Page 81 - บูรพศิลปิน58

66
บูรพศิลปิน พ.ศ. ๒๕๕๘
หม่อมหลวงบุปผา (กุ ญชร) นิมมานเหมินท์
เกิด ๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๔๘
ที่วังบ้านหม้อ กรุงเทพมหานคร
ถึงแก่กรรม ๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๐๖
ยุคสมัย รัตนโกสินทร์ (รัชกาลที่ ๕ - รัชกาลที่ ๙)
ประวัติและการทำ�งาน
หม่อมหลว งบุ ปผา นิ มมาน เ หมิ นท์ นามสกุ ล เ ดิ ม กุ ญชร
เป็นธิดาของเจ้ าพระยาเทเวศรวงศ์วิ วั ฒน์ (หม่อมราชวงศ์ หลาน กุ ญชร)
และหม่อมมาลัย เมื่ออายุ ๔ ขวบ หม่อมเจ้าหญิงชมในกรมหลวงวงษาธิราชสนิท
ซึ่งมี ศั กดิ์เป็ นอาของเจ้าพระยาเทเวศรวงศ์ วิ วั ฒน์ขอไปเป็ นบุ ตรบุ ญธรรม
จึงได้ เข้ าไปอยู่ ในพระบรมมหาราชวัง จนอายุ ๑๓ ปี จึ งกลับออกมาอยู่
วังบ้ านหม้อตามเดิ ม และเข้ารับการศึกษาที่ โรงเรียนเซนต์ โยเซฟคอนแวนต์
จนกระทั่งจบชั้ นมัธยมปี ที่ ๘ ทางภาษาฝรั่งเศส ขณะศึ กษาในโรงเรียนนี้
ได้รั บการฝึ กฝนด้ านกิ ริ ยามารยาทและความเป็ นระเบียบเรี ยบร้ อยและ
ส่งเสริมให้รักการอ่านหนั งสือจากแม่ชีมาร์ กาเร็ต ซึ่งเป็ นแรงบันดาลให้อยากแต่งหนังสื อในเวลาต่อมา จึงได้ แต่ง
หนังสือเรื่องแรกด้วยการเขี ยนบทละครเรื่ อง “ดีฝ่ อ” ต่ อมาเห็นว่ าบทละครไม่ใช่เรื่องสำ�หรับอ่ าน จึงเปลี่ยนมา
เขียนนวนิ ยาย เรื่องแรกคือ “ศัตรูของเจ้ าหล่อน” ลงพิมพ์ ในหนังสื อพิมพ์ไทยเขษม และได้ แต่งเรื่ องอื่นๆ อีก
หลายเรื่อง เรื่องที่มี ชื่ อเสียงระยะแรกๆ คือ ความผิ ดครั้งแรก ลงพิมพ์ในนิ ตยสารนารีนาถ และ “สามชาย”
พิมพ์เป็นเล่ ม โดยโรงพิมพ์ไทยเขษม
ผลงานของท่านได้รับการยกย่องว่าเป็นวรรณกรรมสำ�คัญที่งดงามด้วยภาษาเขียนและเนื้อความ ผลงานแต่ละ
เรื่องจะแทรกหลักพระธรรมคำ�สั่งสอนทางพระพุทธศาสนา เป็นเครื่ องเตือนใจและช่วยยกระดับความนึกคิดของผู้อ่าน
จนทำ�ให้สถานศึกษาหลายแห่งใช้เป็นหนั งสืออ่านนอกเวลาเรียน ใช้นามปากกาว่า ดอกไม้สด
หม่อมหลวงบุปผา นิมมานเหมินท์ ได้สมรสกับนายสุกิจ นิมมานเหมินท์ และถึงแก่กรรมด้วยโรคหัวใจวาย
ณ บ้านพักสถานทูตไทยในกรุงเดลี (นายสุกิ จ นิมมานเหมินท์ ขณะเป็ นเอคอัครราชทูตไทยประจำ�ประเทศอินเดีย)
เมื่อวันที่ ๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๐๖ สิริอายุ ๕๘ ปี
ผลงานสำ�คัญ
นักเขียน นวนิ ยายและเรื่องสั้น นามปากกาว่า “ดอกไม้สด” ครั้ งแรกเริ่มเขียนบทละคร เรื่อง “ดีฝ่อ” ต่อมา
เขียนนวนิยาย เรื่องแรกคือ “ศั ตรูของเจ้าหล่อน” ลงพิมพ์ในหนั งสือไทยเขษม ฉบับวันที่ ๑๕ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๗๒
ดอกไม้สด มี ผลงานนวนิยายทั้งสิ้น ๑๒ เรื่อง เรื่ องสั้น ๒๐ เรื่อง และนวนิยายที่เขียนไม่จบอีก ๑ เรื่อง ผลงาน
ที่สร้างชื่อเสียง ได้แก่ ศั ตรูของเจ้าหล่อน (๒๔๗๒), นิจ (๒๔๗๒), นันทวัน (๒๔๘๒), ความผิดครั้งแรก (๒๔๗๓), กรรม
เก่า (๒๔๗๕), สามชาย (๒๔๗๖ : เป็นหนังสืออ่ านนอกเวลาเรียนอยู่ระยะหนึ่ง), หนึ่งในร้อย (๒๔๗๗ : เป็ นหนังสือดี
๑๐๐ เล่มที่คนไทยควรอ่าน) อุบัติเหตุ (๒๔๗๗), ชัยชนะของหลวงนฤบาล (๒๔๗๘), ผู้ดี (๒๔๘๐: กระทรวงศึกษาธิการ
คัดเลือกเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาชั้นมัธยมศึกษา),พลเมืองดี (สมาคมนักประพันธ์ออสเตรเลียนำ�ไปตีพิมพ์ในหนังสือชื่อ
๑๖
สมัยรัตนโกสินทร์