Page 13 - culture2

11
ชุมชนต้นแบบ
สืบสานมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม
สู่เศรษฐกิจสร้างสรรค์
มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม
หมายถึง การปฏิบัติ การเป็นตั วแทน การแสดงออก ความรู้ ทักษะ
ตลอดจนเครื่ องมือ วั ตถุ สิ่งประดิษฐ์ และพื้นที่ทางวัฒนธรรมที่เกี่ยวเนื่องกั บ
สิ่งเหล่ านั้ น ซึ่ งชุมชน กลุ่ มชน และในบางกรณี ปั จเจกบุคคลยอมรั บว่ า
เป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวั ฒนธรรมของตน มรดกภูมิ ปัญญาทางวั ฒนธรรม
ซึ่งถ่ ายทอด จากคนรุ่นหนึ่งไปยั งคนอี กรุ่นหนึ่ง เป็นสิ่ งซึ่งชุมชนและกลุ่มชน
สร้างขึ้นใหม่ อย่างสม่ำเสมอ เพื่อตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมของตน และทำให้
คนเหล่านั้นเกิ ดความรู้สึกมีอัตลักษณ์และความต่ อเนื่อง ดังนั้น จึงก่อให้เกิดความ
เคารพต่อความหลากหลายทางวั ฒนธรรม และการคิดสร้างสรรค์ ของมนุษย์
โดยมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม แบ่งออกเป็น ๗ สาขา คือ ๑) สาขาภาษา
๒) สาขาวรรณกรรมพื้นบ้าน ๓) สาขาศิลปะการแสดง ๔) สาขาแนวปฏิบัติทางสังคม
พิธี กรรมและงานเทศกาล ๕) สาขางานช่างฝี มือดั้ งเดิ ม ๖) สาขาความรู้
และแนวปฏิ บัติเกี่ยวกับธรรมชาติ และจักรวาล และ ๗) สาขากีฬาภูมิปั ญญาไทย