Page 88 - dcp3

Basic HTML Version

77
มี
ดอรั
ญญิ
เรี
ยบเรี
ยงโดย กรมส่
งเสริ
มวั
ฒนธรรม
มี
ดอรั
ญญิ
ก เป็
นมี
ดที่
ทำ
�ด้
วยเหล็
กกล้
า ตี
จนเนื้
อ เหล็
กแน่
แข็
งแรง ตั
วมี
ดคมบาง แต่
ไม่
แตกหรื
อบิ่
น แหล่
งผลิ
ตมี
ดอรั
ญญิ
อยู
ที่
บ้
านต้
นโพธิ
และบ้
านไผ่
หนอง ตำ
�บลอรั
ญญิ
ก อำ
�เภอนครหลวง
จั
งหวั
ดพระนครศรี
อยุ
ธยา การทำ
�มี
ดอรั
ญญิ
กเริ่
มจากการคั
ดเลื
อก
เหล็
กเส้
น ขนาดตามความเหมาะสม ตั
ดตามขนาดที่
ต้
องการ เผาไฟ
ให้
ได้
ที่
แล้
วนำ
�มาตี
ขึ
นรู
ป จากนั้
นนำ
�กลั
บไปเผาไฟซํ้
า ตี
เพื
ตบแต่
งอี
กครั้
งให้
มี
ความคม นำ
�ไปเผาไฟเพื่
อชุ
บแข็
งอี
กครั้
งหนึ่
งแล้
วนำ
�ไปเข้
าด้
ามเป็
นขั้
นตอนสุ
ดท้
าย
การ “ตี
มี
ด” แม้
มี
กลวิ
ธี
ไม่
ซั
บซ้
อน แต่
ผู้
ตี
ต้
องมี
ทั
กษะและต้
องทำ
�งานร่
วมกั
นหลายคน เช่
น คนตี
พะเนิ
(ค้
อนใหญ่
) ต้
องฝึ
กหั
ดตี
ร่
วมกั
นให้
ได้
จั
งหวะ ไม่
ขั
ดกั
น รู้
ว่
ามี
ดรู
ปไหนควรตี
ตรงไหน และจะต้
องคอยฟั
งสั
ญญาณ
การใช้
เสี
ยงของผู้
จั
บเหล็
ก ที่
เรี
ยกว่
า “หน้
าเตา” ซึ่
งจะต้
องเป็
นคนที่
มี
ความรู้
เกี่
ยวกั
บการทำ
�มี
ดอย่
างดี
เยี่
ยม จนได้
เครื่
องเหล็
กคุ
ณภาพดี
มี
ชื่
อเสี
ยงเป็
นที่
รู้
จั
กทั่
วประเทศ
มี
ดอรั
ญญิ
ก ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๕๒