Page 196 - Thai Culture

194 | วั ฒนธรรม วิถีชีวิตและภู มิปัญญา
การท�ำว่ าวยังเป็นภูมิปัญญาที่สืบทอดมาแต่ โบราณ โดยเฉพาะรูปทรง
ของว่าวไทยที่มีเอกลักษณ์แตกต่างจากประเทศอื่น ว่ าวไทยที่นิยมเล่นกันมี
หลายชนิด มีชื่อเรียกต่างกันไปตามลักษณะเฉพาะของว่าว เช่น ว่าวอีลุ้ ม
ว่าวดุ๊ยดุ่ย ว่าวจุฬา ว่าวปักเป้า ส่วนใหญ่เป็นการเล่นเพื่อความสนุกสนาน จะมี
เพียงว่ าวจุฬาและว่ าวปักเป้าเท่ านั้นที่คนไทยน�ำมาแข่ งขันต่อสู้กันจนกลาย
เป็นประเพณี นอกจากนี้ยังมีการท�ำว่าวประเภทอื่น ๆ เพื่อความสวยงาม
เช่น การท�ำว่าวรู ปสัตว์ต่ างๆ อย่างว่าวงู และว่าวผีเสื้อ
การแข่งว่าวถือเป็นกีฬาพื้นบ้านไทยที่ต่อสู้โดยอาศัยฝีมื อในการเล่นว่าว
เพื่อเอาชนะอี กฝ่ายหนึ่ง โดยการท� ำงานประสานกั นเป็นกลุ่มเป็ นพวก
ต้องใช้ประสบการณ์และชั้นเชิงในการเข้าโจมตี และหลบหลีกจากการโจมตีของอีก
ฝ่ายหนึ่ง ส่วนใหญ่เป็นการแข่งขันระหว่างว่าวจุฬากับว่าวปักเป้าซึ่งมีลักษณะ
และข้อดีเฉพาะตั วแตกต่างกัน ว่าวจุฬามีรูปร่างคล้ายดาว ๕ แฉก มีอาวุธคือ
“จ�ำปา” ซึ่งเป็นไม้เล็ก ๆ ที่เหลาโค้ง ๘ อัน รวมเป็น ๑ ดอก จะใช้ ๒ - ๕ ดอก
ติดอยู่ต่อจากคอซุง เพื่ อเป็นที่ ดักเชื อกว่าวปั กเป้าให้เข้าไปติด ส่ วนว่าว
ปักเป้ามีรูปทรงสี่เหลี่ ยมขนมเปียกปู นวางแนวตั้ง มี “เหนี ยง” เป็นอาวุ ธ
ท�ำด้วยสายป่ านคมยาว ผูกเป็นห่วงส�ำหรับคล้องให้ว่ าวจุฬาเสียการทรงตัว
การเล่ นว่าวเป็ นกีฬาพื้นเมื องที่ให้ทั้งความสนุ กสนาน เพลิดเพลิน
และเป็นการฝึกสมอง ชิงไหวชิงพริบ รวมถึงทักษะในการบั งคับว่าวให้ผสาน
กันกับลมในธรรมชาติ ส่ วนการประดิษฐ์ว่าวเป็นภูมิปัญญาไทยที่สามารถ
น�ำวั สดุที่หาได้ง่ายในธรรมชาติ มาประดิษฐ์เป็นของเล่นเพื่ อความบันเทิงซึ่งมี
รูปแบบอันเป็นเอกลั กษณ์ แสดงให้เห็ นถึงความคิดสร้างสรรค์ที่ต้องอาศัย
ความสามารถเชิงศิลปะของผู้ท�ำว่าวได้เป็นอย่างดี