Page 62 - dcp3

51
ค�ำศัพท์ที่มีลั กษณะของค�ำไทยปนกับภาษาจี น
๑. จิมหลังเตา
(จิม+หลังเตา)
การใช้เศษกระเบื้องแตกๆ ไปอุดร่องหรือช่องที่เกิดขึ้ นหลังจากสร้างเตาใหม่ หรือซ่อมเตา
หลังจากนั้นจากนั้นจึงน�ำเลนมาพอก
๒. แป๊พื้นเตา การปรั บแต่งพื้นเตาให้เรียบก่อนที่จะน� ำโอ่งเข้าไปเผาในเตาเผา
๓. แป้นยิ แผ่นไม้สี่เหลี่ ยมจัตุรัสไว้รองภาชนะ
๔. ไม้เจียมฉี่ อุปกรณ์ที่ท�ำจากไม้ใช้ วัดขนาดโอ่ งเพื่อให้ได้มาตรฐานตามที่ต้องการ
๕. ไม้ต๊ า อุปกรณ์ที่ท�ำจากไม้ มีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมคางหมู ใช้ส�ำหรับตกแต่งโอ่งที่ปั้นแล้ว เพื่อให้
เรียบร้อยเป็นการเก็บรายละเอียดของโอ่ ง
๖. ไม้ฉ่ าไป๊ ไม้ ตีโอ่ง
๗. ไส้หู้ติดดอก ช่างติดลายหรื อเขียนลายบนโอ่ง
๘. ไส้หู้ตี ช่างตบแต่งรูปทรงโอ่งหลังจากปั้นขึ้นรูป เพื่อให้รู ปทรงสวยงาม และได้สัดส่ วน
๙. ไส้หู้ปั้น ช่างปั้นโอ่ง (ขึ้นรูปโอ่ง)
๑๐. หลีเตา การน�ำนํ้าเลนหรือโคลนผสมทราย ราดทับบนหลังเตาเพื่อไม่ให้เตามีรอยรั่วหรื อรอยร้าว
สถานภาพปัจจุบันของการถ่ ายทอดความรู้และทักษะที่เกี่ ยวข้อง
ในอดีตโอ่งมังกรเป็นที่ต้องการอย่างแพร่หลายจากความจำ�เป็นในการเก็บสำ�รองบรรจุนํ้า ปัจจุบันวิถีชีวิต ของ
ผู้คนเปลี่ยนแปลงไปมีความเจริญ มีนํ้าประปาเข้าถึ ง ตลอดจนมีสิ นค้ารูปแบบอื่ นๆ ทดแทนอีกมากมาย เช่ น ถัง
พลาสติก แท็งก์นํ้า รู ปแบบและวัสดุต่างๆ เข้ามาแทนที่ การใช้โอ่งแบบเดิมจึ งไม่สอดคล้อง ความต้องการใช้โอ่งดิน
เผาจึงลดน้อยลงทำ�ให้การผลิตโอ่งมังกรน้อยลงไปด้วย ปัจจุบันโรงงานบางแห่งเลิกผลิตโอ่งมั งกร ปรับตัวหั นไปผลิต
สินค้าเครื่องปั้นดินเผาประเภทอื่นๆ เช่น เซรามิ ก กระถางแดง ของตกแต่ง เป็นต้น ซึ่งส่งผลให้ปัจจุบัน ช่างฝีมื อใน
การ ปั้นโอ่งมังกรที่เป็นคนไทยลดน้อยลงและมีแรงงานชาวต่างชาติเข้ามารับจ้างและฝึกฝนแทน
ในอดีตแรงงานที่ใช้ในโรงโอ่งส่วนใหญ่มั กจะเป็นลูกหลานหรื อคนในครอบครัว แต่เพราะความเปลี ่ยนแปลง
จากสภาพเศรษฐกิจและสังคมมีการเปลี่ยนความสนใจไปประกอบอาชีพอื่นที่สะดวกสบายกว่า โรงโอ่งในระยะหลังๆ
มักจะประสบปัญหาการขาดแคลนแรงงานเพราะขาดคนในครอบครัวรับสืบทอด โดยเฉพาะช่างปั้นลายมังกรที่มีฝีมือ
ทำ�ให้ต้ องใช้แรงงานต่างด้าวเข้ามาช่วยในผลิตโอ่งซึ่งแน่นอนส่งผลต่อการสืบทอดภูมิ ปัญญาและคุณภาพของผลผลิต
ปัจจัยปัญหาอีกอันที่มีผลต่ อความเป็นไปของโอ่งมังกรคือปัญหาด้านวัตถุดิบ เมื่อมี โรงโอ่งมากขึ้นความต้องการ
ใช้ดินในการปั้นโอ่งก็มากขึ้นตามมา ทำ�ให้ดินในพื้นที่จังหวั ดราชบุรี มีไม่ เพียงพอต่อความต้องการจำ�เป็ นต้องสั่งซื้อ
ดินสำ�หรับปั้นโอ่งมาจากที่อื่นส่งผลให้ต้นทุนของโอ่งขยับตัวสู งขึ้น ผนวกกั บเมื่อความต้องการการใช้งานของโอ่งลด
น้อยลง พร้อมกับค่ าจ้างแรงงานที่ปรับตัวสูงขึ้นแบบก้าวกระโดด ทำ �ให้โรงโอ่งในจังหวัดราชบุรีจำ�นวนมากต้องปิด