะของปญญา
เพราะปญญาไมมีตัวละคร ไมมีโครงเรื่อง ไมมีเหตุการณ จึงยากที่จะจดจํานําไปใชในชีวิตได ตองใชนิทานเปนภาชนะใส
โดยผูเลาจะอยูขางหลังจอผาขาว และโดยปกติจะเลากันในเวลากลางคืน
ศิลปะอันหลากหลายที่ใช เชน ศิลปะการสรางรูปตัวละครที่ทําจากหนังสัตว ศิลปะการใชเสียงคนศิลปะการใชเสียง
ดนตรี ศิลปะการเชิดรูป เปนตน
การแสดงหนังตะลุงในภาคใตของประเทศไทย เรียกไดหลายอยาง ซึ่งก็ขึ้นอยูกับยุคสมัยและพื้นที่ อาทิ หนังตะลุง
หนังควน หนังควาย หนังโหมง วายังกูเละ หนังเลน หนังขับ หนังรํา หนังฉะ เปนตน สําหรับในภาคอื่น ๆ เชน ในภาคกลาง
(ราชบุรี, เพชรบุรี, พระนครศรีอยุธยา เรียกวาหนังใหญ) ภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรือภาคอีสาน (มหาสารคาม, ขอนแกน
เรียกวา หนังประโมทัย หรือหนังบักตื้อ) ภาคตะวันออก (ระยอง เรียกวา หนังกระหยวก) ฯลฯ
ความเปนมา
หนังตะลุงในภาคใตประเทศไทย ไดมีการสันนิษฐานที่มามากมายหลายกระแส อาทิ
๑. มาจาก หนังใหญ
ของคนภาคกลางในประเทศไทย เพียงแตคนปกษใตมายอสวนใหเล็กลง
๒. มาจาก คนอาหรับ
คนอินเดีย ที่มาติดตอคาขายกับคนไทยในปกษใตสมัยโบราณ ซึ่งมีหลักฐานทางโบราณคดี
มากมาย อาทิ ที่สุราษฎรธานี นครศรีธรรมราช พังงา กระบี่ เปนตน ประกอบกับคนอาหรับ ก็นิยมการเลานิทานกัน
ในยามคํ่าคืน ที่เรียกวา อาหรับราตรี และคนอินเดียก็เชนกัน ที่เรียกวา ชาดก
๓. มาจาก คนชวา
(ประเทศอินโดนีเซีย) เพราะในบทกลอนหนังตะลุงเกา ๆ ไดกลาวไว อาทิ ในบทกลอนของ
หนังกั้น ทองหลอ หนังอรรถโฆษิต (หนังฉิ้น ธรรมโฆษณ) ศิลปนแหงชาติทั้งสองทาน
เฉพาะคําวา ตะลุง คําเดียว ก็มีความเปนมา ไมชัด เพราะบางก็วามาจาก เสาที่ใชในการลามชาง ซึ่งใชขึงจอในการ
แสดงหนังตะลุงในยุคโบราณ มีการแสดงโดยควาญชาง บางก็วามาจาก เสียงกลอง ที่เมื่อหนังตะลุงเดินทางผาน ณ ที่ใด
ก็จะตีกลองดัง ตะลุง ตะลุง ไปดวย บางก็วามาจากคําวา พัทลุง เพราะในสมัยรัชกาลที่ ๓ แหงกรุงรัตนโกสินทร มีหนังควน
(คือ หนังตะลุง จากบานควนมะพราว) จังหวัดพัทลุง เขาไปแสดงที่กรุงเทพฯ เมื่อมีคนกรุงเทพ ฯ มาถาม คนใน
คณะหนังตะลุงที่ไปจากจังหวัดพัทลุง ก็จะตอบวาหนังพัทตาลุง เพราะโดยธรรมชาติของคนพัทลุงดั้งเดิม จะออกเสียง ท. เปน ต.
(เชน ไปเตี่ยวกันตั่ว หมายถึง ไปเที่ยวกันทั่ว)
หนังตะลุงปกษใตในปจจุบัน
หนังตะลุงปกษใตในปจจุบันมี ๓ แบบ ไดแก
๑. แบบทั่วไป คือ แบบหนังตะลุงที่อยูในจังหวัด ๑) นครศรีธรรมราช ๒) สุราษฎรธานี ๓) สงขลา ๔) พัทลุง
๕) ตรัง ๖) กระบี่ ๗) สตูล ๘) ชุมพร ๙) ระนอง ๑๐) ประจวบคีรีขันธ
๒. แบบดั้งเดิม คือ แบบหนังตะลุงที่อยูในจังหวัด ๑) ภูเก็ต ๒) พังงา (แตใน ๒ จังหวัดนี้ ปจจุบัน ก็มีหนังตะลุง
แบบทั่วไปอาศัยรวมอยูดวย)
๓. แบบวายังกูเละ คือ แบบหนังตะลุงที่อยูในจังหวัด ๑) ยะลา ๒) ปตตานี ๓) นราธิวาส (แตใน ๓ จังหวัดนี้
ปจจุบันก็มีหนังตะลุงแบบทั่วไปอาศัยรวมอยูดวยเชนกัน)