Page 293 - กัมมัฏฐานโบราณล้านนา

๒๗๘

๘. เม่ือจะหยุดปฏบิ ตั กิ มั มัฏฐาน ให้สมู าแก้วทั้งสาม
รุ่งเช้า ต่ืนเวลา ๕.๓๐ น. เพ่ือสูมาแก้วท้งั สาม โดยถอื เป็นธรรมเนยี มปฏบิ ัติ ว่าหลังจากมา
จาศีลกินทานเมตตาภาวนาแลว้ ให้สมู าแก้วทั้งสาม กอ่ นลาศลี ดงั คาตอ่ ไปน้ี
๘.๑ คาสูมาแกว้ ทัง้ สาม
โย สันนิสินโน วะระโปธิมูเลมารัง สะเสนัง มะหันติ๋ง วิเจยโย สัมโปธิมาคัจฉิง
วะอะนันตัญญาโณ โยโลกุตตะโม ตัง ปะณะมามิ พุทธัง โยโลกุตตะโม ตัง ปะณะมามิ ธัมมัง โยโลกุต
ตะโม ตัง ปะณะมามิ สังฆัง สาธุ โอกาสะ ข้าแต่พระติตระไหลรัตตนะแก้วเจ้าสามประก๋าร มีพระ
สัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นเก๊าเป็นประธาน และพระนวโลกุตตระธรรมเจ้า ๙ ประก๋าร ๑๐ กับท้ังพระ
ปริยตั ิ ติตระไหลปฎิ ะกะธัมเจ้า และพระอริยะสังฆะเจ้า ๒ จาพวก คืออาริยะสังฆเจ้า สะมุตติสังฆเจ้า
วา่ สนั นดี้ ีหลี
บัดนศ้ี รัทธาผู้ข้าต้ังหลาย ชุผชู้ ุคน ชใุ หญน่ อ้ ยหญงิ ชาย ก็จิง่ พากันสนงขงขวายตกแต่งน้อม
นามายังบุผผาลาชาขา้ วตอกดอกไม้ ธูปเทียนแต่งไว้เหนือขัน ปันเป็น ๓ โกฐาก ส่วนปฐมวิภาคพู้นต้น
หัวที ก็ขอถวายบูชาสูมายังพระสัมมาสัมพุทธเจ้าต๋น ตรองคุณอนัตตาธิคุณหาท่ีสุดบ่ได้ดีหลี ส่วนพุ้น
ถ้วนสองก็ขอถวายสูมาบูชายังพระนวโลกุตระธรรมเจ้า ๙ ประก๋าร ๑๐ กับทั้งปริยัตติ ไตรปิฎะกะ
ธรรมเจ้า อันประกอบไปด้วย สวากขะตาธคิ ุณ เปน็ เก๊าเป็นประธานดหี ลี ส่วนพุ้นถว้ นสาม ก็ขอถวายสู
มาบูชายังพระอะริยะเจ้าสองจาพวก คือ อะริยะสังฆเจ้า และสะมุตติสังฆะ อันประกอบไปด้วย สุปัฎิ
ปันนะตาธิคุณเปน็ เกา๊ ดีหลี
หลอนผู้ข้าทั้งหลาย ได้ประมาทในข่วงแก้วท้ังสามในอริยะปะถะทั้งสี่ บ่รู้ที่อันจักเป็นบุญ
และเปน็ บาป อนั หนึ่งหลอนได้ประมาทในข่วงแก้วทั้งสาม เพื่อบ่ได้แยงยาในเม่ือพระเทศนาธรรมว่าบ่
ม่วนล้วนอู้อวดกัน บ่ต้ังใจฟังอันหนึ่ง เด็กน้อยๆ เกาะพันร่องร่าไห้ นบนอบไหว้แล้วลวดเม่ือยอิงนอน
เกี๋ยนจาจอนปากตาน อันหน่ึงหลอนได้เคี้ยวหมากและสูบยาควัน อันหน่ึงหลอนได้กินสุรา ปากเล่น
หลายเสยี ง อันหนึ่งหลอนไดส้ ะเมี่ยงตาผ่อยกคิ้วล่อฝูงญิง อันหนึ่งหลอนได้อิงเสาและมูบหน้าคู้เหยียด
แข้งขา เตียวไปมากลางข่วงแก้วอันหนึ่ง หลอนได้ติเตียนนินทาพระพุทธรูปเจ้าองค์นี้ว่าบ่งาม มีปุ่ม
หลวงท้องใหญ่ต๋าหลวงปากกว้างหูยาน มีสัณฐานบ่ถ้วน มวนมวนว่าสันน้ีดีหลี สันตังอันนี้มีในตัว หัท
ยังอันน้ีมีในใจ บัดนี้ผู้ข้าต้ังหลาย ก็ฮู้ว่าเป็นโทษแล้ว ขอพระแก้วเจ้าทั้งสาม จุ่งมีธรรมะเมตตารับเอา
ยังบุผผาลาชาดวงดอกข้าวตอกดอกไม้ลาเทียนต้ังมวนฝูง แล้วขอลาลดอดยังโทษะปะมาตะโทษโผด
หือ้ หาย กลายเป็นอโหสกิ รรม เพือ่ บ่หื้อเปน็ นิวะระณะธรรม กรรมอันจักห้ามเสียยังมรรคะ คือหนทาง
อนั จักเมอื สเู่ มืองฟา้ และเนรพานเจ้าเท่ยี งแต้ดหี ลี
พทุ ธบูชา ธัมมะบูชา สังฆะบูชา นิปปานะปจั จะโยโหนตโุ นนจิ จัง สูมาแกว้ ท้ังสามแลว้ แล
๘.๒ ถวายข้าวพระพุทธเจ้าในวิหาร ให้ว่า “สาธุ โอกาสะ สัพพะหุปิณฑะโภชะนัง ผะลัง
ตะตวา มะกันยานงั นิพพา นัง ปะระมงั สุขัง”