12
มรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรม
ที่
สาขา
รายละเอียด
๖
กีฬา การละเล่
นพื้นบ้าน และ
ศิลปะการต่
อสู
้ป้องกั
นตั
ว
หมายถึง การปฏิสั
มพั
นธ์
ระหว่
างบุ
คคลหรือชุ
มชน
การแข่
งขั
น ศาสตร์
การต่
อสู
้
เพื่
อความสนุ
กสนาน
ผ่
อนคลาย การพั
ฒนา
ด้านร่
างกายและจิตใจ
ซึ่
งเป็
นสิ่
งที่
สะท้อนถึงชีวิต
สั
งคม และเอกลั
กษณ์
ของ
ท้องถิ่
นนั
้น
๕) เครื่
องโลหะ หมายถึ
ง สิ่
งที่
มี
วั
สดุ
หลั
กเป็
นเหล็
ก ทองเหลื
อง หรื
อ
ทองแดง เครื่
องเหล็
กนิ
ยมทำเป็
นเครื่
องใช้
ในครั
วเรื
อนและการเกษตร โดยการ
เผาไฟให้อ่อนตั
วและตีเหล็
กเป็
นรู
ปทรงต่างๆ ให้ได้สั
ดส่วน เครื่
องโลหะที่
ทำจาก
ทองเหลื
องเป็
นวั
สดุ
หลั
ก นำทองเหลื
องมาเผาจนหลอมเหลวแล้
วจึ
งนำไปเทลง
ในแบบรู
ปต่างๆ ตามลั
กษณะที่
ต้องการ หลั
งจากนั
้นจึงนำมาตกแต่งให้เรียบร้อย
ส่
วนเครื่
องโลหะที่
ทำจากทองแดงเป็
นวั
สดุ
หลั
ก มี
การนำทองแดงมาใช้
เป็
น
โลหะเจือหลั
ก สำหรั
บผลิตตั
วเรือนเครื่
องประดั
บโลหะเงินเจือ
๖) เคร ื่
องไม้ หมายถึ
ง งานฝี
มื
อช่
างที่
ทำจากไม้
ซุ
งหร ื
อไม้
แปรรู
ป
เป็
นท่
อน เป็
นแผ่
น เพื่
อใช้
ในงานช่
างก่
อสร้
างประเภทเครื่
องสั
บ เครื่
องเรื
อน
เครื่
องบู
ชา เครื่
องตั
้ง เครื่
องประดั
บ เครื่
องมือ เครื่
องใช้ เครื่
องศาสตรา เครื่
องดนตรี
เครื่
องเล่
น และยานพาหนะ โดยอาศั
ยเทคนิควิธีการแกะ สลั
ก สั
บ ขุ
ด เจาะ กลึง
ถาก ขู
ด และขั
ด
๗) เครื่
องหนั
ง หมายถึ
ง งานหั
ตถกรรมพื
้
นบ้
านที่
ทำมาจากหนั
งสั
ตว์
โดยผ่านกระบวนการหมั
กและฟอกหนั
งเพื่
อไม่ให้เน่าเปื ่อย และให้เกิดความนิ่
มนวล
สามารถบีบงอได้ตามที่
ต้องการ เครื่
องหนั
งนิยมนำไปใช้เกี่
ยวกั
บศิลปะการแสดง
เช่
น ทำเครื่
องดนตรีประเภทเครื่
องตีหนั
ง ได้แก่
กลองแขก กลองชนะ กลองชาตรี
กลองทั
ด กลองมลายู
กลองมอญ กลองยาว กลองสองหน้
า ตะโพน โทน
บั
ณเฑาะว์
เปิงมาง รำมะนา ไหซอง เป็
นต้น ประเภทการแสดง เช่
น รู
ปหนั
งตะลุ
ง
หนั
งใหญ่
รวมถึงอุ
ปกรณ์
อื่
นๆ ที่
มีหนั
งเป็
นส่
วนประกอบ
๘) เครื่
องประดั
บ หมายถึ
ง งานช่
างฝี
มื
อที่
มนุ
ษย์
ประดิ
ษฐ์
ขึ
้
นเพื่
อการ
ตกแต่งให้เกิดความงดงาม เริ่
มต้นจากการใช้วั
สดุ
ที่
พบได้ง่ายในท้องถิ่
นนำมาผลิต
เป็
นเครื่
องประดั
บตามส่
วนต่
างๆ ของร่
างกาย และพั
ฒนาขึ
้
นเรื่
อยๆ เป็
นการใช้
อั
ญมณีและโลหะมีค่
าชนิดอื่
น
๙) งานศิ
ลปกรรมพื
้
นบ้
าน หมายถึ
ง งานที่
มี
การแสดงอารมณ์
สะท้
อน
ออกทางฝีมือการช่
าง ให้ประจั
กษ์
เห็
นเป็
นรู
ปธรรมเพื่
อตอบสนองในด้านการยั
งชีพ
และความต้
องการคุ
ณค่
าด้
านความงาม เช่
น ภาพเขี
ยน งานปั
้
น งานแกะสลั
ก
งานหล่อ เป็
นต้น
๑๐) ผลิ
ตภั
ณฑ์
อย่
างอื่
น หมายถึ
ง งานช่
างฝี
มื
อดั
้
งเดิ
มที่
ไม่
สามารถ
จั
ดอยู
่ใน ๙ ประเภทแรกได้ ซึ่
งอาจเป็
นงานช่างฝี
มือที่
ประดิ
ษฐ์หรือผลิ
ตขึ
้
นจาก
วั
สดุ
ในท้องถิ่
นหรือจากวั
สดุ
เหลือใช้ เป็
นต้น
๑) กีฬาพื้นบ้าน
๒) การละเล่
นพื้นบ้าน
๓) ศิลปะการต่
อสู
้ป้องกั
นตั
ว