

บันทึก นํ้าใจไมตรีที่สนามหลวง
63
รถสองแถวนํ้าใจไมตรี
จากการที่ประชาชนหลายหมื่นคนเข้าคิวหลายชั่วโมง
ไปสักการะพระบรมศพเสร็จแล้ว พอเดินออกมาจาก
พระบรมมหาราชวัง ก็จะต้องเดินออกมาทางประตูเทวาภิรมย์
ตรงข้ามท่าราชวรดิษฐ์ แต่เมื่อออกประตูวังมา คนส่วนใหญ่ก็งง
เป็นไก่ตาแตก เพราะไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนและจะกลับบ้านยังไง
เนื่องจากเป็นสถานที่ไม่คุ้นเคย มองไปทั้งทางซ้ายและขวา
เห็นแต่กำ�แพงวังยาวสุดลูกหูลูกตา ถามทางใครก็ไม่รู้เรื่อง
เพราะทุกคนเป็นคนต่างถิ่น
ประชาชนบางคนได้อาศัยซ้อนมอเตอร์ไซค์ฟรีที่จิต
อาสามาให้บริการ จึงสามารถกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย
แต่เมื่อคิดถึงคนแก่ที่ซ้อนมอเตอร์ไซค์ไม่ได้ คิดถึงคิวยาวรอ
รถมอเตอร์ไซค์ฟรีที่ไปได้ครั้งละคน คิดถึงตอนฝนตก แดดร้อน
คิดถึงคนที่เดินผิดทิศทาง คิดถึงคนที่ต้องเดิน ๕ กิโลเมตร
กว่าจะไปเจอแท็กซี่ว่างที่เสาชิงช้า คิดถึงคนที่เดินไกลเกิน
๓ กิโลเมตร แล้วจะเป็นลมหรือขาเป็นตะคริว จากการหารือ
ผู้เกี่ยวข้อง ทีมศูนย์นํ้าใจไมตรี ก็คิดหาทางบรรเทาปัญหา
ดังกล่าวได้ โดยจะใช้รถสองแถววิ่งวนรอบพระบรมมหาราชวัง
และสนามหลวงแบบรถใต้ดินสายวนรอบเมืองของกรุงลอนดอน
หรือกรุงโตเกียว
จากนั้นก็ส่งคนไปหาคนขับรถสองแถวในซอยใกล้
ถนนจันทน์ ซึ่งมีคิวรถสองแถวกว่าร้อยคัน ตกลงค่าเช่า
วันละสองพันบาทต่อคัน ถ้า ๑๐ คัน ก็วันละสองหมื่น
หนึ่งเดือนก็หกแสนบาท ต่อจากนั้นก็ไปเจรจากับตำ�รวจจราจร
เพื่อขออนุญาตเดินรถประจำ�ทางเฉพาะกิจ ระหว่างเวลา
๐๙.๐๐ – ๒๑.๐๐ น.
๑๔