Page 78 - culture1

ชุมชนสำนักตักศิลาเขาอ้อ
ตำบลมะกอกเหนือ อำเภอควนขนุน จั งหวัดพั ทลุง
ชุมชนท่องเที่ยวเชิ งวัฒนธรรม
70
ในสมั ยก่ อนพิ ธี แช่ว่ านยา ได้ประกอบพิ ธี กรรมกั นภายในถ้ ำฉั ตรทันต์
ซึ่งภายในถ้ำนั้นจะมีอ่างใหญ่ติดอยู่กับพื้นถ้ำด้านซ้าย อ่างแช่ว่านยานี้มีลักษณะยาวรี
คล้ายอ่างอาบน้ ำแต่เป็นการขุ ดเจาะลงในแผ่นหินของถ้ำ ต่อมา ในปีพ.ศ. ๒๔๙๖
พระอาจารย์ปาน ปาลธัมโม อดีตเจ้าอาวาสวัดเขาอ้อ ได้ สร้างรางรูปสี่ เหลี่ยมจัตุรัส
ก่อด้วยอิ ฐโบกปูนขนาดความกว้าง ๒๑๕ เซนติเมตร สูง ๖๕ เซนติเมตร ตั้งอยู่
บนบริเวณเชิ งเขาอ้อ หน้าถ้ำไทร นอกจากนี้ยั งเคยมีการบันทึกเอาไว้ด้วยว่านอกจากการ
แช่ ว่านยาที่ วัดเขาอ้ อแล้ว ในสมั ยพระอาจารย์ปาน ปาลธั มโม ท่านได้รั บนิมนต์
ไปประกอบพิ ธี แช่ว่ านยาให้กั บ ดร.ไมตรี บุญสู ง ที่จังหวั ดภูเก็ ต โดยใช้ลำเรื อ
มาทำเป็ นอ่างแช่ว่านยาเมื่ อปี พ.ศ. ๒๕๑๗ ซึ่ งเป็นการประกอบพิ ธีแช่ ว่ านยา
ครั้งสุดท้ายของวัดเขาอ้อ
พิธี กรรมแช่ว่านยา เป็นพิธีกรรมชั้นสูงของวั ดเขาอ้อที่ได้ปฏิบั ติสืบทอดกั นมา
แต่โบราณ ศิษย์ วัดเขาอ้อถื อได้ว่าเป็นพิธีกรรมศั กดิ์สิทธิ์ ที่นิยมประกอบพิธีปี ละ ๒ ครั้ง
คือเดือน ๕ และเดือน ๑๐ เดิ มทีเป็นวิ ธีการใช้ว่านยา สำหรับรักษาโรคภั ยไข้เจ็ บต่างๆ
เช่ น โรคผิวหนัง กลาก เกลื้อน และโรคคันต่างๆ เพราะในอดีตชาวบ้านมั กจะเป็น
โรคผิวหนังกันมาก ซึ่งต้องรักษาด้วยการอาบว่านสมุนไพร ถ้าไม่หายก็ต้องทำการแช่ว่าน
โดยการนอนแช่ในรางว่านยาทั้ งตัวเพื่ อให้ยาสมุนไพรซึมเข้าไปในเนื้อหนัง ซึ่ งต่อมา
ผู้คนที่แช่ว่านยาสมุนไพรเพื่อรักษาโรคผิ วหนังอยู่ยงคงกระพัน ฟั นแทงไม่เข้าเกิดขึ้น
จึงเกิ ดเสียงเล่ าลื อออกไปกลายเป็นว่ าเพราะว่านยาที่ แช่ ทำให้อยู่ ยงคงกระพัน
ชาวบ้านจึงพากั นไปแช่ว่ านยาที่วัดเขาอ้อ จึงทำให้วัตถุประสงค์ของการแช่ ว่านยา
จึงเปลี่ยนไปจากเพื่อรักษาโรคภัยไข้เจ็ บกลายมาเป็นเพื่อให้อยู่ยงคงกระพันด้ วย