Page 67 - dcp5

58
ปัจจุบันทรัพยากรธรรมชาติในป่าที่เป็นฐานของวัฒนธรรมมลาบรีได้ถูกทำ�ลายลงอย่ างมากกระทั่งไม่เพียงพอที่
จะสามารถดำ�รงชีวิตแบบหาของป่ า-ล่าสัตว์ได้อีก ปัจจุบัน ชาวมลาบรี ได้เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิ ตมายึดอาชี พรับจ้างปลูก
ข้าวโพดเป็นแรงงาน มี การจัดตั้งหมู่บ้านและที่อยู่อาศัยเป็นหลักแหล่ง ความเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงของมลาบรี
นี้ทำ�ให้มลาบรีต้องเผชิญกั บการปรับตัวทางวั ฒนธรรมที่ค่อนข้างยากลำ�บาก ความไม่รู้ เท่าทันโลก ความไม่สามารถ
พึ่งตัวเองได้ ปัญหาสิ ทธิมนุษยชน การท่องเที่ยวชนเผ่า สุขภาพอนามัย การเสื่อมถอยของภูมิ ปัญญาและวัฒนธรรม
ความเครียด หวาดระแวง และมีสถิติ การพยายามฆ่าตั วตายเพื่อหนีจากภาวะบีบคั้นทางจิตใจสูงมาก รวมถึงภาษา
วิกฤติ เสี่ยงขั้นรุนแรงภาษาหนึ่งในประเทศไทยต่ อการสูญหายของภาษาและวั ฒนธรรม
ภาษามลาบรี เป็นภาษาที่มีความสำ �คัญและมีคุณค่ าในแง่มรดกทางวั ฒนธรรมที่ได้สืบทอดกันมายาวนานใน
ภาษามีองค์ความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติมากมาย ทั้งพืชที่กินได้ พืชที่ เป็นยา พืชที่สั ตว์กิ น พืชที่นำ�มาใช้ประโยชน์ใน
งานหัตถกรรม สานกระเป๋า ทำ �ตะกร้าหวาย ทั้งภาษามลาบรีเองก็ยังเป็ นภาษาที่แสดงว่ามลาบรีเป็นกลุ่มคนที่ให้
คุณค่ากับความเสมอภาค ความเท่าเทียม ไม่มีชนชั้นหรือความแก่งแย่ง หากภาษามลาบรีหายไป ก็จะเป็นการสูญเสีย
ครั้งยิ่งใหญ่ต่อมรดกทางภูมิ ปัญญาอันมี ค่านี้ อย่างไรก็ดี เยาวชนมลาบรีรุ่ นใหม่หลายๆ คนที่บ้านห้วยหยวกและ
บ้านห้วยลู่ จั งหวัดน่าน ได้มีความสนใจที่จะอนุ รักษ์ภาษาและวัฒนธรรมของตนเพื่อไม่ให้สูญหายไป ทั้งยังเป็นการ
นำ�ความรู้ภูมิปัญญาในอดีตมาปรับใช้ กับโลกปัจจุบันด้วย
ภาษามลาบรี ได้รับการขึ้นทะเบี ยนเป็นมรดกภูมิ ปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติประจำ�ปีพุทธศักราช ๒๕๕๗
เอกสารอ้างอิง
อิสระ ชูศรี และคณะ. การศึกษากระบวนการเปลี่ยนผ่านจากวิ ถีชีวิตเร่ร่ อนหาของป่าล่าสัตว์สู่ การเป็นชาวบ้าน
ของกลุ่มชาติพันธุ์ มลาบรี (ตองเหลื อง) เพื่ อหาแนวทางการพัฒนาโดยใช้ ภาษาท้องถิ่นเป็นฐาน.
นครปฐม : สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเอเซีย มหาวิทยาลัยมหิดล.
Jorgen Rischel. (1995). Minor Mlabri: A Hunter-Gatherer Language of Northern Indochina, Museum
Tusculanum Press University of Copenhagen.