Page 33 - dcp3

Basic HTML Version

22
ผ้
าทอผู้
ไทย
เรี
ยบเรี
ยงโดย ผู้
ช่
วยศาสตราจารย์
สิ
ทธิ
ชั
ย สมานชาติ
ผู้
ไทย เป็
นชื่
อเรี
ยกของกลุ่
มชาติ
พั
นธุ์
ย่
อยต่
างๆ จำ
�นวนมาก เช่
น ไทดำ
� ไทแดง ไทขาว ไทแอด ไทวั
ง ไทกอ
และไทซำ
� ผู้
ไทย มี
ถิ่
นฐานเดิ
มอยู่
บริ
เวณชายแดนตอนเหนื
อระหว่
างประเทศลาวและเวี
ยดนาม มี
การอพยพเข้
ามาใน
ประเทศไทยหลายระลอก ด้
วยเหตุ
ผลด้
านการเมื
อง สงคราม การหาแหล่
งทำ
�กิ
นใหม่
ทำ
�ให้
มิ
อาจระบุ
ได้
ว่
ากลุ่
มผู้
ไทย
ในประเทศไทยนั้
นเป็
นกลุ่
มย่
อยใดบ้
าง เมื่
อเข้
ามาในรั
ฐไทยแล้
วคนกลุ่
มนี้
จะถู
กเรี
ยกชื่
ออย่
างเป็
นทางการว่
า “ผู้
ไทย”
ซึ่
งเป็
นการแฝงความหมายทางการเมื
องในฐานะที่
เป็
นประชากรของประเทศไทย
ปั
จจุ
บั
นเราสามารถพบเห็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรม การทอผ้
าและการออกแบบลวดลายผ้
าของชาว
ผู้
ไทยในประเทศไทย ในรู
ปแบบของเสื้
อผ้
าแฟชั่
นของสั
งคมชั้
นสู
ง โดยเฉพาะ “ผ้
าแพรวา” ซึ่
งเป็
นผ้
าไหมทอมื
อของ
ผู้
ไทย คำ
�ว่
า “แพร” คื
อชื่
อเรี
ยกผ้
าของชาวอี
สาน คำ
�ว่
า “วา” คื
อขนาดความยาวของผ้
าที่
ยาว ๑ วา หรื
อประมาณ
๒ เมตร รู
ปแบบและลวดลายของผ้
าแพรวา โครงสร้
างแบ่
งเป็
นสองส่
วนหลั
กๆ ได้
แก่
ส่
วนของชายครุ
ย คื
อ ชายทั้
สองด้
านของผ้
า จะปล่
อยเส้
นไหมที่
เป็
นเส้
นยื
นของด้
านกว้
างแล้
วจะรวบเป็
นปอยขนาดเล็
ก กั
บส่
วนของผื
นผ้
า ซึ่
งแบ่
เป็
นสี่
ส่
วน ได้
แก่
๑) ส่
วนชายครุ
๒) ลายเล็
ก หรื
อลายคั่
น ได้
แก่
ลายที่
ทอบนชายผ้
าทั้
งสองด้
าน
๓) ลายเชิ
งผ้
า ได้
แก่
ลายที่
ทอไว้
ชิ
ดกั
บลายเล็
กๆ ก่
อนจะทอลายใหญ่
โดยลายเชิ
งผ้
าจะอยู่
สองแถวของแต่
ละ
ด้
านของผื
นผ้
๔) ลายใหญ่
ได้
แก่
ลายที่
อยู่
แนวขวางหรื
อแนวนอน
ประเภทของผ้
าไหมแพรวาแบ่
งเป็
น ๓ อย่
าง ได้
แก่
๑) ผ้
าล่
วงผ้
าจะมี
๒ สี
คื
อ สี
สี
พื้
นและสี
ลาย การทอไม่
ซั
บซ้
อน
๒) ผ้
าจก หรื
อ ผ้
าลายจก ลายหยอด หรื
อลายจกดาว มี
๒ สี
๓) ผ้
าเกาะหรื
อผ้
าลายเกาะ ซึ่
งมี
ขั้
นตอนการผลิ
ตที่
ยุ่
งยากซั
บซ้
อน โดยจะใช้
เวลาในการผลิ
ตผ้
าแต่
ละผื
ตั้
งแต่
๑ เดื
อนขึ้
นไป คนทั่
วไปมั
กรู
จั้
กการทอผ้
า และการออกแบบลวดลายผ้
า ของชาวผู้
ไทยเพี
ยงแต่
ผ้
า แพรวาใน
ขณะที่
ความเป็
นจริ
งนั้
น ชาวผู้
ไทยมี
มรดกภู
มิ
ปั
ญญาที่
ละเอี
ยดอ่
อนและลึ
กซึ้
งเกี่
ยวกั
บผ้
าทอหลากหลายชนิ
ด ได้
แก่
๑) ผ้
าแส่
ว ๒) ผ้
าแพรวา ๓) ผ้
าแพรมน ๔) ผ้
าตุ้
ม ๕) ผ้
าซิ่
นมั
ดหมี่
๖) ผ้
าเม็
ดงา ๗) ผ้
ากาบโก้
ย ๘) ผ้
าโสร่
งหางกระรอก
๙) หมอนขิ
ด ๑๐) ผ้
าห่
อคั
มภี
ร์
และ ๑๑) เสื้
อเย็
บมื
อ เป็
นต้
ผ้
าทอผู้
ไทย ได้
รั
บการขึ้
นทะเบี
ยนเป็
นมรดกภู
มิ
ปั
ญญาทางวั
ฒนธรรมของชาติ
ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๕๕