Page 248 - กัมมัฏฐานโบราณล้านนา

๒๓๓

แลว้ ตกหมากคาไปก็ได้ แล้วซ้าว่า สุปะฎิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ภะคะวะโต สา
วะกะสังโฆ ตกลกู ไปไจๆ้ ร้อยแกน่ พันแกน่ เต๊อะ ไล่ดวงสังฆานสุ สติแลว้ แล

ทนี ี้จะยกยอดวิปัสสนาไว้หอื้ ทา่ นทงั้ หลายก่อนแล เพ่ือหอ้ื จางา่ ยก่อนแลว่า
นามะรปู ัง อะนิจจัง ตกลกู หมากคาไปไจๆ้
นามะรูปงั ทุกขัง ตกลกู หมากคาไปไจ้ๆ
นามะรูปงั อะนัตตา ตกลกู หมากคาไปไจๆ้
นามะรปู ัง อะนิจจงั ทกุ ขงั อะนตั ตา ตกลกู หมากคาไปไจ้ๆ ร้อยลูกพันลูก
ชีวิตัง อะธุวัง มะระณัง ธุวัง นามะรูปัง อะนิจจัง ทุกขัง อะนัตตา ตกลูกหมากคาไปไจ้ๆ
เตอ๊ ะ
รูปันนะ ลกั ขะนงั นามะนะ ลกั ขะนัง นามัง ตกลกู หมากคาไปไจ้ๆ รอ้ ยทีพันทีเตอ๊ ะแล
เหตุกงั สัมปะยัง นามาะรูปัง ตกลกู หมากคาไปไจ้ๆ เต๊อะแล
๒. หมวดคาสอน
จักกล่าวด้วยอันห้ือร่าเปิง ห้ามตน ห้ืออ่อนน้อม ลงสู่พระธรรมกัมมัฏฐาน ศีลธรรม
พระเจา้ มีดังน้ี
เม่ือสอนตนสอนใจยังบ่ได้เต้ือนั้น ขอเชิญตนไปน่ังพิจารณาที่สมควร ผ่อเล็งแลดูท่ีพระ
อาทติ ย์เมื่อเวลาจักใกลค้ ่า (พระอาทิตย์) ลงลบั ดอยไปแล้ว มสี ันใด ตนตัวแห่งกูน้ี ก็พร่าดังนี้ วันนี้พระ
อาทติ ย์ดวงนี้ กม็ ีรัศมีแจ้งใสทั่วโลก ท้ังมวล ทุกวันนี้ บัดนี้ก็ยังรู้ตก ลับยอดห้วยภูดอยไป ตนตัวแห่งกู
นี้ กพ็ ร่าดง่ั พระอาทิตยน์ ้ี วันนี้แทจ้ ริงแล
สอนตัวสอนใจ ยังไม่ลง ยังแข็งอยู่น้ัน ขอเชิญไปดูท่ีศพซากแห่งสัตว์ท้ังหลาย ที่ตายแล้ว
มันก็เป็นอาหารแห่งแร้งกามดแมง เน่าเป่ือยไปเหนือแผ่นดินนั้นห้ันแล้ว ก็ห้ือมาร่าเปิงดูว่า ตัวกูนี้ ก็
พรา่ เปน็ ด่ังสตั วท์ ี่ตายนวี้ ันหน่งึ บ่สงสยั แทจ้ รงิ แล
(อธิบายเร่ืองศีล) ทีนี้จักกล่าวบอกหื้อรู้และเข้าใจง่าย ผู้มีเจตนาใคร่ไปรักษาศีล หื้อเป็น
บญุ แก่ตวั กอ่ นแล
เมอื่ จักสมาทานขอรับศีลห้าน้นั คน้ั ว่าขอรับศลี แลว้ หื้อลุกไปน่ังอยู่ท่ีควรแล้ว หื้อร่าเปิงว่า
ศีลแห่งกูห้าดวงนี้ มีปาณาเป็นต้น มีสุราเป็นที่สุด ว่ากูได้รับแล้ว ขอจงมาต้ังอยู่ยังตนกู กูก็บ่หื้อด่างบ่
หอ้ื พร้อยไป ว่าสันนไี้ ปไจๆ้ เต๊อะ
ครัน้ ว่าไดส้ มาทานเอาศีล ๕ ศีล ๘ แลว้ ในศีล ๕ เสน้ นัน้ แตจ่ กั กดหมายไวค้ นื หนึ่งวันหนึ่ง
ก็ได้ ในองคศ์ ีล ๕ น้ัน ปาณา ห้อื เว้นจากฆา่ สตั ว์ตวั นอ้ ยตัวใหญ่ มีมดแดงเปน็ ตน้ มีชา้ งเป็นที่สดุ
อาทินนาน้ัน ห้ือเว้นจากการลักของท่าน คาเมว่าในบ้านก็ดี อรัญเญว่าในป่าก็ดี มีเจ้า
รกั ษาไว้ ไมธ่ ุระเตอ๊ ะนับเปน็ ของมีเจ้าอยู่แล