Page 23 - culture2

21
ชุมชนต้นแบบ
สืบสานมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม
สู่เศรษฐกิจสร้างสรรค์
๒. มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชุ มชน
สาขางานช่างฝีมือดั้งเดิม : การทำผ้าบาติก
“ผ้าบาติ ก” เป็นคำที่ใช้เรียกผ้ าชนิดหนึ่งที่มีวิธีการทำลวดลายผ้า
โดยการใช้ เทียน ปิดส่ วนที่ไม่ ต้องการให้สีติด และระบายสี ในส่วนที่ ต้องการ
ให้สีติด “บาติก” หรือ “ปาเต๊ะ” เป็ นคำในภาษาชวามาจากคำว่า “ติติ๊ก”หรือ
“ติก”มีความหมายว่า เล็กน้อยหรือจุดเล็ กๆ โดยใช้การหลอมเหลวของแว๊ก (WAX)
หยดหรือเขียนที่เรียกว่ า “การเขียนน้ำเทียน” เป็ นกรรมวิธีที่ จะระบายเที ยน
ที่หลอมเหลวให้ เข้ าไปในเนื้อผ้า จากนั้ นนำไปย้อมตามกระบวนการการทำสี
ผ้าบาติก คือ ย้อมในส่วนที่ ไม่ปิ ดแว๊กให้ ติดสีย้อม คื อ แต้มหรือระบายลงไป
ในส่วนที่ต้องการให้สีติด เมื่อเสร็จกรรมวิธีแล้วจึงลอกเทียนออกด้วยการนำไป
ต้มในน้ำเดือด ดังนั้ น “บาติก” จึ งเป็นการตกแต่งผ้าวิ ธีหนึ่ งที่ นิยมกั นมาก
ในประเทศอินโดนีเซีย มาเลเซีย รวมถึ งประเทศไทย ซึ่งมีการนำเสนอลวดลายผ้า
ที่ออกมาจากความคิดจินตนาการของผู้ทำ รวมทั้งเทคนิคในการทำที่แตกต่ างกัน
ของกลุ่มชน ในแต่ ละประเทศที่เป็ นเอกลักษณ์แสดงถึงอารยธรรมและวัฒนธรรม
ที่ปรากฏอยู่ทั่วไปในสถานที่นั้ น ๆ