87
ความสามั
คคี
ให้
เกิ
ดกั
บคนในชุ
มชนได้
เป็
นอย่
างดี
ในอดี
ตการทำ
�มาลั
ยข้
าวตอก ชาวบ้
าน แต่
ละคุ้
มจะทำ
�การคั่
วข้
าว
เปลื
อกเหนี
ยวไว้
เสร็
จแล้
วผึ่
งให้
เย็
นและนำ
�มาร้
อยเป็
นสาย ตอนเย็
นหลั
งรั
บประทานอาหารเย็
นเสร็
จ เด็
กหนุ่
มสาวจะ
ออกไปช่
วยกั
นร้
อยมาลั
ยตามหมู่
บ้
าน และทำ
�หมุ
นเวี
ยนกั
นไปเรื่
อยๆ จนได้
เวลาอั
นสมควร (ประมาณ ๒๒.๐๐ น.) พอ
ถึ
งวั
นขึ้
น ๑๔ คํ่
า เดื
อน ๓ ก่
อนวั
นมาฆบู
ชา ๑ วั
น เวลาประมาณ ๑ ทุ่
มทางวั
ดจะตี
ระฆั
งบอกสั
ญญาณ ชาวบ้
านจะ
รวมกลุ่
มกั
นนำ
�พวงมาลั
ยมาถวายที่
วั
ด แล้
วนำ
�ไปแขวนไว้
ที่
ศาลาการเปรี
ยญ จากนั้
นจะทำ
�การไหว้
พระรั
บศี
ลฟั
งพระ
เจริ
ญพระพุ
ทธมนต์
จนถึ
งเวลาประมาณ ๔ ทุ่
มก็
จะแยกย้
ายกั
นกลั
บบ้
าน วั
นรุ่
งขึ้
นเป็
นวั
นขึ้
น ๑๕ คํ่
า เดื
อน ๓ จะมี
การทำ
�บุ
ญตั
กบาตรและทำ
�บุ
ญข้
าวจี่
ไปพร้
อมๆ กั
นถื
อเป็
นอั
นเสร็
จพิ
ธี
ในการทำ
�บุ
ญแห่
มาลั
ย ในปี
นั้
นๆ ปั
จจุ
บั
นการ
แห่
มาลั
ยได้
มี
การเปลี่
ยนแปลงไปจากเดิ
มโดยเมื่
อใกล้
ถึ
งเทศกาล เทศบาลตำ
�บลฟ้
าหยาดจะให้
งบประมาณสนั
บสนุ
น
แต่
ละชุ
มชนหรื
อหน่
วยงานที่
สนใจจะเข้
าร่
วมกิ
จกรรม ทั้
งชุ
มชนและหน่
วยงานดั
งกล่
าวจะร่
วมกั
นทำ
�มาลั
ยข้
าวตอก
โดยมี
วั
ตถุ
ประสงค์
หลั
กเพื่
อส่
งเข้
าประกวดมี
เงิ
นรางวั
ลเป็
นเดิ
มพั
น ส่
วนคนที่
ทำ
�มาลั
ยส่
วนใหญ่
จะเป็
น คนรุ
่
นกลาง
ที่
มี
ครอบครั
วแล้
ว หรื
อคนเฒ่
าคนแก่
ส่
วนคนหนุ
่
มสาวจะมี
ส่
วนร่
วมในรู
ปแบบของการฟ้
อนรำ
�ในขบวนแห่
เป็
นส่
วน
ใหญ่
ส่
วนรู
ปแบบของการถวายมาลั
ยก็
จะมี
เพี
ยงการจั
ดขบวนฟ้
อนรำ
�เข้
าร่
วมในขบวนแห่
เน้
นความสนุ
กสนานบั
นเทิ
ง
มี
มหรสพสมโภช เพื่
อดึ
งดู
ดความสนใจของนั
กท่
องเที่
ยว เมื่
อถึ
งบริ
เวณวั
ดชาวบ้
านจะร่
วมทำ
�พิ
ธี
ถวายมาลั
ยเสร็
จแล้
ว
แยกย้
ายกั
นกลั
บบ้
าน กิ
จกรรมในช่
วงเย็
นคนก็
เริ่
มน้
อยลง มี
เพี
ยงคนเฒ่
าคนแก่
บางส่
