Page 142 - dcp6

Basic HTML Version

131
เหมี
ยดเชื
อกอั
นจั
กข้
องหลั
กและตอ แม้
ว่
าเชื
อกเท่
าเชื
อกไก่
เจ้
าก็
อย่
าได้
คาบเคี้
ยวให้
ย้
อยตกดิ
น เจ้
าอย่
าวิ
นหลายเถื่
อน
เดิ
นไป ให้
เจ้
าคิ
ดใจถึ
งทางบ้
าน เจ้
าย่
าขี้
ย่
านรู้
ตื่
นเต้
นเรรน ถ้
าว่
าเห็
นคนอย่
าเรรนรํ่
าร้
อง ถ้
าว่
าได้
ยิ
นเสี
ยงกลองและเสี
ยง
ฆ้
อง ทั้
งเสี
ยงพิ
ณพาทย์
และมโหรี
รมย์
ทั้
งฟ้
ารวนร้
อง และลมฝน อย่
ารู้
หนตื่
นเต้
นตกใจ ทั้
งบอกไฟและสิ
นาดก้
องทั้
ฟ้
าร้
องและลมตี
ให้
เจ้
าตั้
งใจให้
ดี
และมั่
นเที่
ยง อย่
ารู้
คว่ำ
�อั
ยไปมา ข้
าก็
ตกแต่
งภาชนดาเครื่
องพร้
อม มาต้
อนรั
บรอง
เอาขวั
ญเจ้
ามากิ
น มี
ทั้
งเสื่
อดำ
�นิ
ลผื
นงามลํ้
าเลิ
ศ ผ้
าผื
นประเสริ
ฐอั
นเกิ
ดจากเมื
องสวรรค์
ผ้
าแดงผื
นยาววา ผ้
าขาวหนา
พอขนาด มี
ทั้
งเงิ
นห้
าบาท พร้
อมหมากพลู
เที
ยน ข้
าก็
ตกแต่
งเบี
ยนภาชนะโตกตั้
งไว้
แล้
ว ข้
าขออั
ญเชิ
ญขวั
ญช้
างมงคล
แกล้
วกล้
า พอมากิ
นก่
อนเทอญฯ
โอมสิ
ทฺ
ธิ
กิ
จฺ
จํ
สิ
ทฺ
ธิ
กมฺ
มํ
สิ
ทฺ
ธิ
ลาภํ
ชยมงฺ
คลํ
อมสมฺ
มาธิ
มา กุ
กฺ
กุ
มามาฯอชฺ
ช ในวั
นนี้
ก็
เป็
นวั
นดี
มี
ฤกษ์
ก็
งามมี
ยาม
ก็
ปลอด วั
นนี้
เป็
นวั
นยอดพระยาวั
น ข้
าจะเรี
ยกเอาขวั
ญช้
างหมากเต้
างาแหลม ก็
มี
ในวั
นนี้
ข้
าจั
กเรี
ยกเอาขวั
ญช้
างแขม
งามั
งก็
ให้
มาในวั
นนี้
จั
กเรี
ยกเอาขวั
ญช้
างที่
นั่
งมงคล ก็
ให้
มาวั
นนี้
ขวั
ญช้
างเที
ยนตั
วหลงหนี
ไปเป็
นเป็
นเพื่
อนช้
างเอราวั
ก็
ให้
มาวั
นนี้
ขวั
ญช้
างสทั
นต์
เป็
นเพื่
อนอยู
ในเถื่
อนกว้
างพมหพานต์
ก็
ให้
มาในวั
นนี้
ขวั
ญเจ้
าอย่
าไปเป็
นเพื่
อนช้
างสารอยู่
กลางดงไพรป่
ากว้
าง ก็
ให้
มาวั
นนี้
พ่
อหมอสเบี
ยงมอบหมอเถ้
า อั
นท่
านคล้
องเจ้
ามาหั
วที
เขาไปไล่
เลยเจ้
ามาวั
นนี้
แม้
ขวั
ญเจ้
าได้
ตกใจ ปางเมื่
อหมอพิ
ษณุ
เอาหนั
งประกำ
�ขึ้
นห้
อย ปางเมื่
อเจ้
ายั
งน้
อยแอ่
วเถื่
อนทวยแม่
ไปมา บั
ดนี้
เจ้
าก็
ได้
คา
จากเถื่
อน ได้
มาเป็
นเพื่
อนเป็
นฝู
ง ขอขวั
ญเจ้
ามาอยู่
กั
บตน แม้
ว่
างั
วกระทิ
งทนอย่
าได้
พาลา แรดร้
ายอย่
าพาหนี
เสื
อหมี
อย่
าได้
พาเอา ขวั
ญเจ้
าลา แม้
ว่
าสั
ตว์
ร้
ายอั
นอยู่
ในป่
าเจ้
าก็
อย่
าได้
