น้ำใจไมตรีที่สนามหลวง

40 / 84

บันทึก นํ้าใจไมตรีที่สนามหลวง 40
กลุ่มเสือดำ� ตัดสินใจไม่ย้อมผ้าเอง
แต่นำ�เสื้อผ้าสีต่างๆที่ได้รับบริจาคจำ�นวนประมาณ
๒,๐๐๐ ตัว ไปย้อมสีดำ�ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี
ราชมงคล วิทยาเขตเทคนิคกรุงเทพ และโรงงาน
ย้อมผ้าที่โรงเกลือ จังหวัดสระแก้ว โดยใช้เงิน
บริจาคจากผู้มีจิตศรัทธา ประมาณสองแสนบาท
โดยเสียค่าย้อมผ้าตัวละ ๑๐ บาท ซึ่งถูกกว่า
ซื้อผงย้อมผ้ามาย้อมเองซึ่งมีต้นทุนตัวละ ๒๐บาท
ทั้งยังตัดปัญหาเรื่องการทิ้งนํ้าเสียต่อไปด้วย
ปัญหาที่พบในการย้อมผ้าดำ � คือ
ผ้าที่จะย้อมดำ�ได้ดีราคาถูกควรเป็นผ้าฝ้าย
เพราะเครื่องย้อมผ้าที่โรงเกลือ สระแก้วนั้นใช้ผง
ย้อมของจีนสูตรเกลือ ซึ่งถ้านำ�เสื้อใยสังเคราะห์
ไปย้อมจะไม่ติดหรือได้เป็นสีเทาไม่ดำ�สนิท
ส่วนที่เทคนิคกรุงเทพใช้ผงย้อมสูตรกำ�มะถัน
ซึ่งสามารถย้อมผ้าใยสังเคราะห์ได้แค่ราคา
ค่าผงย้อมแพงกว่าสูตรเกลือมาก นอกจากนี้
เครืองย้อมผ้าขนาดใหญ่ทันสมัย ที่โรงเกลือ จังหวัดสระแก้ว
ก็มีปัญหาเรื่องคิวย้อมผ้าเพราะต้องเรียงตาม
ลำ�ดับคนมาก่อนมาหลัง บางคราวต้องส่งรถ
ไปรอหลายชั่วโมงหรือค้างคืนเพื่อคอยเฝ้ารอรับ
กว่าจะย้อมเสร็จ เมื่อได้เสื้อย้อมมาแล้ว ก็ต้อง
นำ�ไปรีด พับแล้วใส่ถุงพลาสติกให้เหมือนเสื้อ
ที่ขายตามห้าง โดยระดมแม่บ้าน ๑๐ คน
จากบ้านเครือญาติมารีดผ้าพับผ้า ทั้งกลางวัน
กลางคืนเป็นเวลาหลายวัน
ในตอนแรก กลุ่มเสือดำ� ได้นำ�เสื้อดำ�
ไปแจกให้คนที่ใส่เสื้อสีต่างๆ ที่ท้องสนามหลวง
แต่ประสบปัญหาเพราะคนที่มีเสื้อดำ�อยู่แล้ว
ก็มาขอด้วยเนื่องจากมีเสื้อดำ�เพียงตัวเดียว
ไม่พอใช้ แล้วต่อมาส่งไปแจกตามต่างจังหวัดเช่น
พิษณุโลก ลำ�ปาง แต่แจกได้เพียงไม่กี่วัน เสื้อดำ�
ที่กลุ่มเสือดำ�จัดหามา ๒,๐๐๐ ตัว ก็หมดลง
และไม่มีเงินมากพอที่จะจ่ายค่าย้อมผ้าและ
ค่าขนส่งต่อไปอีกได้ กิจกรรมแจกเสื้อดำ�ของ
ศูนย์นํ้าใจไมตรีจึงต้องยุติลง