Page 79 - dcp4

Basic HTML Version

68
ขั้
นตอนการผลิ
ตสลากย้
อม
สลากย้
อมมี
ของถวายทานที่
สำ
�คั
ญอยู่
ที่
ต้
นสลากย้
อม ซึ่
งทำ
เป็
นต้
นสู
งใหญ่
เกิ
น ๘ เมตรขึ้
นไป ต้
นสลากย้
อม มี
องค์
ประกอบ
หลั
ก และขั้
นตอนการผลิ
ต ดั
งต่
อไปนี้
๑. ก้
างสลาก หรื
อลำ
�ต้
ซึ่
งเดิ
มทำ
�จากไม้
ไผ่
สี
สุ
กลำ
�ต้
นใหญ่
เหยี
ยดตรง สู
งยาว ส่
วนปั
จจุ
บั
นอาจมี
ปรั
บเปลี่
ยนมาทำ
�ด้
วยเสาเหล็
หรื
อท่
อพี
วี
ซี
แทน ลำ
�ต้
นสลากย้
อมจะหุ้
มด้
วยฟางอี
กที
เพื่
อใช้
สำ
�หรั
ปั
กไม้
แขวนของ ถวายทาน และวั
สดุ
สำ
�หรั
บการตกแต่
งเพื่
อความ
สวยงาม
๒. ก้
างฐาน
เป็
นส่
วนฐาน เดิ
มเป็
นฐานโครงสร้
างไม้
ไผ่
มี
การ
เจาะเข้
าสลั
กปิ
ดบั
งด้
วยผ้
าสี
ปั
จจุ
บั
นหั
นมาใช้
เป็
นฐานโครงสร้
างเหล็
หรื
อฐานไม้
จริ
ง กรุ
ไม้
อั
ด เพื่
อความแข็
งแรงและมี
การประดั
บตกแต่
ฐานอย่
างสวยงาม
๓. ไม้
เฮี
ยว (ไม้
เฮวหรื
อไม้
เรี
ยว)
เป็
นไม้
ไผ่
เหลาจนเล็
กเรี
ยว
ปั
กไปบนก้
างสลาก มี
ไว้
สำ
�หรั
บแขวนเครื่
องถวายทานต่
างๆ ที่
ปลาย
ยอดไม้
เฮี
ยวขู
ดเป็
นเส้
นฝอยทำ
�คล้
ายดอกไม้
และนิ
ยมย้
อมสี
ตรง
ส่
วนเส้
นดอกฝอยนี้
เพื่
อความสวยงาม ทำ
�ให้
หลาย ๆ คน เชื่
อว่
าชื่
“สลากย้
อม” น่
าจะมาจากกระบวนการในส่
วนนี้
๔. จ้
อง หรื
อร่
ทำ
�ประดั
บตรงส่
วนยอด โดยจะมี
การทำ
“ขะจา” ที่
ดั้
งเดิ
มเป็
นเหรี
ยญถั
กขอบด้
วยเปลื
อกหอยประดั
บไว้
ส่
วน
ปั
จจุ
บั
นมี
การปรั
บเปลี่
ยนวั
สดุ
ไปตามยุ
คสมั
พิ
ธี
กรรมวั
นทานสลาก
มี
ขั้
นตอน ดั
งนี้
การถวายสลากย้
อม ก็
เหมื
อนกั
บการทานสลากภั
ตโดยทั่
วไป เมื่
อสลากย้
อมตกแก่
พระภิ
กษุ
หรื
อสามเณรรู
ปใด
แล้
ว ก่
อนประเคนรั
บพร พระหรื
อสามเณรรู
ปนั้
น ต้
องหาคนมาอ่
านกะโลงของหญิ
งสาวให้
จบก่
อน แล้
วจึ
ง จะประเคน
รั
บพร เป็
นเสร็
จพิ
ธี
พิ
ธี
กรรมสลากย้
อม เป็
นประเพณี
ที่
ปฏิ
บั
ติ
กั
นที่
บ้
านศรี
บั
งวั
น ซึ่
งเป็
นหมู่
บ้
านเล็
กๆ ตั้
งอยู่
หมู่
ที่
๔ ตำ
�บลริ
มปิ
อำ
�เภอเมื
องลำ
�พู
น จั
งหวั
ดลำ
�พู
น เป็
นกลุ่
มชนที่
มี
การผสมผสานระหว่
างชาวไทยวนและไทยอง ซึ่
งย้
ายถิ่
นฐานมาจาก
เมื
องยอง ในรั
ฐฉาน สหภาพเมี
ยนมาร์
มี
การกระจายตั
วเพื่
อขยายพื้
นที่
ทำ
�มาหากิ
นคื
อ การทำ
�นา ในยุ
คการปกครอง
ของเจ้
าหลวงลำ
�พู
นตั้
งแต่
อดี
ตมา พื้
นที่
แห่
งนี้
มี
แหล่
งนํ้
าอุ
ดมสมบู
รณ์
ง่
ายต่
อการดำ
�รงชี
วิ
ต ประกอบกั
บประชาชนก็
ขยั
นขั
นแข็
ง หมู่
บ้
านจึ
งเป็
นปึ
กแผ่
น มั่
นคง มี
ประเพณี
เป็
นมรดกวั
ฒนธรรมอั
นงดงาม ตามแนวทางของพุ
ทธศาสนา