Page 82 - dcp1

73
การเล่นลูกข่างไว้อย่ างเหนียวแน่ น โดยมีการจั ดตั้งเป็นชมรมลูกข่ างเชียงราย จั ดถนนคนเดินเล่ นลูกข่ าง จัดการแข่งขัน
ลูกข่ างขึ้น ทำ�ให้การเล่นลูกข่างก็ยังเป็นที่นิยมเล่นกันอยู่อย่างต่อเนื่องในภาคเหนือ
ลูกข่ างมีวิธีการเล่นหลากหลายแบบ เช่น การเล่ นแข่งตีใส่ฝ่ายตรงข้าม การเล่ นแข่งหมุนนาน การเล่นขว้างแม่นยำ�
การเล่นแสดงลีลาหรือพลิกแพลง และการเล่ นแบบชาวม้งในภาคเหนือ
ลักษณะเฉพาะที่แสดงอัตลักษณ์
วิ ธีเล่ นที่มี หลากหลาย ทั้งขว้างตีใส่ ฝ่ายตรงข้าม ขว้ างให้หมุนนาน ขว้างแม่ นยำ� ขว้างแสดงลีลาหรื อพลิกแพลง
ไม่ ค่อยพบเห็นในประเทศอื่นโดยเฉพาะการเล่นแบบขว้างลูกข่าง ตี ใส่ลูกข่างฝ่ายตรงให้กระเด็นไป เป็นการเล่นที่ไม่ค่ อย
พบเห็นในอื่น นับเป็นเอกลักษณ์ไทย
โอกาสที่เล่ น เล่นได้ทุกโอกาสในเวลาว่าง นิ ยมเล่นกันมากในหน้าร้อนชาวม้งในภาคเหนือนิยมเล่นในเทศกาลปี ใหม่ม้ง
ผู้เล่ น ส่วนมากเล่ นกันในหมู่ ผู้ชาย ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เด็กจะชอบเล่นมากกว่าผู้ใหญ่ ไม่จำ �กัดจำ �นวนผู้ เล่น
อย่างน้ อยตั้งแต่ ๒ คนขึ้นไป
อุปกรณ์การเล่น
๑. ลูกข่างทำ�ด้วยไม้ฝรั่งหรือไม้ สัก มีรูปร่างกลมรีหัวโต ก้นเล็ก คล้ายผลฝรั่ง ที่ก้ นตรงส่วนปลายสุด จะมีเดือยตะปู
โผล่ออกมา ลูกข่ างของชาวเหนือมักจะทำ�ให้มีเดือยยาวๆ เพื่อเวลาหยุ ดหมุนจะได้ ดีดตัวไปได้ ไกลๆ จำ�นวนคนละ ๑ ลู ก
เป็นอย่างน้ อย
๒. เชือกขนาดก้านมะยม หรือโตกว่าไส้ดินสอดำ �เล็กน้อย ยาวพอพันลูกข่างจากปลายเดื อยถึงกลางตัวลูกข่ างได้
คนละ ๑ เส้น
สถานที่เล่นบริเวณลานเรียบและมีพื้นแข็ง เช่ น บริเวณลานดินแข็ ง ลานหิน หรือลานซีเมนต์ โดยเขียนวงกลมลงที่
พื้นให้ มีขนาดพอเหมาะตามแต่จะตกลงกัน เพื่อเป็ นสนามเล่น