Page 155 - dcp6

Basic HTML Version

144
ตำ
�ราพิ
ชั
ยสงคราม
เรี
ยบเรี
ยงโดย พั
นเอก(พิ
เศษ) อำ
�นาจ พุ
กศรี
สุ
ตำ
�ราพิ
ชั
ยสงคราม
เป็
นคำ
�ที่
ใช้
เรี
ยกหนั
งสื
อหรื
อเอกสารที่
มี
การรวบรวมเนื้
อหาเกี่
ยวกั
บยุ
ทธศาสตร์
และยุ
ทธวิ
ธี
การรบต่
างๆ อาทิ
การเตรี
ยมกำ
�ลั
ง การจั
ดทั
พ การเคลื่
อนทั
พ การแปรขบวนทั
พ การรุ
ก การรั
บ การใช้
อุ
บายทำ
�ลาย
ข้
าศึ
ก เป็
นต้
น เนื้
อหานั้
นอาจแต่
งเป็
นร้
อยแก้
วหรื
อร้
อยกรองก็
ได้
ในสารานุ
กรมไทยฉบั
บราชบั
ณฑิ
ตยสถานเล่
มที่
๒๑ ได้
ให้
คำ
�จำ
�กั
ดความของตำ
�ราพิ
ชั
ยสงครามไว้
ว่
พิ
ชั
ยสงคราม - ตำ
�รา
เป็
นตำ
�ราว่
าด้
วยวิ
ธี
การเอาชนะข้
าศึ
กในสงคราม ซึ่
งนั
กปราชญ์
ทางทหารสมั
ยโบราณ
ได้
แต่
งขึ้
นจากประสบการณ์
และจากการทดลอง เพื่
อให้
แม่
ทั
พนายกองใช้
ศึ
กษา และเป็
นคู่
มื
อในการอำ
�นวยการรบ
ให้
หน่
วยทหารมี
ชั
ยชนะแก่
ข้
าศึ
ก”
ตำ
�ราพิ
ชั
ยสงครามไทย
มี
ร่
องรอยว่
ามี
ใช้
มาตั้
งแต่
สมั
ย ทวาราวดี
ศรี
วิ
ชั
ย สุ
โขทั
ย จนถึ
งอยุ
ธยา เดิ
มสื
บทอด
กั
นมาแบบมุ
ขปาฐะหรื
อท่
องจำ
�ต่
อๆกั
นมา จนถึ
งสมั
ยอยุ
ธยาได้
มี
การเขี
ยนเป็
นเอกสารขึ้
นในรั
ชสมั
ย สมเด็
จพระบรม
ไตรโลกนารถ ในคราวที่
พระองค์
เตรี
ยมทำ
�สงครามกั
บ พระเจ้
าติ
โลกราช แล้
วได้
เขี
ยนขึ้
นเป็
นฉบั
บหลวงในรั
ชสมั
สมเด็
จพระรามาธิ
บดี
ที่
๒ แห่
งกรุ
งศรี
อยุ
ธยาเมื่
อจุ
ลศั
กราช ๘๔๐ ตรง
กั
บพุ
ทธศั
กราช ๒๐๒๑ โดยทรงโปรดเกล้
าฯ ให้
ทำ
�การรวบรวมและ
ชำ
�ระตำ
�ราพิ
ชั
ยสงครามฉบั
บต่
างๆ ขึ้
นเป็
นฉบั
บหลวงเป็
นครั้
งแรก แล้
ได้
คั
ดลอก หรื
อท่
องจำ
� เพื่
อใช้
งานต่
อๆ กั
นมา มี
การปรั
บปรุ
งเพิ่
มเติ
บางส่
วนของตำ
�ราพิ
ชั
ยสงคราม ในสมั
ยสมเด็
จพระนเรศวรมหาราช
เพื่
อใช้
ในสงครามยุ
คนั้
น หลั
งจากสงครามกั
บพม่
าในปี
พุ
ทธศั
กราช
๒๓๑๐ แล้
วปรากฏว่
าตำ
�ราพิ
ชั
ยสงครามฉบั
บหลวงได้
กระจั
ดกระจาย