Basic HTML Version
127
รองเง็
ง
เรี
ยบเรี
ยงโดย กรมส่
งเสริ
มวั
ฒนธรรม
รองเง็
ง เป็
นศิ
ลปะการแสดงแบบหนึ่
งของชาวไทยภาคใต้
เป็
นการเต้
นรำ
�คู่
ชายหญิ
งประกอบดนตรี
นิ
ยมแสดง
บริ
เวณจั
งหวั
ดชายแดนภาคใต้
บริ
เวณจั
งหวั
ดปั
ตตานี
จั
งหวั
ดยะลา จั
งหวั
ดนราธิ
วาสและบริ
เวณจั
งหวั
ดชายฝั่
งทะเล
อั
นดามั
น ได้
แก่
จั
งหวั
ดสตู
ล ตรั
ง กระบี่
พั
งงา และภู
เก็
ต ซึ่
งมี
ชื่
อเรี
ยกแตกต่
างกั
นออกไปว่
า หล้
องเง็
ง หรื
อเพลง
ตั
นหยง การแสดงรองเง็
ง เกิ
ดจากความสั
มพั
นธ์
ระหว่
างวั
ฒนธรรมยุ
โรป วั
ฒนธรรมเปอร์
เซี
ย และวั
ฒนธรรมท้
องถิ่
น
ชาวพื้
นเมื
องภาคใต้
ได้
นำ
�เครื่
องดนตรี
บทเพลงและท่
าเต้
น มาผสมผสานกั
บเครื่
องดนตรี
พื้
นบ้
าน รองเง็
งมี
รู
ปแบบ
การแสดงที่
เป็
นแบบแผน (ราชสำ
�นั
ก) เน้
นการบรรเลงประกอบท่
าเต้
นของชาย หญิ
งส่
วนการแสดงรองเง็
งแบบชาวบ้
าน
เปิ
ดโอกาสให้
ผู้
ชมมี
ส่
วนร่
วมในการแสดง และมี
เพลงร้
องประกอบ
เครื่
องดนตรี
ในคณะรองเง็
ง ประกอบด้
วยเครื่
องดนตรี
ที่
รั
บจากวั
ฒนธรรมตะวั
นตก ได้
แก่
ไวโอลิ
น แมนโดลิ
น
และแอคคอร์
เดี
ยน ส่
วนเครื่
องดนตรี
ประกอบจั
งหวะเป็
นเครื่
องดนตรี
ที่
รั
บจากวั
ฒนธรรมเปอร์
เซี
ย ได้
แก่
รำ
�มะนา
และวั
ฒนธรรมท้
องถิ่
น ได้
แก่
ฆ้
อง สำ
�หรั
บเพลงรองเง็
งที่
เป็
นเพลงบรรเลงที่
นิ
ยมเล่
น เช่
น เพลงลาฆู
ดู
วอ อาเนาะดี
ดี๊
ปู
โจ๊
ะปี
ซั
ง สำ
�หรั
บเพลงร้
อง เช่
น จิ
นตาซายั
ง เลนั
ง ปารี
หาดยาว
ยั
งโงง เป็
นต้
น
สภาพปั
จจุ
บั
น คณะรองเง็
งในจั
งหวั
ดชายแดนภาคใต้
และคณะรองเง็
งในจั
งหวั
ดชายฝั่
งทะเลอั
นดามั
นของภาคใต้
มี
จำ
�นวนลดน้
อยลง โดยเฉพาะนั
กดนตรี
รองเง็
งในอนาคตอาจจะ
ขาดผู้
สื
บสานศิ
ลปะ การเล่
นดนตรี
รองเง็
ง นอกจากนี้
มี
การนำ
�
ทำ
�นองเพลงรองเง็
งไปประยุ
กต์
กั
บวงดนตรี
สมั
ยใหม่
ด้
วย
รองเง็
ง ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทาง
วั
ฒนธรรมของ
ชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช
๒๕๕๕
นั
กดนตรี
วงรองเง็
ง
การแสดงวงรองเง็
ง