กี
ฬาภู
มิ
ปั
ญญาไทย
|
183
รายละเอี
ยดของมวยไทยถื
อเป็
นศาสตร์
และศิ
ลป์
ในการต่
อสู
้
ที่
ต้
องอาศั
ย
การฝึ
กฝนไหวพริ
บและทั
กษะในการประยุ
กต์
ทุ
กชั้
นเชิ
งเข้
าด้
วยกั
นนอกจากเป็
นการ
ต่
อสู
้
ป้
องกั
นตั
วแล้
ว ยั
งสอดแทรกศิ
ลปวั
ฒนธรรมของไทยไว้
ด้
วย สั
งเกตได้
จากชื่
อ
และลี
ลาของไม้
มวยต่
างๆ ที่
ตั้
งให้
ไพเราะ เข้
าใจและจดจ�
ำได้
ง่
ายโดยเที
ยบเคี
ยง
ลั
กษณะท่
าทางของการต่
อสู
้
กั
บชื่
อหรื
อลี
ลาของตั
วละคร เหตุ
การณ์
หรื
อสั
ตว์
ใน
วรรณคดี
เช่
น เอราวั
ณเสยงา หนุ
มานถวายแหวน มณโฑนั่
งแท่
น อิ
เหนาแทงกริ
ช
ในขณะที่
ไม้
มวยบางไม้
เรี
ยกชื่
อตามสิ่
งที่
คุ
้
นเคยในวิ
ถี
ชี
วิ
ตของคนไทย เช่
น
เถรกวาดลาน คลื่
นกระทบฝั่
ง หนู
ไต่
ราว มอญยั
นหลั
ก ญวนทอดแห
ลั
กษณะเด่
นที่
ส�
ำคั
ญของมวยไทยคื
อ เป็
นการต่
อสู
้
ที
่
ไม่
ได้
มุ
่
งเน้
น
การใช้
พละก�
ำลั
งเป็
นหลั
ก แต่
เปรี
ยบกั
นด้
วยชั
้
นเชิ
งและไหวพริ
บในการรั
บและรุ
ก
มากกว่
า ในอดี
ตมวยไทยชกกั
นด้
วยมื
อเปล่
าหรื
อใช้
ด้
ายดิ
บพั
นมื
อ เรี
ยกกั
นว่
า
“คาดเชื
อก”
จึ
งสามารถใช้
มื
อในการจั
บ หั
ก บิ
ด ทุ่
มคู่
ต่
อสู้
ได้
แม้
พื้
นฐานของ
มวยไทยในแต่
ละภู
มิ
ภาคจะมี
หลั
กคล้
ายกั
น แต่
วิ
ธี
การชกจะเป็
นแบบฉบั
บของ
แต่
ละท้
องถิ่
น ท�
ำให้
เกิ
ดมวยรู
ปแบบต่
างๆ ที่
มี
ชื่
อเสี
ยง เช่
น มวยไชยาจากจั
งหวั
ด
สุ
ราษฎร์
ธานี
มวยโคราช และมวยลพบุ
รี
• อิ
เหนาแทงกริ
ช
• หิ
รั
ญม้
วนแผ่
นดิ
น
• หั
กงวงไอยรา