Page 78 - dcp2

Basic HTML Version

67
กลุ่
มชนชาวกู
ย เป็
นกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
หนึ่
งในประเทศไทยซึ่
งอาศั
ยหนาแน่
นในพื้
นที่
ภาคอี
สานตอนล่
าง โดยเฉพาะอย่
าง
ยิ่
งในพื้
นที่
จั
งหวั
ดสุ
ริ
นทร์
ศรี
สะเกษ บุ
รี
รั
มย์
อุ
บลราชธานี
และสระแก้
ว บางส่
วนคำ
�เรี
ยกขานว่
า กู
ย กุ
ย หรื
อกวย เป็
นการ
ออกเสี
ยงที่
แตกต่
างกั
นไปตามแต่
ละท้
องถิ่
นและยั
งจำ
�แนกชื่
อเรี
ยกตามวิ
ถี
ชี
วิ
ต อาทิ
กู
ยซแร หมายถึ
ง ชาวกู
ยที่
ประกอบ
อาชี
พทำ
�นา กู
ยแฎก หมายถึ
ง กลุ่
มชาวกู
ยที่
ประกอบอาชี
พตี
มี
ด และกู
ยอะจี
งหรื
อกู
ยอาเจี
ยง คื
อ ชาวกู
ยที่
ประกอบอาชี
เลี้
ยงช้
าง
ชาวกู
ยอะจี
ง บ้
านกระโพ บ้
านตากลาง ตำ
�บลกระโพ อำ
�เภอท่
าตู
ม จั
งหวั
ดสุ
ริ
นทร์
มี
ความรู้
และความชำ
�นาญในการจั
และการเลี้
ยงช้
าง ซึ่
งเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมที่
ได้
ถ่
ายทอดมาแต่
โบราณกาล องค์
ความรู้
ดั
งกล่
าวประกอบด้
วย
๑. ความรู้
ด้
านการจั
บช้
างป่
าด้
วยวิ
ธี
การโพนช้
าง คื
อ การจั
บช้
างป่
าด้
วยการใช้
ช้
างต่
๒. ความรู้
ด้
านพิ
ธี
กรรมเกี่
ยวกั
บช้
างและคนเลี
ยงช้
าง พิ
ธี
กรรมเซ่
นไหว้
ผี
ปะกำ
� พิ
ธี
กรรมปั
ดรั
งควานเป็
นต้
น ความรู้
ทั้
งสองด้
านเป็
นความรู้
ที่
โดดเด่
นที่
สุ
ดของชาวกู
ยอะจี
ง เนื่
องจากเป็
นปรากฎการณ์
ที่
สะท้
อนความยึ
ดโยงระหว่
างโลกมนุ
ษย์
และโลกแห่
งความศั
กดิ์
สิ
ทธิ์
และจิ
ตวิ
ญญาณ
๓. ความรู้
ด้
านการฝึ
กบั
งคั
บช้
างทั้
งในยามปกติ
และยามที่
ช้
างตกมั
๔. ความรู้
ด้
านการรั
กษาโรคของช้
างด้
วยสมุ
นไพรและมนต์
คาถา
๕. ความรู้
ด้
านการทำ
�เชื
อกปะกำ
�คล้
องช้
าง
๖. ความรู้
ด้
านการสั
งเกตลั
กษณะดี
ร้
ายของช้
าง
ความรู้
ด้
านคชศาสตร์
ของชาวกู
ยเป็
นความรู้
ที่
อยู่
กั
บหมอช้
างในลั
กษณะของความทรงจำ
�และประสบการณ์
การถ่
ายทอดความรู้
กระทำ
�ได้
๒ ทางคื
อทางวาจาและการปฏิ
บั
ติ
จริ
ง แต่
มี
ข้
อห้
ามอั
นเป็
นจารี
ตว่
าห้
ามบิ
ดาถ่
ายทอด
ความรู้
ให้
กั
บบุ
ตรชายโดยตรง เนื่
องจากเชื่
อว่
าจะทำ
�ให้
เกิ
ดเภทภั
ยต่
อผู้
ที่
ฝ่
าฝื
น อนึ่
งการที่
ชาวกู
ยไม่
มี
ตั
วอั
กษรเป็
นของตน
จึ
งไม่
มี
การบั
นทึ
กองค์
ความรู้
ไว้
เป็
นลายลั
กษณ์
อั
กษร
นั
บตั้
งแต่
ปี
พ.ศ. ๒๕๐๓ เป็
นต้
นมา ชาวกู
ยในจั
งหวั
ดสุ
ริ
นทร์
ไม่
ได้
ออกไปจั
บช้
างป่
าอี
กต่
อไป เนื่
องจากเหตุ
ผลทางการ
เมื
องระหว่
างประเทศ เมื่
อไม่
มี
การจั
บช้
างป่
าก็
ไม่
สามารถแต่
งตั้
งหรื
อเลื่
อนตำ
�แหน่
งหมอช้
างได้
เพราะตำ
�แหน่
งหมอช้
าง
ขึ้
นอยู่
กั
บความรอบรู้
ในการจั
บช้
างป่
าและการประกอบพิ
ธี
กรรมต่
างๆ รวมทั้
งจำ
�นวนช้
างป่
าที
จั
บได้
ปั
จจุ
บั
นเหลื
อหมอช้
างที่
ยั
งมี
ชี
วิ
ตอยู่
ไม่
ถึ
ง ๑๐ คนและที่
ยั
งคล่
องแคล่
วมี
ความจำ
�ดี
เหลื
ออยู่
เพี
ยง ๕ คนได้
แก่
หมอช้
างมิ
วศาลางาม (อายุ
๘๔ ปี
)
หมอช้
างอิ
นทร์
แสนดี
(อายุ
๘๑ ปี
) หมอช้
างบุ
ญมาแสนดี
(อายุ
๘๒ ปี
) หมอช้
างเภาศาลางาม (อายุ
๘๙ ปี
) หมอช้
างดา
หอมหวน (อายุ
๘๑ ปี
)
คชศาสตร์
ชาวกู
ย ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๕๕
คชศาสตร์
ชาวกู
เรี
ยบเรี
ยงโดย อั
ษฎางค์
ชมดี