วนอยู
่
ฟั
งเทศน์
ในช่
วงเช้
าของ
วั
นรุ่
งขึ้
นก็
จะมี
เพี
ยงการทำ
�บุ
ญตั
กบาตรเท่
านั้
น ส่
วนการทำ
�บุ
ญข้
าวจี่
ที่
เคยทำ
�มาในอดี
ตได้
หายไปจากชุ
มชน
ประเพณี
การแห่
มาลั
ยข้
าวตอก ได้
มี
การเปลี่
ยนแปลงไป จากเดิ
มที่
เคยปฏิ
บั
ติ
มาตั้
งแต่
ในอดี
ต ได้
มี
การปรั
บ
ประยุ
กต์
ทางวั
ฒนธรรม เพื่
อให้
สอดรั
บกั
บสถานการณ์
การณ์
ใหม่
ๆ ซึ่
งในการปรั
บประยุ
กต์
ทางวั
ฒนธรรมนั้
น คุ
ณค่
า
และความหมายของประเพณี
บางอย่
างได้
เริ่
ม สู
ญหายไป เช่
น ความเอื้
ออาทร การสร้
างจิ
ตสำ
�นึ
กร่
วมในการเป็
น
พวกเดี
ยวกั
นของคนในชุ
มชน กุ
ศโลบายในการสั่
งสอนคนในด้
านคุ
ณธรรม จริ
ยธรรม สายสั
มพั
นธ์
ระหว่
างบ้
าน
วั
ด โรงเรี
ยน รวมทั้
งอั
ตลั
กษณ์
ความเป็
นตั
วตนของบ้
านฟ้
าหยาด เริ
่
มหายไป ซึ่
งสิ่
งเหล่
านี้
จะส่
งผลกระทบต่
อการ
สื
บทอดประเพณี
อั
นดี
งามนี้
ให้
คงสื
บต่
อไปได้
เพราะหากชุ
มชนขาดความเป็
นอั
ตลั
กษณ์
หรื
อเอกลั
กษณ์
ทางวั
ฒนธรรม
แล้
ว ความมั่
นใจในตนเอง ความภาคภู
มิ
ใจและความรู้
สึ
กมี
ศั
กดิ์
ศรี
ในตนเองก็
จะลดน้
อยหดหายไป ดั
งนั้
น การที่
จะ
ธำ
�รงรั
กษาอั
ตลั
กษณ์
ความเป็
นชุ
มชนของบ้
านฟ้
าหยาดไว้
ได้
จะต้
องอาศั
ยการร่
วมมื
อของชุ
มชนในการสร้
างความ
ตระหนั
ก การยอมรั
บและเห็
นคุ
ณค่
าความสำ
�คั
ญของประเพณี
ดั้
งเดิ
มที่
แท้
จริ
ง มี
ความกล้
าที่
จะเผยแพร่
หรื
อนำ
�เสนอ
ต่
อสาธารณชนด้
วยความรู้
สึ
กมั่
นใจและภาคภู
มิ
ใจในวั
ฒนธรรมของตนแม้
จะมี
การเปลี่
ยนแปลง อย่
างไรก็
ตามสิ่
งที่
ควร
คำ
�นึ
งคื
อคุ
ณค่
าและความสำ
�คั
ญอั
นเป็
นวั
ตถุ
ประสงค์
หลั
กของการก่
อเกิ
ด
ประเพณี
นี้
ทั้
งในด้
านคุ
ณธรรม จริ
ยธรรม ศิ
ลปกรรม ภู
มิ
ปั
ญญาท้
องถิ่
น
คุ
ณค่
าทางสั
งคมและ วิ
ถี
ของชุ
มชนปั
จจุ
บั
น
ประเพณี
แห่
มาลั
ยข้
าวตอกในเทศกาลวั
นมาฆบู
ชา จั
งหวั
ดยโสธร
ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๕๘
การแห่
มาลั
ยข้
าวตอก