Page 7 - dcp7

Basic HTML Version

มรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมไทย มี
คุ
ณค่
าในความลํ้
าค่
าที่
แสดงถึ
งความเป็
นอั
ตลั
กษณ์
ของรากแท้
ที่
บรรพชนได้
สร้
างสรรค์
ให้
เกิ
ดมี
ขึ้
น การถื
อปฏิ
บั
ติ
สื
บทอดรั
บช่
วงกั
นมาอย่
างต่
อเนื่
องเป็
นเครื่
องแสดงถึ
งคุ
ณค่
านั้
นว่
มี
ความสำ
�คั
ญ หล่
อหลอมผู
กพั
นทางความคิ
ดของคนในสั
งคมให้
เกิ
ดการยอมรั
บความเป็
นสมบั
ติ
ร่
วม องค์
ประกอบ
ที่
เป็
นกรอบความคิ
ดของมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมแต่
ละสิ่
งอย่
างนั้
น ครอบคลุ
มทั้
งด้
านความคิ
ด ความเชื่
พิ
ธี
กรรม การแสดงออกในรู
ปแบบต่
างๆ ที่
สั
มพั
นธ์
กั
บวิ
ถี
ผู้
คนในสั
งคมทั้
งระดั
บกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
ระดั
บชุ
มชนที่
เป็
นพื้
นถิ่
วั
ฒนธรรม ระดั
บภู
มิ
ภาค จนถึ
งระดั
บความเป็
นชาติ
ศิ
ลปะการแสดงตามนิ
ยามคื
อ เรื่
องราวของศิ
ลปะด้
านดนตรี
ฟ้
อน รำ
� ระบำ
� เต้
น ที่
เป็
นไปอย่
างเอกเทศและ
ดำ
�เนิ
นอย่
างเป็
นเรื่
องราว มี
จุ
ดมุ่
งหมายเพื่
อความสุ
ข ความบั
นเทิ
ง หรื
อเพื่
อประกอบไว้
ด้
วยความเชื่
อและพิ
ธี
กรรม
แบ่
งออกได้
๒ ประเภท
ประเภทแรก คื
อ ดนตรี
หมายถึ
ง เสี
ยงที่
เกิ
ดจากการบรรเลงเครื่
องดนตรี
หรื
อการขั
บร้
อง ขั
บกล่
อม ประกอบ
กั
นเป็
นทำ
�นอง ก่
อให้
เกิ
ดความรู้
สึ
กเพลิ
ดเพลิ
น เกิ
ดอารมณ์
และความรู้
สึ
กรื่
นเริ
งบั
นเทิ
งใจ สุ
ขใจ คึ
กคั
กเร้
าใจ โศกเศร้
ไปตามทำ
�นองเพลง ด้
วยคุ
ณสมบั
ติ
ของดนตรี
ดั
งกล่
าวจึ
งมี
การนำ
�มาใช้
เพื่
อการฟั
ง นั
นทนาการ ประกอบพิ
ธี
กรรม
ประกอบการแสดงต่
างๆ
ประเภทที่
สอง การแสดง หมายถึ
ง การแสดงออกทางร่
างกาย ท่
วงท่
าการเคลื่
อนไหวที่
ปรากฏออกมาเป็
นรู
แบบของชุ
ดการแสดงที่
เรี
ยกว่
าฟ้
อน รำ
� ระบำ
� เต้
น เชิ
ดหุ่
น เชิ
ดรู
ปหนั
ง ดำ
�เนิ
นอย่
างชุ
ดการแสดงที่
ไม่
เป็
นเรื่
องราว
หรื
อเป็
นเรื่
องราวอย่
างละคร โขน หนั
งใหญ่
หนั
งตะลุ
ง ลิ
เก หุ่
นกระบอก เพื่
อความบั
นเทิ
งเริ
งรมย์
หรื
อเพื่
อพิ
ธี
กรรม
ตามความเชื่
อของแต่
ละกลุ่
มวั
ฒนธรรม
กระทรวงวั
ฒนธรรมเป็
นหน่
วยงานของรั
ฐ มี
หน้
าที่
ส่
งเสริ
ม สื
บทอดวั
ฒนธรรมของชาติ
ให้
ดำ
�รงอยู่
อย่
างมั่
นคง
มี
นโยบายให้
จั
ดเก็
บบั
นทึ
กองค์
ความรู้
ทางวั
ฒนธรรมทุ
กประเภทมาอย่
างต่
อเนื่
อง และได้
ดำ
�เนิ
นการพิ
จารณาประเภท
ของวั
ฒนธรรมประกาศขึ้
นทะเบี
ยนมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ตั้
งแต่
ปี
พ.ศ. ๒๕๕๓ จนถึ
งปี
ปั
จจุ
บั
น การ
ดำ
�เนิ
นงานลั
กษณะนี้
ก่
อให้
เกิ
ดประโยชน์
อย่
างมหาศาลต่
อประชาชนของประเทศซึ่
งเป็
นเจ้
าของวั
ฒนธรรมร่
วมกั
น ใน
แต่
ละปี
ที่
มี
การประกาศขึ้
นทะเบี
ยนนั้
น คณะกรรมการดำ
�เนิ
นงานได้
จั
ดทำ
�เอกสารเผยแพร่
องค์
ความรู้
ให้
สั
งคมได้
รั
บรู้
ถึ
งเนื้
อหาสาระของวั
ฒนธรรมที่
ประกาศนั้
ในด้
านศิ
ลปะการแสดง ซึ่
งเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมประเภทหนึ่
งที่
ดำ
�เนิ
นการประกาศขึ้
นทะเบี
ยนด้
วย
การคั
ดเลื
อกแต่
ละรายการของแต่
ละประเภท คณะกรรมการได้
พิ
จารณากั
นอย่
างมี
ความเป็
นเหตุ
เป็
นผล
โดยคั
ดกรองทั้
งศิ
ลปะการแสดงที่
เกี่
ยวข้
องกั
บพระราชพิ
ธี
ศิ
ลปะการแสดงที่
เป็
นแบบแผน ศิ
ลปะการแสดงพื้
นบ้
านของ
แต่
ละภู
มิ
ภาค กลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
ตลอดระยะเวลา ๕ ปี
ที่
ผ่
านมาจึ
งมี
งานศิ
ลปะการแสดงที่
ได้
รั
บการประกาศขึ้
นทะเบี
ยน
คำ
�นำ