Page 60 - dcp2

49
ภูมิปัญญาการอยู่ไฟของกลุ่มไทยพุทธ ภาคใต้มี ลักษณะคล้ายคลึงกับทางภาคกลาง ส่วนที่แตกต่างกันคือทางภาคใต้
ใช้ ก้อนเส้าเป็นตัวประคบ เพื่อให้มดลูกเข้าอู่ได้ดีมี การบำ�รุงร่างกายด้วยอาหารและข้อห้ามที่แตกต่างกัน เนื่องจากอยู่ใน
สิ่งแวดล้อมที่ แตกต่างกัน
ปัจจุ บันถึ งแม้บทบาทการทำ �คลอดของหมอตำ�แยที่มี อยู่ในท้ องถิ่นจะลดลงอย่างเห็ นได้ชัด อั นเนื่ องมาจาก
ความเจริญก้าวหน้าของการแพทย์แผนปัจจุบัน และประชาชนมีความสามารถที่จะเข้าถึงการบริการสาธารณสุขที่รัฐจัดให้นั้น
แต่บทบาทและองค์ความรู้ ของหมอตำ�แยยังคงอยู่ ในสังคมปัจจุ บัน ซึ่งในปั จจุบันการปฏิบัติ ตัวหลังคลอดนิยมทำ�กั น
มี หลายวิธี โดยส่วนใหญ่แล้วเมื่อออกจากโรงพยาบาลก็ จะกลับมาดูแลตนเองที่บ้าน หญิงหลังคลอดจะรับประทานอาหาร
ที่มีส่วนประกอบที่เชื่อว่าจะช่วยขับนํ้านม ขับนํ้าคาวปลา การอาบนํ้าต้มสมุนไพรอุ่นๆ เพื่อกระตุ้นให้ร่ างกายได้ปรับสมดุ ล
หรือตามความเชื่อวิถีวัฒนธรรมของแต่ ละท้องถิ่ น ที่ยึดถือปฏิบัติสื บต่อจาก รุ่นสู่รุนต่อไป นอกจากนี้ยังพบว่ามีเอกชน
หลายรายประกอบธุ รกิจเปิดให้บริการการดูแลหลังคลอดหลายแห่ง
การอยู่ไฟ ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติประจำ�ปีพุทธศักราช ๒๕๕๘
เอกสารอ้ างอิง
ดารณี อ่อนชมจั นทร์. ๒๕๕๔. แนวทางสำ�หรับผู้ปฏิบัติ งานการดูแลสุขภาพแม่และเด็กด้วย ภูมิปั ญญาการแพทย์พื้น
บ้าน .
พรทิพย์ เติมวิเศษ. ๒๕๔๘. การดูแลสุขภาพหญิงหลังคลอดด้วยการแพทย์ แผนไทย.
รุจินาถ อรรถสิษฐ เสาวณีย์ กุลสมบูรณ์ และอรจิรา ทองสุ กมาก. ๒๕๕๒. รูปแบบการใช้ ภูมิปัญญาโต๊ะบิแดในการดูแล
สุ ขภาพแม่และเด็กในชุมชนและภาครัฐ.
ลัฐิ กา จันทร์จิต. ๒๕๔๐. การดูแลสุ ขภาพแบบพื้นบ้านหลังคลอดในเขตเมือง : กรณีศึ กษากรุงเทพมหานครและ
ปทุมธานี.
วี รพงษ์ เกรียงสินยศ และคณะ. (๒๕๕๒). อยู่ ไฟหลังคลอด : การจัดการความรู้ การดูแลแม่และเด็กภูมิปัญญาพื้ นบ้าน.
มู ลนิธิ สุขภาพไทย.
วี รพงษ์ เกรียงสินยศ และคณะ. ๒๕๕๕. การอยู่ไฟไทบ้าน : ภูมิปัญญาอีสานกับการดูแลมารดาและบุตรหลังคลอด.
มู ลนิธิ สุขภาพไทย.