Page 42-43 - 12

43 นิทานคุณธรรม
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว สมัยที่คนยังไม่ฉลาดเหมื อนสมัยปัจจุ บัน ที่ประเทศอังกฤษ
มีชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อจอร์จ มาติดพั นลูกสาวคนสวยของชาวนาชื่อแอน แต่ จอร์จค้ นพบว่า
สามพ่อแม่ลูกในครอบครัวนี้ มีความโง่จนไม่มีอะไรเปรียบปานได้ เพราะทั้งสามคนนั่งร้องไห้
เหมือนเด็กๆ เป็นเวลานาน เพราะมัวคิดเพ้อเจ้ อไปว่าถ้าจอร์จกับแอนแต่งงานกันแล้วมีลูก
ลูกของเขาอาจลงไปห้องใต้ ดินแล้วถูกค้อนไม้ ที่วางอยู่บนคานตกลงมาบนหัวทำ�ให้เสียชีวิต
จอร์จงงกับความโง่เขลาของสามพ่อแม่ลูก จึงบอกว่า “ผมจะออกเดิ นทางไปตามที่ต่างๆ
ถ้าผมหาคนที่โง่กว่ าสามพ่อแม่ลูกของครอบครัวนี้ได้ ผมจะกลั บมาแต่งงานกับแอน”
จอร์จเดินทางไปในประเทศอั งกฤษหลายแห่ง วันหนึ่งเขาไปถึงกระท่ อมของหญิงแก่
ที่ มีหญ้ าขึ้นบนหลังคา หญิงแก่ คนนั้นเอาบั นไดพาด แล้วพยายามต้อนวัวตัวหนึ่งให้ปีนบันได
ขึ้ นไปกินหญ้าบนหลั งคา จอร์จแนะนำ�หญิงชราคนนั้นว่า “ถ้ายายปีนไปบนหลังคาแล้วตั ดหญ้า
มาให้วัวกิน จะไม่ง่ายกว่าหรือ?” แต่ยายแก่ ไม่เห็นด้วย พร้อมกับบอกว่า “ยายจะเอาปลาย
เชือกข้างหนึ่งผูกคอวัวไว้ ปลายเชื อกอีกข้างหนึ่งเอาไปหย่ อนลงในปล่องไฟ แล้วผูกข้อมือยายไว้
เพื่อเวลายายซักผ้ า วัวจะได้ ไม่หล่นจากหลั งคาโดยยายไม่รู้ยังไงเล่า” จอร์จเดินออกจากบ้าน
ยายแก่ ได้สักครู่ก็ได้ยิ นเสียงยายร้องลั่น จอร์จวิ่งกลับไปดู เห็นวัวตกลงมาจากหลังคา เชือกที่
ผูกคอวัวที่โยงไปบนปล่องไฟ ได้ดึงเชือกที่ผูกข้อมือยายแก่ ทำ�ให้ยายแก่ถูกดึงขึ้นไป
ในปล่องไฟที่มีเขม่าสีดำ�เลอะเทอะไปหมด
สามคนโง่
นิทานโบราณของอังกฤษ