Page 73 - Thai Culture

ศิลปะการแสดง สื่อแห่งจิตวิญญาณ |71
โนรา
วิจิตรแห่งการแสดง
ท่วงท่าอันอ่อนช้อยแต่กลับเปี่ยมไปด้วยพลังของท่าร�ำผสานกับเสียงดนตรีหนักแน่น
จากทับ (หรื อโทน) ที่ให้จังหวะในลีลา ประกอบกับเครื่ องแต่งกายอันเป็นเอกลักษณ์
ที่ประดับลูกปัดนานาสี คื อเสน่ห์อันยากจะหาใครเปรียบของโนรา การแสดงพื้นเมื อง
ซึ่งเป็นที่นิยมของคนในภาคใต้มาแต่โบราณ
โนราเป็ นการแสดงพื้นเมื องที่สืบทอดกันมายาวนานแต่ ครั้ งสมัยกรุงศรีอยุ ธยา
เชื่อกันว่าโนราเกิ ดขึ้นครั้งแรกที่หัวเมืองพัทลุง ปัจจุบันคือ ต� ำบลบางแก้ว จังหวัดพัทลุง
แล้วแพร่ขยายไปยังหั วเมืองอื่นๆ ของภาคใต้ จวบจนเมื่อไปถึงภาคกลางจึงกลายเป็นต้น
ก�ำเนิดของละครชาตรี โดยการน� ำเรื่อง “พระสุธน-มโนราห์” มาแสดงและเรียกชื่ อว่า
มโนราห์ หรือ มโนห์รา
ส่วนจุดเด่นที่ท�ำให้โนราเป็ นศิลปะการแสดงที่แตกต่างจากการแสดงอื่นๆ คือเครื่อง
แต่งกายและเครื่องดนตรีที่ถือเป็นองค์ประกอบหลักของโนรา ไม่ว่าจะเป็นความวิจิตรบรรจง
ของ เทริด (อ่านว่ า เซิด) ซึ่งเป็นเครื่องประดับศีรษะของตัวนายโรงหรื อโนราใหญ่ รวมถึง
เครื่องลูกปั ดที่ร้อยด้ วยลูกปัดสี เป็นลายดอกดวง ใช้ส� ำหรับสวมล�ำตัวท่ อนบนแทนเสื้อ
ประดับด้วยปีกนกแอ่นหรือปีกเหน่ง ทับทรวงปีกหรือหางหงส์ ผ้านุ่ง สนับเพลา ผ้าห้อยหน้า
ผ้าห้อยข้าง ก�ำไลต้นแขน-ปลายแขน และเล็บ ซึ่ งจัดได้ว่ าเป็นอีกหนึ่งงานศิลปะที่ต้อง
อาศัยความอุตสาหะในการสร้างสรรค์ ทั้งหมดที่กล่าวมานี้ เป็นเพียงเครื่องแต่งกายของ
โนราใหญ่หรือโนรายื นเครื่องเท่านั้น ส่วนเครื่องแต่งกายของตัวนางหรือนางร�ำจะเรียกว่ า
เครื่องนาง แม้ไม่มีก�ำไลต้นแขน ทับทรวง และปีกนกแอ่น แต่ ความงดงามของลายลูกปัด
ก็มิได้ อ่อนด้อยไปกว่ากัน
“เอกลักษณ์ของการร�ำโนราคื อ
การร�ำผสมท่าต่าง ๆ เข้าด้วยกันอย่าง
ต่อเนื่องกลมกลืน มี ความคล่องแคล่ว
ช�ำนาญที่จะเปลี่ ยนลีลาให้ เข้ากับ
จังหวะดนตรี และต้องร�ำให้สวยงาม
อ่อนช้อย บางครั้งยั งเพิ่มความสามารถ
ในเชิงร� ำเฉพาะด้าน เช่น
การเล่นแขน การท�ำให้ตัวอ่อน
การร�ำท่าพลิกแพลง ”