Basic HTML Version
118
๑. เริ่
มต้
นด้
วย “ตั้
งราษฏ์
” ทำ
�เพื่
อไหว้
เจ้
าที่
โดยมี
อุ
ปกรณ์
คื
อ หมาก พลู
ธู
ปเที
ยน อย่
างละ ๙ ชิ้
นและ เหล้
า
๑ แก้
ว บุ
หรี่
๑ มวน
๒. การสวด “ถามหาที่
สวด” ทำ
�เพื่
อขอที่
สวด (หรื
อเรี
ยกว่
า ตั้
งโลง)
๓. การสวด “นโม” เพื่
อเป็
นการสรรเสริ
ญคุ
ณพระรั
ตนตรั
ย (๓ ครั้
ง)
๔. กล่
าวบท “ฉั
นท์
รั
บบท” เพื่
อไหว้
ครู
อาจารย์
และสิ่
งศั
กดิ์
สิ
ทธิ์
ที่
เคารพนั
บถื
อเป็
นการสวดเพื่
อสรรเสริ
ญ
พระคุ
ณครู
พระพุ
ทธองค์
และพระเกี
ยรติ
คุ
ณ
๕. กล่
าวบท “ในกาล” เป็
นการกล่
าวถึ
งประวั
ติ
พระมาลั
ย
๖. กล่
าวบท “ลำ
�นอก” หรื
อ “เรื่
องเบ็
ดเตล็
ด” เป็
นบทที่
บอกเรื่
องพระมาลั
ยเป็
นการสวดเพื่
อความนาน
การสวดพระมาลั
ยเป็
นวั
ฒนธรรมพื้
นบ้
าน มี
บทบาทหน้
าที่
และเป็
นเครื่
องแสดงเอกลั
กษณ์
ของแต่
ละชุ
มชนมี
การสื
บทอด
ถ่
ายโยงจากปากต่
อปากสื
บต่
อกั
นมา โดยไม่
มี
การขี
ดเขี
ยนเป็
นลายลั
กษณ์
อั
กษร จึ
งจั
ดเป็
นพวกมุ
ขปาฐะซึ่
งเป็
น
แขนงหนึ่
งของคติ
ชนวิ
ทยาหรื
อคติ
ชาวบ้
าน
ในสมั
ยก่
อนการสวดพระมาลั
ยมี
ปั
ญหาในการฝึ
กหั
ดฝึ
กซ้
อมเป็
นอั
นมาก ทั้
งนี้
เพราะมี
ความเชื่
อว่
าหากฝึ
กหั
ด
หรื
อซ้
อมการสวดพระมาลั
ยบนบ้
านจะเป็
นเสนี
ยดจั
ญไรแก่
บ้
าน ดั
งนั้
นผู้
ฝึ
กหั
ดจึ
งต้
องหาสถานที่
นอกบ้
าน เช่
น ขนำ
�
กลางนา ชายป่
าช้
า ในวั
ด หรื
อในโรงนาแต่
สำ
�หรั
บในปั
จจุ
บั
นความเชื่
อเช่
นนี้
หมดไป ผู้
เฒ่
าผู้
แก่
ที่
มี
อายุ
มากกว่
า
๗๐ ปี
ขึ้
นไปเล่
าว่
า แต่
ก่
อนการสวดพระมาลั
ยมี
แพร่
หลาย งานศพทุ
กงานจะต้
องมี
สวด พระมาลั
ยเสมอ ปั
จจุ
บั
น
การสวดมาลั
ยได้
สู
ญหายไปเกื
อบหมดแล้
วตามยุ
คสมั
ย ที่
จั
งหวั
ดนครศรี
ธรรมราช มี
คณะสวดมาลั
ยเหลื
ออยู่
เป็
น
คณะสุ
ดท้
าย ซึ่
งผู้
สวดแต่
ละคนอายุ
มากแล้
ว คื
อ คณะครู
แก้
ว ผลความดี
อาศั
ยอยู่
ที่
ชุ
มชนวั
ดท้
ายสำ
�เภา อำ
�เภอพระพรหม
จั
งหวั
ดนครศรี
ธรรมราช ส่
วนคณะสวดมาลั
ยในจั
งหวั
ด สุ
ราษฎร์
ธานี
มี
เหลื
อเพี
ยง ๔ คณะ คื
อ ที่
อำ
�เภอไชยา ได้
แก่
คณะสวดมาลั
ยนายวารี
ปั
ญญาอภิ
วงศ์
คณะสวดมาลั
ยบ้
านสามสั
ก และคณะสวดมาลั
ยบ้
านยางเตี้
ย และที่
อำ
�เภอ
ท่
าชนะ ได้
แก่
คณะสวดมาลั
ยสมอทอง สำ
�หรั
บองค์
ความรู้
ของการสวดมาลั
ยแต่
ละคณะ เกี่
ยวกั
บโอกาสที่
แสดง
ผู้
สวด ลำ
�ดั
บการสวด บทบาทของการสวด ความเชื่
อ และความคลี่
คลายเปลี่
ยนแปลง มี
ทั้
งยั
งคงสภาพเดิ
ม และ
มี
บางอย่
างที่
เปลี่
ยนแปลงไปบ้
าง ปั
จจุ
บั
นการพระสวดมาลั
ยหมดความนิ
ยม ผู้
สวดพระมาลั
ยที่
เหลื
ออยู่
ก็
แก่
เฒ่
าผู้
สนใจ
ฝึ
กหั
ดเพื่
อสื
บต่
อก็
ไม่
มี
จึ
งทำ
�ให้
พิ
ธี
กรรมการสวดพระมาลั
ยค่
อยๆ เสื่
อมหายไปในปั
จจุ
บั
น
สวดพระมาลั
ยภาคใต้
ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช
๒๕๕๗
ที่
มาภาพ : สำ
�นั
กงานกองทุ
นสนั
บสนุ
นการวิ
จั
ย
http://www.trf.or.th/index.php?option
=com_content&view=article&id=857&It
emid=170