จากพ่
อ แม้
ว่
าเขาสั
บเขาฟั
นด้
วยพร้
าและขอ ขวั
ญเจ้
ก็
อย่
าอ่
อนลื
ม ข้
าก็
เรี
ยกเอาขวั
ญเจ้
าหนหนึ่
ง แล้
วก็
ลื
มแถมถวน ถวนขวั
ญเจ้
าอย่
าไปตกใจหมองตํ่
าค้
อย ปางเมื่
อเจ้
าได้
เป็
นช้
างน้
อยแอ่
วลาเล่
นกลางดงไพร บั
ดนี้
ได้
มาเป็
นช้
างในเมื
องมนุ
ษย์
โลก บั
ดนี้
ข้
าก็
ยกเอาภาชนะโคก เข้
ารั
บรองเอา
ขวั
ญเจ้
ามาเสวยก่
อนเทอญฯ
อชฺ
ช ในวั
นนี้
ก็
เป็
นวั
นดี
ศรี
วั
นขึ้
น เป็
นวั
นถึ
งพื้
นอั
กนิ
ษฐา บั
ดนี้
ข้
าก็
ตกแต่
งดาพรํ่
าพร้
อม เพื่
อว่
าจั
กมาทำ
�ขวั
ญเจ้
มี
ทั้
งหม่
อมเถ้
าพรํ่
าพร้
อมหมู่
นารี
ทั้
งข้
าวของเงิ
นคำ
�ดี
ตั้
งใบเบี
ยนภาชนะโตก ราชโชคสวาทั
ตถสี
ลคุ
ณค้
องมี
ทั้
งเงิ
นคำ
เต็
มถุ
งสพาด มี
ทั้
งกล้
วยอ้
อยอาดเต็
มพา มี
ทั้
งเหล้
ายาหลายเหลื
อยิ่
ง บั
ดนี้
หมอฤทธิ์
ใหญ่
ผู้
นั่
งคอก็
จั
กเสี
ยไพก็
ว่
ามี
ดี
ใน
วั
นนี้
หมอเถ้
าผู้
เพื่
อนค้
อง เจ้
านั่
งอยู่
ท่
าเสี
ยไพ ก็
ว่
าดี
ในวั
นนี้
หมอไถ้
เขาอยู่
คอยสอนช้
าง ก็
จิ
งทั
กช้
างร้
ายหมู่
จั
งไร มี
ทั้
ฟางไฟจั
บหน้
าผาก ก็
ให้
หายเสี
ยในวั
นนี้
ทั้
งตั
วหางขออยู่
ปากอ้
าอมโลบอมฝอย ก็
ให้
หายเสี
ยในวั
นนี้
มี
ทั้
งตั
วหาก่
าน
ปากอมถ่
านลิ้
นก่
านปล้
องหมู่
ขุ
ยตุ
ม มี
ทั้
งขุ
มผี
จั
บหน้
าผาก หู
หวากหวิ
ดหวี
ขึ้
นบั่
งคอ ก็
ให้
หายเสี
ยวั
นนี้
มี
ทั้
งหั
วหางขอนอ
ใต้
ท้
องลิ้
นก่
าน ปล้
องหมอเถ้
าก็
ว่
าจั
งไร มี
ทั้
งถวนไฟจั
บสี
ข้
าง ม่
านกั้
งหมู่
สามหาว ช้
างตาขาวขี้
ย่
าน ก็
ให้
หายเสี
ยในวั
นนี้
ช้
างขาห้
วนช้
างขาเห็
ง ทั้
งช้
างหู
เง็
งพิ
วเพลา มั
นช้
างตำ
�เข้
าแกว่
งไกวตี
น ก็
ให้
หายเสี
ยในวั
นนี้
แรกแต่
นี้
ไปหน้
าให้
ขวั
เจ้
ากล้
าผาบแพ้
แก่
ศั
ตรู
บั
ดนี้
ผู้
ข้
าก็
ตกแต่
งเครื่
องพร้
อม มาต้
อนมารั
บรองเอาขวั
ญเจ้
าแล้
ว จงมาอยู่
กั
บเนื้
อกั
บตั
วเจ้
ทุ
กคํ่
าเช้
าวั
นยาม ก่
อนเทอญฯ
ปั
จจุ
บั
นยั
งคงมี
การทำ
�ขวั
ญช้
างในพื้
นที่
ที่
ยั
งคงใช้
ช้
างทำ
�งาน เช่
น เชี
ยงใหม่
ลำ
�ปาง สุ
ริ
นทร์
ตรั
ง ทั้
งยั
งเป็
นทุ
ทางวั
ฒนธรรมเพื่
อส่
งเสริ
มการท่
องเที่
ยวด้
วย
บททำ
�ขวั
ญช้
าง ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๕๗