Page 129 - บูรพศิลปิน58

Basic HTML Version

114
บู
รพศิ
ลปิ
น พ.ศ. ๒๕๕๘
นายสุ
วั
ฒน์
วรดิ
ลก
ศิ
ลปิ
นแห่
งชาติ
สาขาวรรณศิ
ลป์
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๓๔
เกิ
๑๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๖ ที่
กรุ
งเทพมหานคร
ถึ
งแก่
กรรม
๑๕ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๐
ยุ
คสมั
รั
ตนโกสิ
นทร์
(รั
ชกาลที่
๖ - รั
ชกาลที่
๙)
ประวั
ติ
และการทำ
�งาน
นายสุ
วั
ฒน์
วรดิ
ลก เป็
นบุ
ตรของอำ
�มาตย์
โทพระทวี
ปธุ
ระประศาสน์
(วร วรดิ
ลก) และนางทวี
ปธุ
ระประศาสน์
(จำ
�รั
ส วรดิ
ลก) ใช้
ชี
วิ
ตคู่
กั
บนางเพ็
ญศรี
พุ่
มชู
ศรี
ศิ
ลปิ
นแห่
งชาติ
สาขาศิ
ลปะการแสดง (เพลงไทยสากล - ขั
บร้
อง) พุ
ทธศั
กราช
๒๕๓๔
การศึ
กษา ในช่
วงแรกต้
องเปลี่
ยนโรงเรี
ยนบ่
อยๆ เพราะย้
ายตามบิ
ดา
สุ
ดท้
ายจบชั้
นมั
ธยมปี
ที่
๖ ในกรุ
งเทพฯ ตั้
งแต่
โรงเรี
ยนวั
ดโสมนั
สวรวิ
หาร โรงเรี
ยน
วั
ดเบญจมบพิ
ตร ตามลำ
�ดั
บ และมาต่
อที่
โรงเรี
ยนเตรี
ยมธรรมศาสตร์
และการเมื
อง
ตามที่
บิ
ดาอยากให้
เรี
ยนวิ
ชากฎหมาย เรี
ยนได้
๑๐ ปี
ก็
ไม่
จบเพราะไม่
ชอบวิ
ชากฎหมาย จึ
งมี
เวลาว่
างศึ
กษาส่
วนตั
วจาก
การอ่
านหนั
งสื
อที่
ห้
องสมุ
ดที่
บ้
าน เพราะทั้
งบิ
ดามารดาเป็
นคนชอบอ่
านหนั
งสื
อจึ
งมี
ห้
องสมุ
ดไว้
ในบ้
าน ระหว่
างเรี
ยน
ที่
มหาวิ
ทยาลั
ยธรรมศาสตร์
ได้
เข้
าทำ
�งานที่
กรมราชทั
ณฑ์
ทำ
�ได้
ปี
เดี
ยวก็
สอบเข้
ารั
บราชการที่
กรมบั
ญชี
กลางทหารเรื
กองทั
พเรื
อ ทำ
�ได้
๑ ปี
กลั
บมาสอบได้
เป็
นเสมี
ยนอี
ก ต่
อมาโอนไปกรมมหาดไทย ขณะอยู่
กรมมหาดไทยได้
ไปทำ
�งาน
เป็
นนั
กข่
าวให้
กั
บหนั
งสื
อพิ
มพ์
เอกราช สุ
ดท้
ายก็
ลาออกจากราชการ เพราะทำ
�หน้
าที่
ราชการได้
ไม่
เต็
มที่
จากนั้
นเข้
าสู่
วงการหนั
งสื
อพิ
มพ์
เต็
มตั
ครั้
งแรกเป็
นนั
กข่
าวโรงพั
ก แต่
มี
คนแนะนำ
�ให้
มาเขี
ยนเรื่
องในเล่
มดี
กว่
า เรื่
องที่
รู้
จั
กกั
นดี
คื
“ท่
องไปในแดน
รั
ฐประหาร”
ต่
อมาได้
เขี
ยนนวนิ
ยายประจำ
�ฉบั
บ เรื่
อง
“สั
ญญารั
กของจอมพล”
หลั
งจากนั้
นหนั
งสื
อพิ
มพ์
เอกราชถู
กสั่
งปิ
ชี
วิ
ตนั
กหนั
งสื
อพิ
มพ์
ก็
สิ้
นสุ
ดลง และเริ่
มชี
วิ
ตนั
กประพั
นธ์
ต่
อมา
ชี
วิ
ตนั
กประพั
นธ์
อาชี
พมี
หลายประเภทคื
อ เรื่
องสั้
น นวนิ
ยาย บทละครเวที
บทละครวิ
ทยุ
บทละครโทรทั
ศน์
บทภาพยนตร์
จึ
งเป็
นนั
กเขี
ยนที่
มี
หลายนามปากกาเช่
“รพี
พร”
เขี
ยวแนวรั
กธรรมดา
“สุ
วั
ฒน์
ใช้
เขี
ยนเรื่
องที่
มี
สาระ
ประโยชน์
“ไพรวิ
ษณุ
เกี่
ยวกั
บป่
าดงพงพี
“ศิ
วะรณชิ
ต”
เขี
ยนสารคดี
เบาๆ เป็
นต้
เรื่
องสั้
น เรื่
องแรกคื
“ตราบใดสุ
รี
ย์
ส่
องโลก”
นามปากกา
“ส. วรดิ
ลก”
และมี
ผลงานตามมาอี
กหลายเรื่
อง
เช่
“เงามะพร้
าวที่
นาชะอั
ง” “เขาและหล่
อนอยู่
กั
นคนละซี
กโลก” “ทุ่
งทานตะวั
น”
กระจายอยู่
ตามนิ
ตยสารต่
างๆ
นอกจากนี้
ยั
งมี
ผลงานรวมเรื่
องสั
น ได้
แก่
“ทิ
พย์
สุ
รี
ย์
เล่
มล่
าสุ
ดคื
“เหนื
อจอมพลยั
งมี
จอมคน”
และได้
รั
บรางวั
ชมเชย จากงานสั
ปดาห์
หนั
งสื
อแห่
งชาติ
พ.ศ. ๒๕๓๔ ผลงานนวนิ
ยาย เรื่
องแรก ได้
แก่
“เปลวสุ
ริ
ยา”
และ
“ราชิ
นี
บอด”
ได้
รั
บการต้
อนรั
บจากประชาชนอย่
างกว้
างขวาง
“นางไพร” “ศั
กดาพ่
อพระ” “ภู
ติ
พิ
ศสวาท” “ลู
กทาส”
ผลงานที่
ภู
มิ
ใจเป็
นประเภทสร้
างสรรค์
รั
บผิ
ดชอบต่
อสั
งคม เช่
น พิ
ราบแดง, แผ่
นดิ
นเดี
ยวกั
น, ลู
กเจ้
าพระยา เพลงรั
กดอกไม้
บาน,
พ่
อข้
าเพิ่
งจะยิ้
๔๓
สมั
ยรั
ตนโกสิ
นทร์