Page 28 - dcp7

Basic HTML Version

17
ขั
บลื้
เรี
ยบเรี
ยงโดย ผู้
ช่
วยศาสตราจารย์
ประสิ
ทธิ์
เลี
ยวสิ
ริ
พงศ์
ขั
บลื้
อเป็
นศิ
ลปะการขั
บร้
องของชาวไทยกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
ไทยลื้
อเนื้
อหาที่
ปรากฏในการขั
บสะท้
อนศาสนา
ความเชื่
อว่
าวิ
ถี
ชี
วิ
ตมี
ช่
างขั
บเป็
นผู้
ขั
บร้
องใช้
วี
(พั
ด) เป็
นอุ
ปกรณ์
ถื
อประกอบการขั
บมี
ปี่
ลื้
อเป่
าคลอทำ
�นองให้
สอดคล้
อง
และกลมกลื
นกั
ขั
บลื้
อคื
อการขั
บร้
องเพลงประเพณี
ของชาวไทยลื้
อซึ่
งเป็
นหนึ่
งในกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
ไทแม้
ไม่
สามารถระบุ
กำ
�เนิ
ของขั
บลื้
อได้
แต่
ก็
เป็
นที่
ทราบว่
าขั
บลื้
อมี
มานานเท่
าๆกั
บประวั
ติ
ศาสตร์
ของชาวไทยลื้
ชาวไทยลื้
อในประเทศไทย อาศั
ยอยู่
อย่
างเป็
นหลั
กแหล่
งและเป็
นกลุ่
มใหญ่
ใน ๕ จั
งหวั
ดในภาคเหนื
อตอนบน คื
จั
งหวั
ดเชี
ยงราย จั
งหวั
ดเชี
ยงใหม่
จั
งหวั
ดลำ
�พู
น จั
งหวั
ดพะเยา และจั
งหวั
ดน่
าน ชาวไทยลื้
อเหล่
านี้
มี
บรรพบุ
รุ
ษเป็
นชาว
ไทลื
อที่
อพยพมาจากถิ่
นฐานเดิ
มนอกประเทศไทย (หมายเหตุ
การเขี
ยนคำ
�ว่
า ไทยลื้
อ และ ไทลื
อ นี้
เป็
นที่
ยอมรั
บและใช้
กั
นเป็
นปกติ
ในหมู่
นั
กวิ
ชาการด้
านชาติ
พั
นธุ์
วิ
ทยามาตั้
งแต่
ก่
อน พ.ศ. ๒๕๓๐ แล้
วว่
า ไทย ใช้
กั
บประชากรของประเทศไทย
และ ไท ใช้
กั
บกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
ที่
พู
ดภาษาตระกู
ลไททั้
งหมด และใช้
กั
บคนกลุ่
มภาษานี้
ที่
อยู่
ใน ประเทศอื่
นๆด้
วย
แนวปฏิ
บั
ติ
นี้
มี
ปรากฏในบทความเกื
อบทุ
กเรื่
องในหนั
งสื
อ สิ
บสองปั
นนา ของสำ
�นั
กงานคณะกรรมการวั
ฒนธรรมแห่
งชาติ
ซึ่
งพิ
มพ์
เผยแพร่
เมื่
อ พ.ศ. ๒๕๓๕)
ถิ่
นฐานเดิ
มของชาวไทลื้
ออยู่
ที่
เหนื
อลุ่
มแม่
นํ้
าโขงตอนกลางขึ้
นไปเล็
กน้
อย ซึ่
งเป็
นบริ
เวณทางใต้
ของมณฑล
ยู
นนาน ประเทศสาธารณรั
ฐประชาชนจี
น ณ ใต้
เส้
นรุ้
งที่
๒๓ องศาเหนื
อลงมา บริ
เวณนี้
ชาวไทลื้
อได้
สถาปนาอาณาจั
กร
ของตนขึ้
นเมื่
อ พ.ศ. ๑๗๒๓ มี
ชื่
อว่
าสิ
บสองปั
นนาและมี
เจ้
าเมื
องปกครองสื
บต่
อกั
นมา ๓๙ รั
ชกาล จนถึ
ง พ.ศ. ๒๔๙๒
จึ
งเป็
นส่
วนหนึ
งของประเทศจี
น และสิ้
นสุ
ดสถานภาพของอาณาจั
กร ต่
อมา พ.ศ. ๒๔๙๖ รั
ฐบาลจี
นได้
ประกาศให้
เป็
เขตปกครองตนเองของชนชาติ
ไตสิ
บสองปั
นนา(Xishaungbanna Dai Autonomous Prefecture) (หมายเหตุ
การออกเสี
ยงอ่
านคำ
�จี
นที่
ใช้
อั
กษรโรมั
นเขี
ยนนั้
น เสี
ยงของอั
กษร D ตรงกั
บเสี
ยงอั
กษร ต ในภาษาไทย)
ก่
อนการเปลี่
ยนแปลงการปกครองในพ.ศ. ๒๔๙๒ อาณาจั
กรของชาวไทลื้
อแบ่
งเขตการปกครอง ตามผลผลิ
จากการทำ
�นาเป็
น ๑๒ เขต (เขตละ ๒-๔ เมื
องเป็
น ๑ ปั
นนา) ซึ่
งเป็
นที่
มาของชื่
ออาณาจั
กรว่
า สิ
บสองปั
นนา อาณาจั
กรนี้
มี
เมื
องเชี
ยงรุ่
ง (เจงฮุ่
ง) เป็
นเมื
องหลวง บางเมื
องในลาวเหนื
อปั
จจุ
บั
นเคยมี
สถานะเป็
น ปั
นนา ของอาณาจั
กรสิ
บสอง
ปั
นนาด้
วย