Page 133 - dcp3

122
ที่ยังคงอาชีพตีทองอยู่ที่สี่แยกคอกวัว หลังที่ทำ�การไปรษณีย์ราชดำ�เนิน ครอบครั วแรก คือ นายสาธิต กั บนางสุมาลี
สุขุ มาภัย อี กครอบครัวหนึ่งคื อ ครอบครัวคุ ณจิตรา ศิริ โพธิสมพร นอกนั้ นก็กระจั ดกระจายไปอยู่ ที่ อื่น เช่ น
ที่ซอยจรัญสนิทวงศ์ ๔๒ ที่หมู่บ้านเศรษฐกิจ บางแค ที่วั วแดง สำ�ราญราษฎร์ และที่บางกระบือ เป็นต้น
งานตีทองคำ�เปลว มีการสืบทอดกระบวนการและถ่ ายทอดความรู้ในระดับเครือญาติ และเหล่าบรรดาลูกจ้าง
เช่น ในปัจจุบันกลุ่มช่างที่ทำ�งานตีทองคำ�เปลว อำ�เภอเสนา จังหวัดพระนครศรีอยุ ธยา กลุ่มลูกจ้างปัจจุบันได้แยก
ย้ายกลับถิ่นภูมิ ลำ�เนา ในภาคอีสาน ซึ่งการส่งเสริมให้ มีการรักษาสืบทอดงานตีทองคำ �เปลวให้คงอยู่คู่ กับสังคมไป
เป็นการแสดงให้เห็นถึงภูมิ ปัญญา ความรุ่งเรืองในเชิงการช่างของไทย เพื่อเป็นมรดกทางวัฒนธรรมอันแสดงให้เห็น
ถึงเอกลักษณ์ของงานช่างตีทองคำ�เปลวของไทย
งานช่างฝีมื อดั้งเดิมกับการสะท้อนสภาพสั งคมไทยของงานตีทองคำ�เปลว ตามคติความเชื่อของคนไทยจากอดีต
มาจนถึงปัจจุบันมีความนิยมใช้สีทอง เพราะให้ ความรู้สึ กหรูหรา โอ่อ่ า มีราคา สูงค่า เป็นสิ่งสำ�คัญ แสดงถึงความเจริญ
รุ่งเรือง ความสุข ความมั่งคั่ง ความรํ่ารวย สังเกตได้ จากศิลปกรรมต่างๆ ของพระบรมมหาราชวัง วัดหรือพระพุทธรู ป
จะเห็นความอร่ามเรื องรองของทองที่ปิดประดับบนลวดลายที่หน้าบัน ซุ้มประตู หน้าต่างพระพุทธรูป ตลอดจน
เครื่องใช้ต่างๆ เช่น ตู้ โต๊ะ เตียง ธรรมาสน์ และยังนำ�งานลงรักปิ ดทองเข้าไปใช้ ในอาคารสถานที่ และเครื่องประดับ
ตกแต่งอาคาร ข้าวของเครื่องใช้ในชีวิตประจำ�วันมากขึ้ น