Page 34 - dcp5

Basic HTML Version

25
การเล่
นผี
แม่
มดมี
วั
ตถุ
ประสงค์
เพื่
อปั
ดเป่
าความเจ็
บไข้
ให้
หายไปจากคนป่
วยตามความเชื่
อของกลุ่
ม คนที่
เข้
ป่
าแล้
วเกิ
ดทำ
�สิ่
งที่
ไม่
ควรหรื
อไม่
เคารพสิ่
งศั
กดิ์
สิ
ทธิ์
ผี
จะตามมาและทำ
�ให้
เจ็
บป่
วย ในพิ
ธี
จะมี
การเชิ
ญผี
แม่
มดมาเข้
ร่
างทรงและบอกผี
ช่
วยให้
หายป่
วยมี
การเล่
นตี
กลองและร้
องรำ
�กั
นอย่
างครึ
กครื้
น นั
บเป็
นโอกาสที่
เพื่
อนบ้
านจะมารวม
ตั
วกั
น ร่
วมกั
นประกอบพิ
ธี
กรรมและร่
วมสนุ
กสนานรื่
นเริ
งทุ
กวั
นนี้
ก็
ยั
งคงมี
การเล่
นผี
แม่
มดโดยจะจั
ดในเดื
อนสามแต่
น่
าเสี
ยดายว่
าทั้
งภาษาและวั
ฒนธรรมดั้
งเดิ
มหลายอย่
างของชาวซั
มเร
กำ
�ลั
งสู
ญหาย โดยเฉพาะภาษาซึ่
งเป็
นเครื่
องบ่
งชี
ถึ
งชาติ
พั
นธุ์
ที่
สำ
�คั
ยิ่
งและยั
งเป็
นเครื่
องบั
นทึ
กความรู้
และภู
มิ
ปั
ญญาต่
างๆ ปั
จจุ
บั
นมี
ผู้
พู
ดภาษาซั
มเรในประเทศไทยประมาณ ๕๐ คน โดยผู้
รู้
ภาษาดี
มี
ไม่
เกิ
น ๑๐ คน ซึ่
งส่
วนใหญ่
อายุ
มากกว่
า ๖๐ ปี
เนื่
องจากผู้
พู
ดภาษาซั
มเร
เป็
นบุ
คคลทวิ
ภาษาคื
อพู
ดภาษาซั
มเรและภาษาไทย ทั้
งยั
งใช้
ภาษาไทย
มากกว่
าภาษาของตนเอง เพราะอยู่
ร่
วมกั
บคนไทยอื่
นๆ ในท้
องถิ่
ภาษาของตนจะใช้
ในกลุ่
มผู้
สู
งอายุ
ที่
พู
ดได้
เท่
านั้
น เด็
กๆ เรี
ยนภาษาไทย
จากโรงเรี
ยนและไม่
หั
ดพู
ดภาษาแม่
ของตนเลย คนวั
ยหนุ่
มสาวก็
ไม่
เห็
ความสำ
�คั
ญและรู้
สึ
กว่
าภาษาของตนเองด้
อยกว่
าภาษาไทย
ภาษาซั
มเรนั
บเป็
นภาษาในกลุ่
มภาวะวิ
กฤตขั้
นรุ
นแรง คาดได้
ว่
าอี
กหนึ่
งหรื
อสองช่
วงอายุ
คนคงจะสู
ญหายไปโอกาสที่
จะฟื้
นฟู
ให้
คง
อยู่
ต่
อไปเป็
นไปได้
ยาก เพราะขาดบุ
คคลที่
จะร่
วมสื
บทอด จึ
งมี
ความ
จำ
�เป็
นอย่
างยิ่
งที่
จะต้
องมี
การศึ
กษาและเก็
บรวบรวมองค์
ความรู้
ภาษา
และวั
ฒนธรรมกลุ่
มซั
มเรนี้
ไว้
ให้
มากที่
สุ
ดและจั
ดทำ
�เป็
นคลั
งข้
อมู
อนุ
รั
กษ์
และเพื่
อเผยแพร่
เป็
นมรดกทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ต่
อไป
ภาษาซั
มเร ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทาง
วั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๕๗
เอกสารอ้
างอิ
พรสวรรค์
พลอยแก้
ว. (๒๕๔๗).
ศั
พทานุ
กรมหมวดคำ
�ศั
พท์
ภาษาซั
มเร: สื่
อสะท้
อนโลกทั
ศน์
ของกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
ในภาวะวิ
กฤตขั
นสุ
ดท้
าย.
กรุ
งเทพฯ : สำ
�นั
กงานคณะกรรมการการอุ
ดมศึ
กษาและสำ
�นั
กงานกองทุ
นสนั
บสนุ
การวิ
จั
ย.
สุ
วิ
ไล เปรมศรี
รั
ตน์
และพรสวรรค์
พลอยแก้
ว. (๒๕๔๘).
สารานุ
กรมกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
ในประเทศไทย: กะซองและซั
มเร.
กรุ
งเทพฯ: เอกพิ
มพ์
ไทย จำ
�กั
ด.