Page 27 - dcp6

Basic HTML Version

16
นิ
ทานนายดั
เรี
ยบเรี
ยงโดย รองศาสตราจารย์
ประพนธ์
เรื
องณรงค์
นิ
ทานเรื่
อง
นายดั
ชาวใต้
โดยเฉพาะชาวนครศรี
ธรรมราช สุ
ราษฎร์
ธานี
และสงขลา เล่
าสู่
กั
นฟั
งมาช้
านาน
เนื้
อเรื่
องสนุ
กให้
อารมณ์
ขั
น มี
คติ
ธรรมและสะท้
อนภาพชี
วิ
ตชาวใต้
หลายแง่
มุ
ม ต่
อมากวี
ชาวนครศรี
ธรรมราช แต่
งเป็
คำ
�กาพย์
(กาพย์
๑๑, ๑๖, ๒๘) บั
นทึ
กลงในสมุ
ดข่
อย หรื
อหนั
งสื
อบุ
ด ใช้
สวดอ่
านเพื่
อความบั
นเทิ
งในเวลาว่
างก่
อน
เริ่
มเรื่
องนายดั
น กวี
ได้
อารั
มภบทไว้
ว่
“ฉานสิ
ทธิ์
คิ
ดจั
กแจ้
ง แต่
งเรื่
องราวกล่
าวให้
ขั
ขอเชิ
ญดำ
�เนิ
นผั
น มาสิ
งสู่
อยู่
ในทรวง”
คำ
�กาพย์
ข้
างต้
นนี้
บอกชื่
อนายสิ
ทธิ์
ผู้
แต่
ง แต่
ไม่
ทราบชั
ดเจนว่
านายสิ
ทธิ์
เป็
นใคร มี
ชี
วิ
ตอยู่
สมั
ยใด
นิ
ทาน
นายดั
มี
เรื่
องย่
อดั
งนี้
นายดั
นเป็
นบุ
ตรตาพลายและยายเจ้
ย นายดั
นตาพิ
การแบบตาบอดตาใส
คนทั่
วไปเข้
าใจว่
าสายตาดี
เล่
าว่
าที่
เป็
นเช่
นนี้
เพราะชาติ
ก่
อนเขาทำ
�หน้
าที่
คอยบอกพ่
อแม่
เมื่
อเห็
นพระภิ
กษุ
มาบิ
ณฑบาต
หน้
าบ้
าน แต่
วั
นหนึ่
งทั้
งที่
เห็
นพระภิ
กษุ
มาแล้
ว แต่
นายดั
นแกล้
งทำ
�เป็
นไม่
เห็
น ปล่
อยให้
ท่
านยื
นแกร่
วอยู่
นานจนต้
อง
กลั
บวั
ด ด้
วยผลกรรมดั
งกล่
าวจึ
งส่
งผลให้
เขาตาพิ
การในชาติ
นี้
ถึ
งแม้
ตาบอด แต่
นายดั
นมี
ความจำ
�และไหวพริ
บปฏิ
ภาณเป็
นเลิ
ศ คื
อเมื่
อทำ
�สิ่
งใดผิ
ดพลาดก็
สามารถหาข้
อแก้
ตั
ได้
ทุ
กครั้
งยิ่
งกว่
าคนตาดี
จึ
งได้
ชื่
อว่
“นายดั
น”
เพราะความดั
นทุ
รั
ง ไม่
ยอมรั
บผิ
ดนั่
นเอง
ครั้
นเมื่
อนายดั
นอายุ
๓๐ ปี
เขาได้
บอกพ่
อแม่
ให้
ไปสู่
ขอนางสาวไร หรื
อริ้
งไร สาวกำ
�พร้
าพ่
อมี
แต่
แม่
ชื
อยายทองสา
ตอนแรกแม่
นายดั
นปฏิ
เสธ เพราะเกรงว่
าคงไม่
มี
ใครจะยกลู
กสาวให้
หนุ่
มตาบอด แต่
พ่
อบอกให้
ลองดู
เผื่
อเป็
นเนื้
อคู่
กั
ในที่
สุ
ดด้
วยความสามารถของยายอี
แม่
สื่
อ ทำ
�ให้
ยายทองสาตกลงยกลู
กสาวให้
แต่
งงานกั
บนายดั
พิ
ธี
แต่
งงานของนายดั
นสะท้
อนภาพประเพณี
ชาวใต้
สมั
ยนั้
นอย่
างน่
าสนใจ ไม่
ว่
าการเตรี
ยมงานขบวนขั
นหมาก
และอาหารการกิ
น เป็
นต้
น อย่
างไรก็
ตามเจ้
าบ่
าวตาบอดมี
ข้
อผิ
ดพลาดหลายครั้
ง แต่
สามารถแก้
ตั
วผ่
านไปได้
ด้
วยดี
เช่
น นายดั
นเดิ
นชนต้
นกล้
วยก็
แสร้
งดึ
งใบกล้
วยแล้
วบอกว่
านกขี้
ใส่
ช่
วยเช็
ดให้
ด้
วย เมื่
อถึ
งบ้
านเจ้
าสาวแทนที่
เดิ
นขึ้
บั
นไดกลั
บเดิ
นเข้
าใต้
ถุ
นบ้
าน พอรู้
ตั
วว่
าผิ
ดก็
แสร้
งชี้
ไปที่
ไม้
ตงไม้
รอดว่
าไม่
แข็
งแรง จากนั้
นเดิ
นขึ้
นบนบ้
าน แต่
กลั
บไป
นั่
งที่
นอกชาน ครั้
นมี
ผู้
มาเตื
อนก็
บอกว่
าเท้
าโดนขี้
ไก่
ขอนํ้
ามาล้
างด้
วย