Page 89 - dcp7

Basic HTML Version

78
ประยุ
กต์
อย่
างไรหรื
อมี
นั
กวิ
ชาการมาสนใจจั
ดระบบว่
าควรเป็
นลิ
เกรู
ปแบบพั
นทางหรื
อไม่
แต่
ก็
ได้
รั
บความนิ
ยม ในหมู่
ศิ
ลปิ
นชาวบ้
านเช่
นกั
นโดยทั้
งนี้
คื
อการสะท้
อนหลั
กคิ
ดของทั้
งความเป็
นละครชาวบ้
านและละครพั
นทางที่
ยึ
ดโยงกั
อำ
�นาจราชสำ
�นั
กที่
สร้
างละครพั
นทางขึ้
นมาหากแต่
คลี่
คลายมาสู่
ศิ
ลปะชาวบ้
านในยุ
คใหม่
การสื
บทอดความรู้
ดนตรี
และเพลงละครพั
นทาง ทุ
กวั
นนี้
มี
ทั้
งหน่
วยงานที่
ทำ
�หน้
าที่
อนุ
รั
กษ์
ความรู้
ละครพั
นทาง
โดยตรงคื
อกรมศิ
ลปากรและสถาบั
นการศึ
กษาในเครื
อข่
าย กั
บกลุ่
มนั
กดนตรี
ชาวบ้
านที่
นำ
�วิ
ธี
การของการผสมเครื่
อง
ดนตรี
และเพลงจากละครพั
นทางไปใช้
ในบางโอกาส บุ
คคลอ้
างอิ
งด้
านเพลงดนตรี
ละครพั
นทาง อาทิ
ครู
ไชยยะ
ทางมี
ศรี
(กรมศิ
ลปากร) บุ
คคลอ้
างอิ
งด้
านการขั
บร้
องในแบบละครพั
นทางอาทิ
ครู
พั
ฒนี
พร้
อมสมบั
ติ
(กรมศิ
ลปากร)
ครู
ทั
ศนี
ย์
ขุ
นทอง (สถาบั
นบั
ณฑิ
ตพั
ฒนศิ
ลป์
) ครู
สมชาย ทั
บพร (กรมศิ
ลปากร) ความหลากหลายของเพลงดนตรี
ในละคร
พั
นทาง นอกจากจะเป็
นภู
มิ
ปั
ญญาของของครู
บาอาจารย์
นั
กดนตรี
นั
กร้
องในอดี
ตที่
สร้
างพื้
นที่
ใหม่
ของการแสดงความ
สามารถเชิ
งศิ
ลปะผ่
านเสี
ยงจั
งหวะสำ
�เนี
ยงเพื่
อช่
วยให้
เกิ
ดวิ
ธี
การใหม่
ในการเล่
าเรื่
องการล้
อเลี
ยนการสื่
อสารเชิ
งภาษา
สั
ญลั
กษณ์
ยั
งเป็
นประจั
กษ์
พยานความรู้
เชิ
งสั
งคมวั
ฒนธรรม ที่
มี
ความเปิ
ดกว้
างต่
อศิ
ลปะบนพื้
นฐานความ หลากหลาย
ทางชาติ
พั
นธุ์
ในสั
งคมไทยที่
ดำ
�รงอยู่
ร่
วมกั
นอย่
างสั
นติ
สุ
ขอี
กด้
วย
คุ
ณค่
าทางวั
ฒนธรรม
ละครพั
นทางเป็
นงานสร้
างใหม่
จากองค์
ความรู้
ของปั
จเจกศิ
ลปิ
น เป็
นการมองเรื่
อง “ของชาติ
พั
นธุ์
อื่
น” ตี
ความ
และสร้
างสรรค์
ผลงาน เพื่
อสื่
อสารกั
บผู้
ชมไทย โดยเฉพาะผู้
ชมรุ่
นใหม่
ที่
เป็
นชาวบ้
านชาวเมื
องในยุ
คสมั
ยนั้
น การผสม
เรื่
อง และรู
ปแบบการแสดง สะท้
อนภาพสั
งคมที่
มี
อิ
สระในการสร้
างสรรค์
เรื่
องหรื
อบทที่
ใช้
ในการแสดงให้
บรรยากาศ
สถานการณ์
ที่
แตกต่
าง ละครชนิ
ดนี้
ใช้
เป็
นบรรทั
ดฐาน ในการแสดงละครรำ
�แบบไทย เป็
นผลผลิ
ตทางศิ
ลปะ วั
ฒนธรรม
ที่
ศิ
ลปิ
นสร้
างขึ้
นเพื่
อรั
บใช้
สั
งคมในยุ
คที่
มี
การเปลี่
ยนแปลง และมี
ความต้
องการที่
จะเสพศิ
ลปะ ในลั
กษณะใหม่
และ
เพื่
อตอบรั
บรสนิ
ยมชนชั้
นสู
ง ที่
ต้
องการงานศิ
ลปะแบบไทย ที่
มี
ความทั
นยุ
ค สมั
ย แต่
ยั
งงดงาม และมี
อั
ตลั
กษณ์
ความ
เป็
นไทย
การสื
บทอด
ศิ
ลปิ
นของสำ
�นั
กการสั
งคี
ต กรมศิ
ลปากร กระทรวงวั
ฒนธรรม ได้
สื
บทอดละครพั
นทางไว้
ใช้
เป็
นแบบแผน
ในการจั
ดการแสดงจากครู
ผู้
เชี่
ยวชาญที่
ได้
รั
บการถ่
ายทอดท่
ารำ
�จากรุ
นสู่
รุ่
น อาทิ
ศิ
ลปิ
นแห่
งชาติ
หลายท่
านได้
แก่
ท่
านผู้
หญิ
งแผ้
ว สนิ
ทวงศ์
เสนี
นางศิ
ริ
วั
ฒน์
ดิ
ษยนั
นทน์
นางสาวจำ
�เรี
ยง พุ
ธประดั
บ เป็
นต้
น และการทำ
�บท จากผู้
เชี่
ยวชาญ
ด้
านการประพั
นธ์
อาทิ
นายเสรี
หวั
งในธรรม ที่
คิ
ดและปรั
บปรุ
งขึ้
นใหม่
จนได้
รั
บความนิ
ยมและเป็
นที่
ยอมรั
สถานภาพปั
จจุ
บั
ปั
จจุ
บั
น กรมศิ
ลปากรได้
อนุ
รั
กษ์
รู
ปแบบการแสดงละครพั
นทางไว้
โดยจั
ดแสดงละครเรื่
องต่
าง ๆ ดั
งกล่
าว
แล้
วข้
างต้
น แสดงเป็
นตอนยาวบ้
าง สั้
นบ้
างอยู่
เนื
องๆ ส่
วนใหญ่
ใช้
ผู้
แสดงชายจริ
ง หญิ
งแท้
หรื
อหญิ
งล้
วนที่
แสดงเป็
ทั้
งตั
วพระ ตั
วนาง ไม่
เน้
นความวิ
จิ
ตรงดงามของท่
ารำ
�แต่
เน้
นความเป็
นธรรมชาติ
ทั้
งการพู
ด อารมณ์
และลี
ลา ซึ่
ก็
ได้
รั
บความนิ
ยมเป็
นอย่
างดี
ยิ่
ง โดยเฉพาะเรื่
องราชาธิ
ราช และผู้
ชนะสิ
บทิ
ศ จะเห็
นได้
ว่
าละครพั
นทางยั
งมี
การเรี
ยน