Page 131 - dcp7

Basic HTML Version

120
๓. ซวย แม ตู
เมี
ย ลู
มะแม โส จา บา ล่
า แด เลเลเลเลเลเลเลเล (ซํ้
า)
๔. ลู
มะแม อะยวย กะ เล บา ละ เพ้
ต กุ้
น ยา โอ เล เมา กะ จ๊
วยแม (ซํ้
า)
โตงเลเลเลเลโตงเลเลเลเลเบี
ย (ซํ้
า)
โตงเลเบี่
ยโตงเลเลเล เซ มา บ๊
า แง เลเลเลเลเลเลเลเล
๕. ลุ
นเลเช ย่
ะ โฮ เหมี่
ย แด หม่
า ดี
เมี
ย แด หม่
๖. สะ แบ เลเลเลเล โก่
แก – วะ โอ ดะ แว ดั
ด ไล บา โล่
แด
๗. ดอเลเลเลนาก๊
านาก๊
าดอเลเลเลเลเลนาก๊
านาก๊
า (ซํ้
า)
๘. ดอนาก๊
านาก๊
าติ้
นแด่
เลเลเลเลเลเลเล
๙. ซ่
อ โซ ซอ ยิ้
น เจาแพคกวา (ซํ้
า)
ซอตะดา ยิ้
นซอยิ้
น เกา มาโอ่
แด่
ซอตะดา ยิ้
น เกา มาโอ แด เก๊
าเลโซ๊
ะ โป๊
ะ ลา
ฟ้
อนโยคี
ถวายไฟ มี
การแต่
งกายแบบชาวไทยใหญ่
ผู้
แสดงเป็
นผู้
ชายทั้
งหมด นุ่
งสนั
บเพลา นุ่
งผ้
าแบบผ้
าป้
ายทั
สวมเสื้
อคอกลมป้
ายข้
าง โพกผ้
า สี
ของเสื้
อผ้
าทั้
งหมดปั
จจุ
บั
นนิ
ยมเป็
นสี
ขาว มื
อถื
อไม้
เท้
ายาวประมาณ ๑.๒๐ เมตร
คุ
ณค่
าในทางวั
ฒนธรรม การแสดงชุ
ดนี้
ถื
อเป็
นการผสมผสานกระบวนท่
ารำ
�ที
มี
ทั้
งรู
ปแบบการเคลื่
อนไหวแบบ
ไทยใหญ่
เช่
น การกระโดด การเขย่
งเท้
า และท่
ารำ
�ที่
เป็
นมาตรฐานของล้
านนาที่
เนิ
บช้
าอ่
อนหวาน ครู
นาฏศิ
ลป์
ที่
คิ
ดค้
ขึ้
นได้
ปรั
บปรุ
ง ทั้
งการแต่
งกาย ลี
ลาท่
ารำ
� และเพลงร้
อง จนเป็
นชุ
ดการแสดงที่
งดงามยิ่
ง แต่
เป็
นที่
น่
าเสี
ยดายที
โอกาส
แสดงค่
อนข้
างน้
อยไม่
เป็
นที่
แพร่
หลาย
สถานภาพในการแสดงปั
จจุ
บั
นและแหล่
งปฏิ
บั
ติ
ยั
งคงมี
การถ่
ายทอดในสถาบั
นการศึ
กษาในสั
งกั
ดสถาบั
บั
ณฑิ
ตพั
ฒนศิ
ลป์
กระทรวงวั
ฒนธรรม โดยคงรู
ปแบบการฟ้
อนโยคี
ถวายไฟอยู่
โดยเฉพาะวิ
ทยาลั
ยนาฏศิ
ลปเชี
ยงใหม่
แต่
โอกาสที่
จะนำ
�ออกแสดงเผยแพร่
น้
อยมาก
ฟ้
อนโยคี
ถวายไฟ ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๕๗
ข้
อมู
ลบุ
คคลอ้
างอิ
งจาก
นายพงศธร สามะบุ
ตร บุ
ตรชายท่
านเดี
ยวของ นางทวี
ลั
กษณ์
สามะบุ
ตร ผู้
ซึ่
งได้
รั
บการถ่
ายทอดตั้
งแต่
ปี
พ.ศ.๒๔๖๓ และเป็
นผู้
ถ่
ายทอดให้
กั
บนางสมพั
นธ์
โชตนา รวมทั้
ง นางสาวสุ
กั
ญญา ชมพู
รั
ตน์
ในวิ
ทยาลั
ยนาฏศิ
ลป
เชี
ยงใหม่