Page 73 - dcp7

Basic HTML Version

62
“คำ
�ร้
อง”ในเพลงร้
องปรบไก่
ใช้
คำ
�พื้
นๆ ไม่
เคร่
งครั
ดสั
มผั
ส สื่
อความเรี
ยบง่
าย ตรงไปตรงมา เนื้
อหาที
พรรณนาจึ
ใช้
ถ้
อยคำ
�ที่
ปรากฏอยู่
ในชี
วิ
ตประจำ
�วั
น เช่
น คั
นไถ เคี
ยว หมาก พลู
โอ่
ง ตุ่
ม ชื่
อพั
นธุ์
ไม้
ในท้
องถิ่
น สื่
อความเชื่
อที่
มี
ต่
ความเร้
นลั
บของธรรมชาติ
และจั
กรวาล ผี
สางนางไม้
ผี
ป่
า ผี
บ้
านผี
เรื
อน ศาสนาโดยเฉพาะ พระพุ
ทธศาสนา ความเชื่
เกี่
ยวกั
บศาสนาพราหมณ์
เทพเจ้
า ประวั
ติ
ศาสตร์
ท้
องถิ่
นที่
เกี่
ยวกั
บชื่
อบ้
านนามเมื
อง ตำ
�นาน ภู
มิ
ศาสตร์
ภู
มิ
ประเทศ
ที่
เป็
นบริ
บทของชุ
มชน ใช้
สั
ญลั
กษณ์
แทนคำ
�ที่
ต้
องการเปรี
ยบเที
ยบ เปรี
ยบเปรย ให้
คิ
ดตาม มี
คำ
�คล้
องจอง สั
มผั
สคำ
ลำ
�ดั
บตามจั
งหวะคำ
�บางบทของเนื้
อร้
องมุ่
งขบขั
น เชิ
งเกี้
ยวพาราสี
เนื้
อคำ
�สื่
อ ความหมายสองแง่
สองง่
าม กึ่
งหยาบคาย
และหยาบคาย ใช้
วิ
ธี
ซํ้
าคำ
� ซํ้
าวลี
มี
การใช้
กลอนหั
วเดี
ยว บั
งคั
บบาทละ ๒ วรรค จำ
�นวนคำ
�ในวรรคมี
ตั้
งแต่
๔- ๑๐
คำ
� จำ
�นวนคำ
�ในวรรคมากอาจเพิ่
มสั
มผั
สกลางวรรคอี
กแห่
งหนึ่
งเพื่
อให้
สอดรั
บกั
บจั
งหวะเวลาร้
อง บทหนึ่
งมี
กี่
บาท
ก็
ได้
ไม่
จำ
�กั
ด โดยบั
งคั
บสั
มผั
ส ๒ แห่
ง คื
อ สั
มผั
สระหว่
างวรรคกั
บสั
มผั
สท้
ายบาท สั
มผั
สท้
ายบาทเป็
นเสี
ยงเดี
ยวกั
ทุ
กบาทตลอดบท ลั
กษณะอย่
างกลอนอี
กลอนลา กลอนไอ ซึ่
งเป็
นเสี
ยงสุ
ดท้
ายของแต่
คำ
�ร้
อง ระหว่
างการร้
องรั
บ มี
การตบมื
อ ผู้
แสดงแสดงออกด้
วยท่
าทางการร่
ายรำ
�อย่
างง่
ายๆ การทำ
�มื
อทำ
�ไม้
ยกขึ้
น ชี้
กรายวง หรื
อทำ
�ท่
าประกอบ
ตามความหมายของคำ
�ที่
ร้
องออกมา บางแห่
งจั
ดเป็
นวงแล้
วรำ
�เวี
ยน ตั
วอย่
างจากบทร้
องเพลงปรบไก่
บ้
านดอนข่
อย
อำ
�เภอบ้
านลาด จั
งหวั
ดเพชรบุ
รี
ว่
“โอ้
แจ่
มจั
นทร์
ขวั
ญเรื
อน
น้
องพี่
ผู้
เพื่
อนไร้
ผิ
วพรรณผุ
ดผ่
อง
งามเหมื
อนหนึ่
งทองอุ
ไร
ทรวดทรงดั
งวงวาด
งามวิ
ลาศวิ
ไล
มี
เสี
ยอยู่
นิ
แต่
ต้
องติ
ดกลองใหญ่
น่
าเสี
ยใจจริ
งเอย.....”
ในด้
านหลั
กฐานที่
มี
การบั
นทึ
ก พบว่
ามี
การเล่
นเพลงปรบไก่
ตั้
งแต่
สมั
ยกรุ
งศรี
อยุ
ธยา มี
กล่
าวถึ
งอยู่
ในหนั
งสื
ประชุ
มหมายรั
บสั่
ง ภาคที่
๑ สมั
ยกรุ
งธนบุ
รี
เป็
นหมายรั
บสั่
งเรื่
องโปรดเกล้
าฯให้
สมเด็
จ พระเจ้
าลู
กยาเธอ เจ้
าฟ้
กรมขุ
นอิ
นทรพิ
ทั
กษ์
เมื่
อครั้
งเสด็
จขึ้
นไปรั
บพระแก้
วมรกต ที่
ท่
าเจ้
าสนุ
ก จั
งหวั
ดสระบุ
รี
เมื่
อ พ.ศ. ๒๓๒๒ (จ.ศ. ๑๑๔๑)
ข้
อความกล่
าวถึ
งมหรสพในงานฉลองนั้
นว่
“กลางวั
น ละครหลวงวิ
ชิ
ตณรงค์
โรงหนึ่
ง วั
นละ ๓ ตำ
�ลึ
ง ๓ วั
น เงิ
น ๙ ตำ
�ลึ
ง ช่
องระทาวั
นละ ๓ โรงๆ ละ ๑
บาท วั
นละ ๓ บาท ๓ วั
น เงิ
น ๒ ตำ
�ลึ
ง ๑ บาท เพลงเทพทอง นายอ้
น ทองดี
วั
นละ๑ ตำ
�ลึ
ง ๓ วั
น เงิ
น ๓ ตำ
�ลึ
ปรบไก่
นายแก้
ว อำ
�แดงนุ่
วั
นละ ๑ ตำ
�ลึ
ง ๓ วั
น เงิ
น ๓ ตำ
�ลึ
ง ญวนหก วั
นละ ๑ ตำ
�ลึ
ง ๒ บาท….
ปรบไก่
นายแก้
อำ
�แดงสน
๑๗ ตำ
�ลึ
ง ๒ บาท….”
ในสมั
ยกรุ
งรั
ตนโกสิ
นทร์
ชื่
อเพลงปรบไก่
ก็
ได้
รั
บการกล่
าวถึ
งตามวรรณคดี
ต่
างๆ เช่
น เรื่
องอิ
เหนา ขุ
นช้
าง
ขุ
นแผน อุ
ณรุ
ท สำ
�หรั
บเรื่
องอุ
ณรุ
ทนี้
เป็
นบทละคร พระราชนิ
พนธ์
ในพระบาทสมเด็
จพระพุ
ทธยอดฟ้
าจุ
ฬาโลก
ตอนสมโภชช้
าง หลั
งจากพระอุ
ณรุ
ทเสด็
จกลั
บเมื
อง มี
การกล่
าวถึ
งเพลงปรบไก่
ไว้
ว่