Page 22 - dcp7

Basic HTML Version

11
กลองยาว
เรี
ยบเรี
ยงโดย ผู้
ช่
วยศาสตราจารย์
สิ
ทธิ
ศั
กดิ์
จรรยาวุ
ฒิ
และวั
นทนี
ย์
ม่
วงบุ
กลองยาว เป็
นเครื่
องดนตรี
ประเภทเครื่
องหนั
ง ขึ
งหนั
งหน้
าเดี
ยว ลำ
�ตั
วกลองยาวด้
านท้
ายผายบานออก
อย่
างดอกลำ
�โพง กลองยาวมี
บทบาทในสั
งคมและวั
ฒนธรรมไทยทุ
กภู
มิ
ภาค ใช้
ตี
นำ
�ในขบวนแห่
ต่
างๆ มี
รู
ปแบบการ
ตี
เพลงกลองจั
งหวะและรู
ปแบบท่
ารำ
�ประกอบการแสดง
กลองยาว เป็
นเครื่
องตี
ชนิ
ดหนึ่
งของไทยที่
เคยได้
รั
บความนิ
ยมอย่
างมาก โดยมั
กใช้
วงกลองยาวในกระบวนแห่
ตามงานรื่
นเริ
งสนุ
กสนานของเทศกาลและงานมงคลต่
างๆ ที่
สร้
างความบั
นเทิ
งความสนุ
กสนานได้
เป็
นอย่
างดี
สามารถ
พบการแสดงกลองยาวได้
หลายภู
มิ
ภาคของประเทศไทย ทั้
งในภาคกลาง ภาคเหนื
อ ภาคอี
สาน ภาคตะวั
นออกและ
ภาคใต้
นอกจากนี้
กลองยาวยั
งเป็
นเครื่
องดนตรี
สำ
�คั
ญที่
ใช้
ในการแสดงรำ
�กลองยาวที่
บ้
างก็
เรี
ยกว่
า “เถิ
ดเทิ
ง” หรื
“เทิ
งกลองยาว” ปั
ญหาสำ
�คั
ญในปั
จจุ
บั
นที่
พบคื
อขาดการถ่
ายทอดองค์
ความรู้
อย่
างเป็
นระบบ ขาดการสื
บทอด
องค์
ความรู้
ขาดผู้
ที่
จะสื
บทอดความรู้
จนไปถึ
งปั
ญหาในการผลิ
ตกลองยาวที่
มี
คุ
ณภาพ ฯลฯ ดั
งนั้
นคณะกรรมการ
ผู้
ทรงวุ
ฒิ
มรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรม สาขาศิ
ลปะการแสดง กรมส่
งเสริ
มวั
ฒนธรรม จึ
งพิ
จารณาเห็
นสมควรประกาศ
ขึ้
นทะเบี
ยนกลองยาวให้
เป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมสาขาศิ
ลปะการแสดงประจำ
�ปี
พ.ศ. ๒๕๕๘
กลองยาว เป็
นเครื่
องดนตรี
สำ
�หรั
บตี
ด้
วยมื
อที่
ทำ
�จากไม้
มี
ลั
กษณะกลมกลวงมี
รู
ปร่
างยาวเจาะทะลุ
เป็
นโพรง
ตลอดทั้
งลู
กตอนบนตั้
งแต่
หน้
ากลองลงมาคอดเป็
นกระพุ้
งอุ้
มเสี
ยงทรงกลมตกแต่
งด้
วยผ้
าสี
สวยสดใส สะท้
อนแสง
ที่
ใช้
วิ
ธี
การเย็
บเป็
นกระโปรงหุ้
มส่
วนสายสะพายที่
ใช้
ขึ
งด้
วยหนั
งหน้
าเดี
ยวมี
สายสำ
�หรั
บใช้
สะพายในเวลาตี
สามารถ
พบการเล่
นกลองยาวได้
ทั้
งในภาคกลางภาคเหนื
อภาคอี
สานภาคตะวั
นออกและภาคใต้
บางแห่
งเรี
ยกว่
า กลองหาง
บางแห่
งเรี
ยกกลองแอวแต่
มั
กเรี
ยกว่
ากลองยาวด้
วยลั
กษณะที่
เป็
นเอกลั
กษณ์
ที่
โดดเด่
นของกลองชนิ
ดนี้
ที่
มี
ช่
วง
กระพุ้
งเสี
ยงที่
เป็
นหางยาวอย่
างไรก็
ตามเมื่
อพิ
จารณาลั
กษณะรู
ปร่
างทรวดทรงของกลองยาวของแต่
ละภาค อย่
าง
ผิ
วเผิ
นก็
อาจดู
เหมื
อนๆกั
นแต่
ในข้
อเท็
จจริ
งแล้
วมี
รายละเอี
ยดที่
แตกต่
างกั
นออกไปเช่
นกลองยาวภาคกลางและ
กลองแอวของอี
สานนั้
นช่
วงหน้
ากลองที่
ขึ
งหน้
ากลองของกลองแอวจะยาวกว่
ากลองยาวภาคกลางแต่
มี
ช่
วงหาง
ที่
สั้
นกว่
าปลายหางกลองจะมี
ลั
กษณะบานออกมากกว่
าทำ
�ให้
สามารถตั้
งได้
อย่
างมั่
นคงและการขึ้
นหนั
งนั้
นจะเอาด้
าน
ที่
มี
ขนไว้
ด้
านนอกเป็
นต้
วงกลองยาวนั้
นนิ
ยมใช้
ในงานรื่
นเริ
งสนุ
กสนานในเทศกาลต่
างๆ และงานมงคลต่
างๆ ที่
มี
กระบวนแห่
เช่
งานบวชนาค งานทอดกฐิ
นผ้
าป่
า งานแต่
งงาน งานขึ้
นบ้
านใหม่
งานสงกรานต์
ฯลฯ พบได้
ในภาคกลาง ภาคเหนื
ภาคอี
สาน ภาคตะวั
นออกและภาคใต้
จะประกอบด้
วยผู้
แสดงทั้
งหญิ
งและชาย ที่
แต่
งกายแบบชาวบ้
านคื
ชายใส่
กางเกงสวมเสื้
อแขนสั้
นคอสวมพวงมาลั
ยมี
ผ้
าคาดเอวคาดศี
รษะส่
วนผู้
หญิ
ง นุ่
งโจงกระเบนหรื
อผ้
าถุ