Page 73 - dcp3

62
การหล่อ คื อ การทำ�หุ่นขี้ผึ้งและถอดพิมพ์ เทเนื้อเงินที่จะหลอม ละลายลงในพิมพ์ แม่ พิมพ์จะบั งคับ ให้ได้ รูป
ทรงตามต้องการ เช่น หล่อพระพุ ทธรูป หล่อเทวรูป
การทุบ คือ การใช้ฆ้อนขนาดต่างๆ ทุบแผ่นเงินที่หลอมแล้วให้ได้ รูปตามต้องการ เช่น ขันนํ้ า ถาด พาน ฯลฯ
การตัดต่อ คือ การรีดแผ่นโลหะเงินเป็นชิ้นแบน ตั ดเป็นชิ้นส่วนแล้ว บัดกรีเชื่อมต่อให้ ได้รูปต้ องการ เช่น
กล่อง หีบ กรอบรูป ฯลฯ
การสาน คือ การรีดโลหะเงินให้เป็ นเส้น (ชั กเส้นลวด) แล้วนำ�มาสานขึ้ นรูปแบบเครื่ องจักสานไม้ไผ่ เช่น
ตระกร้า ตลับ จอก เสื่ อ
การบุ คือ การนำ�โลหะเงิ นมารีดเป็ นแผ่นบางๆ ตั ดจนได้ขนาด แล้วนำ �ไปหุ้มกับหุ่นที่เป็นโลหะทำ�จากไม้ เช่น
พระพุทธรูป เจดี ย์ ฯลฯ
การชักลวด คื อ การนำ�โลหะเงินมารี ดเป็นเส้นให้ ได้ขนาดตามต้องการ ตัดเป็ นท่อนแล้วนำ�มาเชื่ อมหรือติ ดต่อ
กันเป็นห่วง ส่วนใหญ่จะพบในการทำ �สร้อยลวดลายต่างๆ
เทคนิคการทำ�เครื่องเงิน
เมื่อขึ้นรูปโลหะเงินเป็นรูปทรงตามต้องการแล้ ว ภาชนะนั้นก็ยังมี ผิวเรียบไม่มี ลวดลาย การตกแต่งลวดลายลง
ไปบนภาชนะโลหะเงิน มีหลายขั้นตอนดังนี้
การแกะลายสลัก
โดยทั่วไปในภาคกลางของไทย จะเป็ นลวดลายนูนตํ่า เรียบๆ ไม่นูนสู ง
อย่างของเหนื อ การแกะลวดลายก็จะทำ�เพียงด้านหน้าด้ านเดียว แต่ลวดลาย
นูนสูงของสกุลช่ างภาคเหนือจะต้ องแกะลายทั้งสองด้าน ทั้งการดุนให้โลหะเงิ น
นูนสูงขึ้นเป็นสามมิติ แล้วใช้สิ่วสลักบนรอยนูน(การยํ้า)ให้เป็นรูปร่างที่ต้องการ
การสลักนูนจากด้านในให้นูนมากๆ มักจะใช้ขันรองด้านนอกเสมอ
การประดับอัญมณี
เมื่อได้ภาชนะเครื่องเงินเรียบร้อยแล้ ว บางสกุลช่ างจะนิยมตกแต่งด้วย
การฝังอัญมณี มี ๒ ลักษณะ คื อ ใช้หนามเตยหรือฝั งกระเปาะหุ้ม เครื่องเงิน
เครื่ องทองโบราณ มักมีทับทิม หินสีต่างๆ สีแดง สีเขียว และนํ้าเงิน ประดับประดา
อยู่ขึ้นอยู่กั บสมัยนิยมและความต้องการนั้นๆ