Page 135 - dcp4

124
ได้แก่ ขนมพอง ถือเป็ นสัญลักษณ์แทนแพสำ�หรับล่องข้ามห้วงวัฏสงสาร ขนมลา ถือเป็นสัญลั กษณ์แทนแพรพรรณ
เครื่องนุ่งห่ม ขนมกง ถือเป็นสัญลั กษณ์แทนเครื่องประดับ ขนมดีซำ� ถือเป็นสัญลักษณ์แทนเบี้ย และขนมบ้ า ถือเป็น
สัญลักษณ์แทนลูกสะบ้าที่นิยมใช้เล่ นในวันสงกรานต์ นอกจากนี้แล้วอาจมีสิ่งของอื่นๆ บ้าง เช่ น ข้าวสาร อาหารแห้ง
ของใช้ในชีวิตประจำ�วันผลไม้ตามฤดูกาล เป็นต้น ครั้นถึงวันแรม ๑๕ คํ่า จึงยกหฺมฺรับไปวัดพร้อมถวายอาหารแด่พระสงฆ์
และนำ�ขนม ๕ อย่างและอาหารอื่นๆ บ้ าง มา “ตั้งเปรต” บนร้านที่ เรียกว่ า “หลาเปรต” และตั้งตามโคนต้นไม้ใหญ่บ้าง
ข้างกำ�แพงวัดบ้าง ฯลฯ หลังพิธี สงฆ์แล้วผู้ คนก็จะเข้าชิงอาหารที่ตั้งเปรตนั้นเรียกว่า “ชิงเปรต”ปัจจุบันชาวไทยพุทธ
ภาคใต้ยังคงปฏิบัติ ประเพณีนี้อย่างเหนียวแน่น แม้ จะมีการปรับเปลี่ยนไปบ้างก็เพียงในข้อปฏิบัติปลีกย่อย ประเพณีนี้
มีแก่นอยู่ที่ “ความกตัญญูกตเวที ” ซึ่งเป็นระบบคุณค่าที่สำ�คัญของมนุษย์และสังคมและยังก่อให้เกิดระบบคุณค่าอื่นๆ
หลายอย่าง เช่น ความรักความผูกพั นในกลุ่มเครือญาติ ความสามั คคีในครอบครั วและชุมชน เป็นต้น จึ งเป็นประเพณี
ที่ควรแก่การอนุรักษ์และสืบสานสู่คนรุ่นต่อๆ ไป
สารทเดือนสิบ ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติประจำ�ปีพุทธศักราช ๒๕๕๕