Page 180 - บูรพศิลปิน58

165
บูรพศิ ลปิน พ.ศ. ๒๕๕๘
นายทวี นันทขว้าง
ศิลปินแห่งชาติ สาขาทั ศนศิลป์ (จิตรกรรม)
พุทธศักราช ๒๕๓๓
เกิด ๒๖ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๘ ที่ จังหวัดลำ �พูน
ถึงแก่กรรม ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๓๔
ยุคสมัย รัตนโกสินทร์ (รัชกาลที่ ๖ - รัชกาลที่ ๙)
ประวัติ และการทำ�งาน
นายทวี นันทขว้าง บิดามารดามี ฐานะดี เรียนระดั บประถมศึกษา
ที่โรงเรียนมงฟอร์ดวิทยาลั ย จบชั้นประถมศึกษาปี ที่ ๔ จากนั้ นเรียนที่โรงเรียน
ประจำ�จังหวัดลำ�พูน ๖ ปี เข้ามาศึกษาต่อที่โรงเรียนเพาะช่ าง ๒ ปี สอบเข้าเรียนต่อ
ได้ที่มหาวิทยาลัยศิลปากร คณะจิตรกรรมและประติมากรรม โดยมี ศาสตราจารย์
ศิลป์ พีระศรี เป็นคณบดี เรี ยนได้ ๓ ปี จบหลักสูตรอนุปริญญา เข้าเป็ นครูสอน
ประจำ�โรงเรียนเพาะช่าง สอนได้ ๖ ปี ไปรับราชการที่ กรมการข้าว อยู่ไม่กี่ปีก็ ลาออก เขียนภาพอยู่กับบ้าน และสอน
พิเศษที่ คณะจิตรกรรมและประติมากรรม มหาวิ ทยาลัยศิลปากร
พ.ศ. ๒๕๐๓ - ๒๕๐๔ ประสบความสำ�เร็ จในการแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ มีผู้ สนใจให้ทุนการศึกษาที่
ประเทศอิ ตาลี ศึกษาวิชาจิตรกรรมที่สถาบันวิจิตรศิลป์แห่งโรม เพียง ๒ ปี ก็จบหลักสูตร กลั บจากอิตาลีเข้าทำ�งานที่
มหาวิทยาลัยศิลปากร คณะจิตรกรรมและประติมากรรม มีความเจริ ญก้าวหน้าในหน้าที่ราชการได้ระยะหนึ่ง จึงลาออก
แล้ วได้กลับเข้ ารับราชการใหม่ ที่คณะมัณฑนศิลป์ สอนประจำ�ภาควิชาประยุกต์ศิ ลปศึกษาจนเกษียณอายุราชการ
เมื่อวันที่ ๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๒๘ หลังจากเกษี ยณอายุราชการก็ยังสร้างผลงานอย่างต่ อเนื่องโดยทำ�งานศิลปะอยู่ที่
บ้านตลอดมา ปฏิบัติงานทุ กวันตั้งแต่เช้าจนเย็น กระทั่งมีโรคภัยมาเบียดเบี ยนอย่างหนักก็ ยังไม่ยอมหยุด จากคำ�พูด
ของท่านว่า “ผลงานที่เขียนมานี้มันเกิดและสำ �เร็จได้จากความเจ็บปวดของข้าพเจ้า” นายทวี นันทขว้าง ถึงแก่กรรม
ด้วยโรคมะเร็ งปอด เมื่อวันที่ ๑๐ ตุ ลาคม พ.ศ. ๒๕๓๔ สิริอายุ ๖๙ ปี
ผลงานสำ�คัญ
นายทวี นันทขว้าง เป็ นศิลปินที่มี ผลงานดีเด่นจึงได้รั บการประกาศเกียรติคุณเป็น ศิลปินชั้นเยี่ยม ประเภท
จิตรกรรม และได้รับยกย่องเป็นศิลปินอาเซียนด้วย ผลงานที่สำ�คั ญ เช่น
 พ.ศ. ๒๔๙๔ ได้รับรางวั ลเกียรตินิยมอันดับ ๑ เหรียญทอง จิตรกรรม งานแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ
ครั้ งที่ ๓ ผลงานชื่อ “ภูเขาทอง” เป็ นจิตรกรรมที่มี สีสัน บรรยากาศที่มีชีวิ ตชีวา ฝีแปรงที่แคล่ วคล่อง
 พ.ศ. ๒๔๙๖ ได้รับรางวั ลเกียรตินิยมอันดับ ๑ เหรียญทอง จิตรกรรม งานแสดงศิลปกรรมแห่งชาติ
ครั้ งที่ ๔ ชื่อผลงาน “วัดโพธิ์” ป้ายสีด้วยพู่กันใหญ่ขึ้นและรุนแรงมั่นคงเฉียบขาด
๒๗
สมัยรัตนโกสิ นทร์