Page 371 - บูรพศิลปิน58

Basic HTML Version

356
บู
รพศิ
ลปิ
น พ.ศ. ๒๕๕๘
นายอำ
�นวย กลั
สนิ
มิ
(ครู
เนรมิ
ต)
ศิ
ลปิ
นแห่
งชาติ
สาขาศิ
ลปะการแสดง
(ผู้
สร้
างภาพยนตร์
-ผู้
กำ
�กั
บภาพยนตร์
)
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๓๘
เกิ
๒๑ เมษายน พ.ศ. ๒๔๕๘ ที่
จั
งหวั
ดเชี
ยงใหม่
ถึ
งแก่
กรรม
๑๙ กุ
มภาพั
นธ์
พ.ศ. ๒๕๔๘
ยุ
คสมั
รั
ตนโกสิ
นทร์
(รั
ชกาลที่
๖ - รั
ชกาลที่
๙)
ประวั
ติ
และการทำ
�งาน
นายอำ
�นวย กลั
สนิ
มิ
หรื
อที่
รู้
จั
กกั
นว่
า ครู
เนรมิ
ต เป็
นบุ
ตรของหลวง
บริ
คุ
คดี
พล (สุ
ก กลั
สนิ
มิ
) นายทหารพระธรรมนู
ญ ประจำ
�จั
งหวั
ดเชี
ยงใหม่
ต่
อมาบิ
ดาย้
ายไปจั
งหวั
ดร้
อยเอ็
ด ก็
ย้
ายตามและเรี
ยนหนั
งสื
อในกรมทหาร
ต่
อมาบิ
ดาพาเข้
ากรุ
งเทพฯ ฝากให้
อยู่
กั
บลุ
งเพื่
อเรี
ยนหนั
งสื
อ ลุ
งจึ
งพาไปฝากกั
เจ้
าคุ
ณวั
ดเศวตฉั
ตร (วั
ดบางลำ
�พู
ล่
าง) ได้
เข้
าเรี
ยนที่
โรงเรี
ยนอั
สสั
มชั
ญ ตั้
งแต่
ชั้
นประถมปี
ที่
๑ - มั
ธยมปี
ที่
๘ แต่
การสอบมั
ธยมปี
ที่
๘ ต้
องสอบผ่
านวิ
ชาภาษาไทย หากไม่
ผ่
านก็
จะ
ไม่
ตรวจวิ
ชาอื่
น ทำ
�ให้
นายอำ
�นวย อยากเรี
ยนภาษาไทย เพราะมี
ความรู้
ภาษาอั
งกฤษดี
แล้
ว จึ
งลาออกจากโรงเรี
ยน
อั
สสั
มชั
ญเข้
าเรี
ยนภาษาไทยกั
บขุ
นพาทย์
พิ
ทยากรณ์
ซึ่
งเป็
นคนเล่
นละคร ทั้
งละครรำ
�และละครพู
ด ทำ
�ให้
นายอำ
�นวย
มี
โอกาสเล่
นละครเป็
นตั
วเด็
กและเริ่
มบอกบทเป็
ต่
อมาได้
เข้
าเรี
ยนที
โรงเรี
ยนบ้
านสมเด็
จเจ้
าพระยา เมื่
อโรงเรี
ยนมี
การจั
ดละครจึ
งมี
โอกาสกำ
�กั
บละคร โดยนำ
เรื่
อง
“วั
นชั
ย”
ของพระพิ
สรรวิ
ทยากุ
ลมาเล่
น การเล่
นละครครั้
งนี้
มี
อาจารย์
ที่
สอนละครมาดู
และได้
รั
บคำ
�ชมเชยว่
าทำ
ละครเป็
น จากจุ
ดนี้
จึ
งเป็
นจุ
ดเปลี่
ยนแปลงชี
วิ
ตในเวลาต่
อมา
หลั
งจากเรี
ยนจบได้
เข้
าทำ
�งานหนั
งสื
อพิ
มพ์
“ดาวนคร”
ได้
ระยะหนึ่
ง ต่
อมาย้
ายมาทำ
�หนั
งสื
อพิ
มพ์
“ผิ
วเหลื
อง”
จนหนั
งสื
อพิ
มพ์
เลิ
กกิ
จการ จึ
งไปอยู่
คลิ
นิ
กกั
บพี่
เขยที่
โคราช จนอายุ
๒๕ ปี
มารดาเรี
ยกกลั
บมาบวช
ที่
กรุ
งเทพฯ หลั
งจากสึ
กเพื่
อนทหารอากาศชวนให้
ไปกำ
�กั
บภาพยนตร์
ทหารอากาศเรื่
อง
“บ้
านไร่
นาเรา”
เนื่
องจาก
เคยเห็
นฝี
มื
อการทำ
�ละครสมั
ยยั
งเรี
ยนหนั
งสื
อที่
โรงเรี
ยนบ้
านสมเด็
จเจ้
าพระยา เมื่
อสร้
างเสร็
จ นำ
�ไปฉายให้
จอมพล
ป. พิ
บู
ลสงคราม ชมก่
อนออกฉายให้
ประชาชน ได้
ผลเป็
นที่
พอใจอย่
างมาก นำ
�ออกฉายสู่
สายตาประชาชนทั่
วไป
ที่
ศาลาเฉลิ
มกรุ
ง และโอเดี
ยน เมื่
อ พ.ศ. ๒๔๘๔ ประสบความสำ
�เร็
จอย่
างมาก ผู้
คนแห่
มาชมเต็
มทุ
กรอบแน่
นทุ
กโรง
เมื่
อนำ
�ออกฉายในต่
างจั
งหวั
ดก็
ประสบความสำ
�เร็
จทุ
กจั
งหวั
ด จากนั้
นสร้
างหนั
งให้
กั
บกองภาพยนตร์
ทหารอากาศอี
เรื่
องหนึ่
งคื
“สงครามเขตหลั
ง”
หลั
งสงครามโลกครั้
งที่
๒ งานสร้
างภาพยนตร์
หยุ
ดลง หั
นเหมากำ
�กั
บละครเวที
ถื
อเป็
นยุ
คเฟื่
องฟู
ของละคร
เวที
นายอำ
�นวย ได้
เป็
นผู้
กำ
�กั
บละครเวที
เป็
นร้
อยๆ เรื่
อง เช่
น คลี
โอพั
ตรา พั
นท้
ายนรสิ
งห์
พิ
ชั
ยดาบหั
ก ราชิ
นี
บอด เปลว
สุ
ริ
ยา กากี
จั
นทกิ
นรี
ทหารเสื
อสุ
รสิ
งห์
ฯลฯ
๖๕
สมั
ยรั
ตนโกสิ
นทร์