28
ผ้
าแพรวา
เรี
ยบเรี
ยงโดย กรมส่
งเสริ
มวั
ฒนธรรม
ผ้
าแพรวา คื
อ ผ้
าแพรเบี่
ยงไหมของชาวผู้
ไทที่
ใช้
พาดเบี่
ยงคล้
ายสไบ มี
ความกว้
างประมาณ ๑ ศอก ยาว
๑ วา จึ
งเป็
นที่
มาของชื่
อผื
นผ้
าว่
า “ผ้
าแพรวา” มี
แหล่
ง
ผลิ
ตอยู่
ที่
บ้
านโพน อำ
�เภอคำ
�ม่
วง จั
งหวั
ดกาฬสิ
นธุ์
โดย
ช่
างทอกลุ่
มวั
ฒนธรรมผู้
ไทกรรมวิ
ธี
การทอผ้
าแพรวา
เป็
นกรรมวิ
ธี
จกแบบดั้
งเดิ
ม โดยใช้
“นิ้
วก้
อย” จก สอด
เส้
นไหมสี
สั
นต่
างๆ สอดแทรกเป็
นเส้
นพุ่
งพิ
เศษตาม
จั
งหวะลวดลายที
ละเล็
กละน้
อย ส่
วนการย้
อมไหมมั
ก
ใช้
สี
ธรรมชาติ
โดยเฉพาะสี
แดงจากครั่
งซึ่
งใช้
เป็
นสี
พื้
น
ทอสลั
บการสร้
างลวดลายจกเป็
นช่
วงๆ ตลอดทั้
งผื
น
ผ้
าแพรวาหนึ่
งผื
นใช้
เวลาทอนานนั
บเดื
อน
ผ้
าแพรวาผื
นหนึ่
งประกอบด้
วยลวดลายหลาย
สิ
บลายไม่
ซํ้
ากั
น ในแต่
ละลายมี
ความหมายเกี่
ยวข้
องกั
บ
ระบบความเชื่
อของชุ
มชน เช่
น ลายนาค สื่
อถึ
งบรรพชน
ลายดอกแก้
ว สื่
อถึ
งความอุ
ดมสมบู
รณ์
และคุ
ณงามความดี
ของชี
วิ
ต นอกจากนี้
สตรี
ชาวผู้
ไทใช้
ผ้
าแพรวาพาดเบี่
ยง
ไปร่
วมงานในโอกาสพิ
เศษ เช่
น งานบุ
ญบั้
งไฟ พิ
ธี
กรรม
เหยา งานกิ
นดอง (แต่
งงาน)
ผ้
าแพรวา ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดก
ภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช
๒๕๕๗